อิจฉานกอิจฉากาอิจฉาหมด เศร้าสลดหดหู่ดูน่าขัน ทั้งนกกามีคู่จู๋จี๋กัน ทำไมฉันไร้คู่อยู่เดียวดาย อิจฉาเดือนอิจฉาดาวที่พราวฟ้า ส่องแสงมาเหมือนเย้ยกันเจ้าจันทร์ฉาย เห็นเดือนดาวคู่กันทำฉันอาย ไร้คู่กายเคียงเราจึงเศร้าตรม เสียงลมพัดพริ้วมาอิจฉาไม้ เถาวัลย์ก่ายเกี่ยวพันฉันขื่นขม ไม้มีเถาวัลย์เกี่ยวรักเกลียวกลม เราระทมไร้เศษเสี้ยวรักเกี่ยวใจ เห็นอะไรขวางตาอิจฉาสิ้น ได้ยลยินคำหวานใครขานไข ล้วนผิดหูผิดคำอยู่ร่ำไป ช่างกระไร...หนอเรา...ไม่เข้าที
955
9
0
หน้าส่วนตัว
