ผู้เฒ่า
แววระยับวับวาวบนราวฟ้า
โคมจันทราคราส่องแสงสลัว
เวิ้งนภายามมองดูหมองมัว
คะนึงกลัวดาวกระจ่างจะห่างตา
ถ้าโสมส่องแสงวาวทำดาวหม่น
ยากจะยลดาวสว่างกลางเวหา
เกลียดแสงนวลชวนฝันของจันทรา
หลอกทุกคราแม้กระต่ายยังหมายชม
รักเพียงดาวพราวพริบระยิบระยับ
มิต้อนรับแสงเดือนเยือนผสม
ถ้าแม้นสิ้นดาราไร้อารมณ์
คงระทมชมฟ้าระอาใจ
อยากเป็นฟ้าเคียงคู่อยู่กับดาว
แสงแวววาวคู่ฟ้าร่วมอาศัย
ชั่วนิรันดร์ผันผ่านนานเท่าไร
ฟ้ามีไว้เพียงดาวมิเอาเดือน
หวังดวงเดือนอ่อนแรงสิ้นแสงส่อง
ยามได้มองหม่นมัวสลัวเหมือน
รอบข้างขึ้นลับลาไม่มาเยือน
ให้ลับเลือนขอบฟ้านิรันดร์กาล
@
รีบปั่นอย่างเร็ว จะได้เข้ามาทักท
2680
28
0
หน้าส่วนตัว
