** ผู้พ่ายแพ้ ** หากจะฝังรั้งวิถีสิ่งที่เอื้อน ปมผูกเงื่อนเสมือนพิษซ่านติดแผล ชโลมมัดปัดทางระหว่างแปร ขยายแผ่โรมรันผันสิ่งปอง ใคร่ครวญคิดติดไว้ในสามอย่าง ระบบสร้างวางลงตรงสนอง โง่งมงายในสิ่งอิงหมายลอง วิจิตรตรองฉลาดไว้ในหัวใจ ไร้ปัญญามาพินิจติดวิปลาส จึงได้พลาดฝากให้ไม่สดใส หลงมัวเมาในสิ่งพริ้งวิไล เหตุไฉนไม่คิดสร้างจิตเรา ทั้งร่ำเรียนเพียรมาอย่างสาหัส ความวิบัติหยั่งลงตรงโง่เขลา ติดในรสหมดสิ้นจินต์บางเบา เทียบกับเงายังปลอดรอดเดียวดาย วิถีชีวิตสถิตย์ไว้ในยลแยบ สร้างเป็นแบบครรลองมิต้องสลาย โง่นั้นทำก่อนคิดจึงปลิดวาย ฉลาดไร้แบบแผนสู่แคลนคลอน หากใช้ปัญญาทำไปในขณะคิด ทีละนิดช้าหน่อยร้อยคำสอน ตามแบบแผนแน่นไว้ตามขั้นตอน สิ่งลิดรอนแยกออกนอกทางเดิน นี่เพราะหลงตรงตัณหาจึงพาแพ้ ไม่เหลือแม้ความหวังครั้งสรรเสริญ สิ่งยกย่องปองมาจึงพาเพลิน เฝ้าดำเนินคิดเก่งไม่เกรงกลัว จงสร้างชีวิตด้วยจิตอันรุ่งโรจน์ เกิดแสงโชติปัญญาดับคราสลัว สิ่งแพร้วแนววิจิตรปลิดระรัว ละเมามัวฝากไว้หากใครแพ้. *** แก้วประเสริฐ. ***
13 มีนาคม 2550 13:04 น. - comment id 669928
ธุจ้า .. คุณแก้วประเสริฐ .. วอร์มไว้นะคะ จะพาไปขึ้นเขาลงห้วยอีกแล้วค่ะ
13 มีนาคม 2550 13:09 น. - comment id 669934
แวะมารับพรลุงแก้วจ้า คิดถึงลุงแก้วนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ อากาศเปลี่ยนแปลง เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวฝนตก
13 มีนาคม 2550 13:11 น. - comment id 669935
สาธุ พุทธัง สะระณัง คัสสามิ+ ท่านมหาเสิด
13 มีนาคม 2550 14:15 น. - comment id 669961
ต้องฝึกสติ ค่ะ เนาะ หายใจเข้าท้องป่องหายใจออกท้องแฟ่บ
13 มีนาคม 2550 14:22 น. - comment id 669973
ลุงแก้วแต่งกลอนเพราะดีนะคะ
13 มีนาคม 2550 14:34 น. - comment id 669985
ทุกคนต้องรู้จักคำว่า "พ่ายแพ้" ค่ะ แต่จะมีสักกี่คนค่ะที่นำความพ่ายแพ้ มาเป็นแรงผลักดันทำให้ดีขึ้น..... รักษาสุขภาพนะค่ะคุณลุง....
13 มีนาคม 2550 15:54 น. - comment id 670021
แม้นครั้งหนึ่งชีวิตติดพ่ายแพ้ อย่าอ่อนแอแก้ไขในปัญหา คราต่อไปอาจชนะในครั้งครา และถือว่าที่ผ่านมา...ประสบการณ์ มีคนบอกว่าแพ้เป็นพระ แต่ไงไม่รู้ ตูนไม่ค่อยจะอยากแพ้ สงสัยไม่อยากเป็นพระแน่ ๆ เลยค่ะ อิอิ
13 มีนาคม 2550 16:14 น. - comment id 670040
สิ่งที่เอมกลัวมากที่สุดคือกลัวแพ้ภัยและใจตัวเองค่ะพ่อแก้ว เมื่อไหร่ลูกสาวพ่อจะโตเป็นผู้ใหญ่กะเขาก็ม่ายรู้ เฮ่อ
13 มีนาคม 2550 16:26 น. - comment id 670054
สาธุ..มารับข้อคิดดีค่ะลุง..
13 มีนาคม 2550 16:45 น. - comment id 670068
เคยพ่ายแพ้ค่ะ..แต่ต่อไปนี้จะไม่ยอมพ่ายแพ้แล้วค่ะ..
13 มีนาคม 2550 18:44 น. - comment id 670170
เป็นผู้พ่ายแพ้เหมือนกันค่ะ
13 มีนาคม 2550 18:47 น. - comment id 670178
ขอบคุณค่ะ ผู้พ่ายยอมรับ ขอเสพย์ เอ้ย เซพเก็บเลยนะคะ
13 มีนาคม 2550 20:17 น. - comment id 670230
กระต่ายเป็นผู้ชนะค่ะ เพราะใช้ความถูกต้องและทำต่อเนื่องมาช้านานผลของการทำดีรอมานานแต่ก็ก็คุ้มค่ะคุณลุงแก้ว ใช้สติและปัญญาความเยือกเย็นสุขุมกว่าจะผ่านได้เฉียดตายก็หลายหนค่ะ ไม่อยากให้มีแพ้ชนะค่ะอยากให้เสมอแต่คงอยากค่ะต้องใช้เวลาอีกนาน คุณลุงสบายดีน่ะค่ะ
13 มีนาคม 2550 20:56 น. - comment id 670259
อย่ายอมแพ้ แม้ถึงวัน ที่พ่ายแพ้ อย่าท้อแท้ แม้วัน หัวใจสลาย อย่าร้องให้ แม้วัน ชีพมลาย อย่าแพ้พ่าย แม้ใจ จะขาดรอน
13 มีนาคม 2550 23:23 น. - comment id 670319
ถ้าไม่รู้จักแพ้ เราคงไม่รู้ค่าของคำว่าชนะ ใช่ไหมคะ แพ้จนชินสิ้นจนเคยเย้ยชีวิต ใครลิขิตชะตาชีวาหนอ สิ่งที่หวังไกลลับนับวันรอ จนใจท้อหมดหวังบนทางจริง
14 มีนาคม 2550 07:49 น. - comment id 670381
เพราะรัก โลภ โกรธ หลง คือสาเหตุ เกิดอาเพท พิษภัย แก่ใจหนอ สติตั้ง มั่นไว้ ให้เพียงพอ ปัญญาต่อ แก้ทุกข์ ที่คุกคาม สติมา ปัญญาเกิด จริงแท้นะคะ คุณลุงแก้วประเสริฐ....
14 มีนาคม 2550 14:26 น. - comment id 670578
คุณ อัลมิตรา ครับระยะนี้ผมสงสัยเคราะห์มากครับ ไปตัด ต้นไม้ตกลงมาขาเดี๊ยงไปเลย สิ่งที่ยอดหญิงว่าเป็น สิ่งที่ผมชอบมากแต่ไม่รับปากนะครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2550 14:28 น. - comment id 670582
อย่าถือว่าเป็นพรเลยครับ ผมเองก็คิดถึงเสมอ คนเราย่อมมีแพ้ชนะกันแล้วแต่เคราะห์ของคนเรา ผมเองสงสัยจะแย่หน่อยคือมักจะพ่ายแพ้เสมอครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2550 14:30 น. - comment id 670583
คุณ ก่องกิก ขอบคุณที่ตั้งให้เป็นมหาผมเองบวชน้อยครับ แต่ด้วยนิสัยที่ชอบเรื่องแบบนี้มากเลยสามารถ เขียนได้เล็กๆน้อยๆครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2550 14:40 น. - comment id 670589
คุณ โคลอน เป็นวิธีฝึกวิปัสนาของสำนักวัดมหาธาตุฯ กรุงเทพฯครับ คือยุบหนอพองหนอกำหนดลมหายใจ เข้าออกให้มีสติที่หน้าท้องเป็นข้อกำหนดครับใช้ ในการฝึกสติจนแก่กล้าจิตจะหยุดนิ่งเข้าสู่ฌาน สมาบัติน้อมจิตเข้าพิจารณาสังขารของตน เป็นวิธี ที่ดียิ่งวิธีหนึ่งเพราะจิตของเราจะไม่ส่งออกไปข้าง นอกทำให้พิจารณาถึงความไม่เที่ยงคืออนิจจังของ ร่างกายว่าสิ่งทั้งหลายเป็นทุกข์จนถึงการดับไป เป็นอนัตตาว่ามันเกิดขึ้นตั้งอยู่แล้วก็ดับไปเพื่อ ลดละวางในสังขารไม่ติดมั่นยึดมั่น หากฝึกได้ จนชำนาญแก่กล้าขึ้นก็จะเข้าโลกุตรธรรมเป็น อรหัตมรรคจนถึงอรหัตผลพ้นจากกิเลสน้อยใหญ่ ถอนรากถอนโคน แต่ในระหว่างนี้ต้องระวัง อุปาทานที่จะเข้ามาแทรกหลอกหลอนเสมอๆครับ ขอบคุณโอ้ยผมพูดมากไปหรือเปล่าหนอ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2550 14:43 น. - comment id 670594
คุณ ไอติมรสต้มยำ ผมว่าก็อย่างงั้นๆแหละครับไปตามใจอารมณ์ ผมเป็นหลักมิได้ไพเราะดีเด่นอะไรเหมือนๆกับ ทุกๆคนแหละครับนับได้ว่าพอจะเป็นบ้างเท่านั้น ไม่ได้เจอกันนานแสนนานแล้วนะครับขอบคุณที่ ยังรำลึกนึกถึงอยู่เหมือนดั่งผมที่รำลึกเสมอๆครับ แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2550 14:45 น. - comment id 670595
คุณ whitelily ครับผมก็คิดเช่นคุณครับเพราะความพ่ายแพ้ เกิดจากสาเหตุที่ผมเขียนไว้นั่นแหละเป็นสำคัญ แต่เมื่อเกิดขึ้นหลายๆครั้งก็ย่อมสามารถหาเหตุ มาแก้ไขได้ครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2550 14:50 น. - comment id 670597
คุณ ผู้หญิงไร้เงา ท่านผู้หญิงครับผมเป็นคนที่มักจะพ่ายแพ้ เสมอๆมาน้อยครั้งจะชนะได้ ยิ่งเรื่องหนุ่มสาวแล้ว ไม่เคยเลยที่จะชนะใจใครได้เลยครับ เพราะความ ที่ผมเองเป็นคนที่ขี้สงสารคิดมากเกินไปกระมังจึง ต้องยินยอมเสมอมาจนต้องเปลี่ยนวาระไปทางอื่น บ้างปล่อยไปตามแต่วาสนานั่นแหละถึงจะค่อยดีขึ้น ครับ ผมเองไม่ใช่ไม่อยากชนะนะครับแต่มักแพ้เสมอ ทุกๆคนก็อยากจะชนะในการกระทำเสมอครับ แต่ว่าจะด้วยความตั้งใจมากไปหรือเปล่าไม่รู้ จึงมักจะเกิดความพ่ายแพ้ครับ ขอให้ท่านหญิง จงชนะในสิ่งที่พึงปรารถนานะครับขอบคุณ แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2550 14:55 น. - comment id 670599
คุณ ทะเลใจ นั่นแหละคือเหตุสำคัญที่ใหญ่ยิ่งที่สุดนะลูก หากเราไม่สามารถชนะใจตัวเราเองได้ก็อย่าไปหวัง เลยว่าจะไปชนะคนอื่นได้มักประสบหนทางเดียว คือความพ่ายแพ้เป็นหลัก ฉนั้นก่อนอื่นเราต้องตั้ง มั่นในสติไตร่ตรองใจเราหาเหตุผลแก่ใจเราว่า ทำไมถึงเป็นเช่นนี้ นั่นแหละจึงพอจะมีหนทางชนะ คนอื่นได้จ๊ะ ขอให้พยายามไว้ว่าระยะทางไม่ใช่สั้น แค่ชั่วชีวิตเราแต่มันยังยาวไกลนักในหนทาง ของชีวิตเพราะเราต้องวนว่ายตายเกิดจนกว่า จะพ้นซึ้งวัฏฏะสังสารนี้ไปได้จ๊ะ ขอให้ลูกรักจง หมั่นฝึกโชคดีจงเป็นของลูกรักจ๊ะ ตัวของเรา เท่านั้นที่จะช่วยตัวเราได้คนอื่นนั้นคือสิ่งประกอบ ที่เข้ามานะจงจำไว้จ๊ะ แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2550 14:58 น. - comment id 670601
คุณ ครูพิม มันเป็นแค่ส่วนหนึ่งที่เกิดขึ้นกับผมเองครับ เลยค้นหาสาเหตุที่ผมต้องพ่ายแพ้ตัวเอง เลยว่างๆ มาเขียนขึ้นอาจจะเป็นประโยชน์แก่คนที่มาอ่านบ้าง ไม่มากก็น้อยครับ หากไม่เป็นประโยชน์ก็ไม่เป็นไร ผมเองเพียงแค่ระบายในสิ่งที่เก็บไว้เท่านั้นครับ ขอบคุณมากครับ แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2550 15:00 น. - comment id 670602
คุณ white roses หรือครับการพ่ายแพ้ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ดีนะครับ หากเรานำมาคิดหาซึ่งเหตุผลของการพ่ายแพ้หาก ค้นพบแล้วก็เป็นหนทางอย่างหนึ่งที่เราได้ประโยชน์ มากที่สุดครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2550 15:02 น. - comment id 670603
คุณ แม่มดใจดี ผมว่าทุกๆคนย่อมต้องผ่านการพ่ายแพ้มา เกือบจะทุกๆคนแหละครับ แต่หากเราเข้าใจเหตุผล แล้วหาทางแก้ไขก็จะดีมากนะครับ ผมเจอจนชาชิน เสียแล้วครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2550 15:05 น. - comment id 670604
คุณ เปเป้ซังฯ ครับหากเป็นสิ่งที่ว่าควรเก็บไว้เก็บเลยครับ จะเป็นเกียรติแก่ผมมากที่มีผู้สนใจงานผมครับ ดังที่ผมตอบ คห.ด้านบนแหละครับคนที่พ่ายแพ้ย่อม ได้เปรียบคนที่ไม่เคยพ่ายแพ้ครับ เพราะอาจจะ ปรับตัวไม่ทันครับทำในสิ่งที่ไม่ควรทำครับ ขอบคุณ มากครับ แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2550 15:08 น. - comment id 670607
คุณ กระต่ายน้อย ถือได้ว่าคุณเองเป็นผู้ที่โชคดีมากครับ น้อย นักที่จะประสบแต่ความชนะทุกเรื่องไปครับ หากวัน ใดเกิดขึ้นขอให้ระวังไว้นะครับ แต่อย่าให้เกิดขึ้น เลยครับ ขอจงโชคดีตลอดไปครับ พูดถึงเรื่องสบายดี จริงๆแล้วไม่หรอกครับเป็นไปตามสังขารครับที่ล่วง โรยตามวาระกรรมนั้นๆครับ แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2550 15:11 น. - comment id 670609
คุณ สิริน ขอบคุณครับชีวิตผมมักจะพ่ายแพ้แม้ใจผม เองไม่ยอมท้อถอยก็ตาม แต่ก็ได้ในสิ่งที่ดีๆไว้ด้วย มิใช่ว่าพ่ายแพ้แล้วจะให้เราต้องแพ้ตลอดกาล ผม เองไม่เคยท้อถอยต่อชีวิต คิดต่อสู้เสมอมาครับ ขอบคุณมากครับ จนกว่าสังขารจะไม่อำนวยครับ แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2550 15:14 น. - comment id 670612
คุณ เฌอมาลย์ ใช่แล้วเจ้าหญิงคนสวย หากไม่รู้จักความพ่าย แพ้ย่อมเป็นผู้ชนะไม่สมบูรณ์ย่อมมีวันพลาดพลั้ง หรือชนะมาก็มักจะด้อยค่าครับ ขอบคุณเจ้าหญิงครับ แก้วประเสริฐ.
14 มีนาคม 2550 15:18 น. - comment id 670620
คุณ ปราณรวี เพราะ " ตัณหา" เป็นสาเหตุใหญ่ครับ ความ อยากได้โน่นอยากได้นี่ ไม่อยากได้โน่นและนี่ นี่แหละคือสาเหตุของความพ่ายแพ้ครับด้วยการ ขาดสติปัญญามาพิจารณาไตร่ตรองให้รอบคอบ เสียก่อนจึงได้เกิดความพ่ายแพ้ด้วยอารมณ์ใจ ของเราชั่ววูบ อย่าลืมนะครับใจเป็นใหญ่เป็น ประธานของร่างกายจะเกิดหรือดับก็เพราะใจ เป็นสำคัญครับ ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.
15 มีนาคม 2550 01:08 น. - comment id 670897
สวัสดีคะลุงแก้ว สบายดีนะคะ ถึงจะพ่ายแพ้วันนี้ แต่ยังไม่หมดหวังคะ และเราคงไม่แพ้เสมอไปคะ สักวันจะโอกาศเราบ้างคะ คริๆๆ
15 มีนาคม 2550 09:21 น. - comment id 670957
คุณ แสงไร้เงา มีแพ้ก็ย่อมมีชนะ มีชนะก็ย่อมพ่ายแพ้เป็น สิ่งคู่กัน แต่บางคนเช่นผมมักจะแพ้เสมอเน๊อะ แย่จริงๆนับตั้งแต่จำได้มาครับ สบายดีนะครับ ไม่ได้เจอกันนานเหมือนกัน ขอบคุณครับ แก้วประเสริฐ.