ฟ้าฟื้า ธรรมชาติ
แผ่วเรไรกล่อมเบาเคล้าลาค่ำ
เพลงนกพร่ำลารังยังอ่อนหวาน
โรยกลิ่นรายพรายล้อมหอมลูกตาล
สุดคุ้งบ้านรับไอหนาวเช้าอรุณ
หยดน้ำฝนหล่นกระเซ็นเย็นใบหญ้า
แววอุษาทาบคลองละอองอุ่น
ให้ระเหยอวลไอละไมละมุน
มาเจือจุนแช่มเช้าพอหนาวคลาย
ไม้ขัดหม้อเขี่ยเตาขี้เถ้าโรย
กรุ่นกลิ่นโชยอังควันแต่วันใหม่
รินน้ำฝนรองหลังคามาดับไฟ
หลบอวลไอซู่ซ่าหรี่ตาริน
รองน้ำข้าวขาวขุ่นหนุนปากหม้อ
อังไฟพอหอมกรุ่นอุ่นอวลกลิ่น
สับปลาร้าคั่วไฟเผื่อไว้กิน
ยามมุ่งถิ่นสู่นาประสาจน
คอนไม้คานหาบกระติบสำรับข้าว
ฝ่าเช้าหนาวหมอกงามท่ามใจหม่น
กลางพรรษายังกรำกรากภัครนาตน
เพียงสองคนครัวน้อยด้อยแรงงาน
ยังคงดำทำนากล้าตามหลัง
2287
0
0
หน้าส่วนตัว
