รุ่งเช้าของวันใหม่ แม่ก่อไฟน้ำใส่กา ตั้งเตาไม่รอช้า เหล่าฝูงหมามาพัวพัน บ้างนั่งบ้างยืนคุม มาล้อมรุมสุมครัวนั้น เมื่อไรแม่จะปัน อาหารมัน...มันรอคอย พวยพุ่งไอน้ำขาว กลั่นเม็ดพราวยังทิ้งรอย ปรากฏทางหยดย้อย เสียงร้องค่อย-ดังตามมา พลุ่งพล่านในกระเพาะ จึงลัดเลาะเสนอหน้า วิงวอนในสายตา แม่เอ็ดว่าน่ารำคาญ หาผ้ามารองมือ หยิบกาถือ..ตื้อ..เดินผ่าน ชงชาได้หนึ่งป้าน หมาเพ่นพ่านมองควันชา..