เป็นวันที่อากาศสดใส..... แต่หัวใจของฉันกลับรู้สึกหดหู่ ลมพัดเข้ามาทางหน้าต่างแทนที่จะเข้ามาทางประตู ความรักเข้ามาทางประตูแล้วออกไปทางดวงตา ฉันเปิดประตู..หน้าต่าง...กว้าง เพื่อให้ลมกรูเข้ามา แล้ว.........ปิดเปลือกตา.....เพื่อซ่อนน้ำตาพรู
13 มีนาคม 2550 17:06 น. - comment id 670093
อย่าร้องไห้ไปเลยนะคะ
13 มีนาคม 2550 17:09 น. - comment id 670096
ใครกันทำให้เธอเศร้า เธอเหงาเพราะใครคนไหน อยากรู้ความจริงที่เป็นไป ว่าใครเป็นคนทำร้ายเธอ
13 มีนาคม 2550 17:13 น. - comment id 670098
มาปลอบใจแล้วค่ะ..อย่าร้องไห้ค่ะ..
13 มีนาคม 2550 17:24 น. - comment id 670104
ผมชอบงานเขียนและนามปากกาคุณจังเลยครับ แก้วประเสริฐ.
13 มีนาคม 2550 17:43 น. - comment id 670111
คุณเพียงพลิ้ว.....ขอบคุณค่ะ ที่ช่วยปลอบโยน ว่าที่กวี.....ถ้ารู้ตัวคนทำให้เหงาแล้วจะบอกนะคะ คุณกุหลาบขาว.....ขอบคุณที่แวะมาค่ะ คุณแก้วประเสริฐ.....ขอบคุณค่ะที่ชอบงานเขียนของฝนสีน้ำเงิน
13 มีนาคม 2550 21:23 น. - comment id 670266
ภายนอกอากาศช่างสดใส แต่ดวงฤทัยกลับตรงข้ามไป..แถมแตกต่าง มีสิ่งหนึ่งในใจ...ที่ทำให้สั่นไหว..ใจเปราะปาง คือการที่เธอทิ้งไว้ให้ฉันอ้างว้าง...อย่างลำพัง จนฉันต้องปิดเปลือกตา ไม่อยากให้ในทุกวันเวลา..ที่พลาดพลั้ง ต้องกลำกลืนฝืนทน...และหม่นจังจัง แต่ทำยังไงในภวังค์ก็ไม่เคยลืมเธอได้สักครั้งในใจ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ยิ้มไว้ค่ะ