ใจอ้างว้างว่างเปล่าเศร้าเหงาหงอย สายตาลอยปล่อยอารมณ์ความตรมหมอง แขนอ่อนล้าขาอ่อนแรงแห่งใจปอง เพียงร่ำร้องฟ้องน้ำตามาไหลริน เหมือนโลกนี้มีเพียงเราเท่านั้นหนอ น้ำตาคลอเฝ้าท้อถอยคอยถวิล กลางผู้คนล้นหลามความเคยชิน ไม่ยลยินสิ้นรสเสียงเพียงเดียวดาย เฝ้ามองฟ้าหาใครเล่าใจเฝ้าถาม ทุกชั่วยามตามหัวใจไร้จุดหมาย โลกใบนี้มีอะไรตั้งมากมาย น่าใจหายที่หมายนั้นมันไม่มี เพียงเปลือยเปล่าเท่านั้นหรือคือความเหงา ไม่หนักเบาเปล่าว่างไร้ทางหนี อยู่โดดเดี่ยวเปลี่ยวกายาค่าชีวี จึงไม่มีที่ให้สุขใจทุกข์ทน เพราะนี่หรือคือเวลาพาความเหงา ที่รุมเร้าเข้ามาพาหมองหม่น ห้วงอารมณ์บ่มเรื่องราวปวดร้าวตน เป็นเหตุผลคนหงอยเหงาเศร้าหัวใจ
14 มีนาคม 2550 16:49 น. - comment id 670340
เวลาเหงา ... ....เหมือนโลกนี่มีเพียงเรา ยืนเดียวดาย... ...บนโลกที่กว้างใหญ่ ไร้ทุกสิ่ง..เพียงว่างเปล่า
14 มีนาคม 2550 18:40 น. - comment id 670724
ความหงอยเหงา..ร้าวราน..พาดผ่านจิต ราวชีวิต..แทบสลาย..กลายเป็นผง พี่ทอดทิ้ง..สัญญาใจ..ไม่มั่นคง ไม่ซื่อตรง..กับคำมั่น..เคยสัญญา..
14 มีนาคม 2550 19:46 น. - comment id 670778
เหงาก็ต้องเหงาแต่เราต้องทน ถนนของความเดียวดายอีกยาวไกล เหงาก็ต้องเหงาต้องอยู่ให้ได้ ขาดเขาแล้วเราไม่ตาย แค่ไม่สบายใจพักหนึ่ง แวะมาร้องเพลงค่ะ
14 มีนาคม 2550 23:19 น. - comment id 670886
เพียงเปลือยเปล่าเท่านั้น..ในวันเหงา ทำให้เรางงงันนั่นจริงหรือ เป็นวิธีการใดได้ฝึกปรือ คงฮาฮือมาแก้เหงาทั้งเช้าเย็น อิอิ แวะมาแซวน่ะ อิอิ
15 มีนาคม 2550 01:13 น. - comment id 670901
เมื่อเหงาใจ ใครเล่าหนา จะมาปลอบ ใจจึงกรอบ แห้งล้า เบือนหน้าหนี เธอลืมรัก สลักใจ และไมตรี ที่ฉันมี มอบให้ แต่ไรมา มาเป็นกำลังใจค่ะ
15 มีนาคม 2550 10:39 น. - comment id 670993
ทำความคุ้นเคย กับความเหงาให้ได้ เมื่อนั้น..หนุกหนาน..อิอิ
15 มีนาคม 2550 17:44 น. - comment id 671293
สวัสดีครับ คุณเพชรพรรณราย เวลาเหงาต้องเศร้าสร้อยเพราะคอยรัก เวลาเหงายากห้ามหักมักถวิล เวลาเหงากล่อมเกลาใจให้ชาชิน เวลาเหงาจะหมดสิ้นแสนยินดี
15 มีนาคม 2550 18:57 น. - comment id 671331
ใจอ้างว้างว่างเปล่าเศร้าจริงหนอ ปล่อยใจท้อรอรีมิหนีหาย มีโศกามาเยือนเหมือนท้าทาย ให้เราตายทั้งเป็นที่เห็นจริง มาเป็นอยู่เป็นเพื่อนคนเหงา ๆ เอ มาตั้งหลายคนแล้ว หายเหงาหรือยังหนอ
16 มีนาคม 2550 09:06 น. - comment id 671601
เหงา...เป็นเพื่อนสนิท...