กระดาษลังแผ่นนี้ แผ่นนี้ที่ฉันมอบหัวใจให้ เป็นแผ่นที่ประดิษฐ์กับมือด้วยหัวใจ ปะติดไปกับกระดาษสีแดงแดง เขียนข้อความหวานซึ้งส่งไปหา ว่าแผ่นฟ้าแม้กว้างสักเพียงไหน แม้สายลมจะพัดพาใจไป หนึ่งฤทัยของฉันมีเพียงเธอ วันวานผ่านไปยังฝังจิตร นั่งพินิจตรึกตรองถึงความหลัง นั่งนึกถึงถอยคำนับหมื่นพัน นั่งคอยวันเมื่อไรเธอจะหวนมา เหลียวมองกระดาษลังก็ยังอยู่ แต่ไม่รู้เจ้าของนั้นอยู่ไหน อยากฝากกระดาษลังกับลมไป ช่วยพัดใจของเธอนั้นคืนมา