ขอบฟ้ายังเปลี่ยนสี ไฉนฤดีมิแปรผัน ชมพูอยู่ทุกวัน เมื่อไรกันเปลี่ยนสีไป อยากเป็นสีท้องฟ้า ตอนเมฆาขาวสวยใส ท่องอัมพรเรื่อยไป กว่าฝนไล่จึงลาจร แล้วเพี้ยนเป็นสีดำ ให้ความคล้ำมาสั่งสอน รู้รสทุกขั้นตอน คงร้าวรอนแทบขาดลม ค่อยจางมาเป็นเทา ขาวแซมเศร้าลดขื่นขม เริ่มลุบ่วงทุกข์ตรม อ่าวอารมณ์อื่นมาเยียน ฟ้ายังเปลี่ยนสีไป สีของใจใยมิเปลี่ยน ความหวานเฝ้าวนเวียน หวานจนเจียนมดมาตอม