กิ่งโศก
ชลนัยน์ ไต่แต้ม บนแก้มอิ่ม
ตะละแม่ ฝืนยิ้ม แต่ปริ่มขม
จันทรานุช สุดขื่น ชื่นอกตรม
จอมนรา พร่าข่ม รานนารี
เพียงใจภักดิ์ จากชาย มอบให้เจ้า
ด้วยความเขลา เข้าครอง แม่หมองศรี
ไร้ถ้อยเถียง เสียงใด ดุษฎี
ตองอูนี้ สิสิ้น เสน่ห์เชย
ด้วยใจปอง ของพี่ นี่เผื่อแผ่
มอบให้.แปร ปันชู้ คู่เขนย
หนึ่งใจภักด์ รักแบ่ง ใจปองเอย
ว่าอกเอ๋ย เผยไว้ ใครเขาฟัง
น้ำถ้อยพี่ บั่นใจ เจียนจะขาด
ดุจมีดบาด มาดหมาย ให้สิ้นหวัง
ขัติยา นารี คู่บัลลังก์
จำใจรั้ง เกียรติหญิง ...หยิ่งทะนง
...เหลือซากรัก ซากใจ แลซากร่าง
ซากรักร้าง จางหาย ซากใจ
หน้าส่วนตัว
3218
22
0
