จอมปราชญ์แดนอาคเนย์
ยามเมื่อใจมีรัก...ตระหนักยิ่ง
คงโดดดิ่งลงเหวแทบเหลวไหล
ศรกามเทพพุ่งปัก...กระอักใน
เก่งเพียงใดหรือก็แพ้...แก่ชะตา
เมื่อพานพบจบลง...ตรงชื่นชู้
ใคร่เอ็นดูยิ่งนักจะรักษา
แม้นขาดรักคงขาดสิ้นจินตนา
ถึงภพหน้า..มิอาจวายคลายจากเธอ
ใจประสงค์ตรงน้องมาครองคู่
พ้นฤดูนี้ไปอย่าให้เก้อ
อย่าให้รอนานนัก..รอรักเธอ
อย่าให้เพ้อเพราะประสงค์..ปลงเดียวดาย
หากไม่ด้วยใจประสงค์คงไม่พล่าม
ร่ายนิยามเรื่อยไปเหมือนใจง่าย
รักไม่แม้จะงามงดเหมือนบทนิยาย
แต่ก็หมาย..จะจมปลักเพราะรักเธอ...อิอิ
..แบบว่า
ภาพจาก...http://www.fwdder.com/topic/174380
1785
12
0
หน้าส่วนตัว
