....เมฆฝน บ่นพร่ำ คงช้ำรัก น้อยใจนัก พระพายหน่ายหนี โบกสบัด พัดให้ ไกลทุกที หรืออาจมี เมฆใหม่ ไว้สำรอง ....ด้วยเจ็บตรม จึงคล้ำดำหมองหม่น เก็บจนล้น หลั่งน้ำตา ชะความหมอง จะคร่ำครวญ ครืน ครืน ให้สมปอง สิ้นเสียงร้อง จะสดสวย เช่นดังเดิม
1591
5
0
หน้าส่วนตัว
