ละอองน้ำ
อยากให้ตัวเองร้องไห้
ฟูมฟาย...กับความเสียใจ...เสียบ้าง
จะได้รู้ ว่าไอ้สิ่งที่เรียกว่าหัวใจ ที่เต้นอยู่ข้างในอย่างเบาบาง
มีความรู้สึกกับเขาบ้าง....ก็ยังดี
แต่นับวันยิ่งไม่เข้าใจ
ว่าเกิดอะไร...กับหัวใจดวงเดิมดวงนี้
เหมือนความรู้สึกใดใด...ไม่ว่าเสียใจ...หรือยินดี
ลดน้อยลงไปทุกที...จนกลัวว่านับจากนี้ จะไม่มีหัวใจ
อะไรเก่าเก่า...หรือวันข้างหน้า
มีแค่ความรู้สึกชินชา...ห่างไกลกับคำว่า...หวั่นไหว
หรือฉันมีหัวใจไว้แค่เต้น...อย่างเช่น..คนมีลมหายใจ
แต่ความรู้สึกเหมือนใครคนไหน ที่ไว้รักไว้เสียใจ...ฉัน...ไม่มี
หน้าส่วนตัว
894
6
0
