ดาราระดะดาษ ก็พิลาศประทับมน เคียงจันทร์ ธ เวหน ก็วะวาบสะท้านใจ รำลึกจิระกาล จะระผ่านสิหลงใหล เคยเคียงอะระไท ยะละดาวและเดือนฉาย วาดฝันระติสร้าง ก็สล้างกระจ่างพราย พลันเดือนก็ละหาย บ่มิแสงแจรงงาม ตาราวะวะวับ ฤ ก็กลับมิวับวาม เหมือนรักระอุท่าม อุระนั้นมิบรรยาย ยามรัก ฤ ก็หวาน ผิจะซ่านมิเว้นวาย เมื่อรักมะละหาย มะนะไห้และโหยหา จอมนาถคะละจาก จรพรากละวิญญา ให้ใจดนุล้า ตะละผู้พิลาปมาน สายใจทุกะข์นัก ฤ จะหักหะทัยราน แหลกแล้วสิวิญ์ญาณ ธ ชิพิตบ่มีเธอ
1257
0
0
หน้าส่วนตัว
