...ถนนสายเหงา... ต้นไม้ทึบเทาเหว่ว้า ปลิดใบสีเหลืองร่วงลา น้ำค้างหยาดมารินอาทร นกเปลี่ยวกลางไพรร้องก้อง ขับร้องเพลงฝันอันแออ่อน เพลงบาดพิษแผลร้ายรานรอน เพลงอ้อนความเดียวดายในหนทาง ความเหงาเจ้าเหมือนเพื่อนสนิท แม้ชีวิตจะสับสน...เคว้งคว้าง มืดมิดมิเห็นแม้เลือนราง ความเหงาเจ้ายังปลอบคนตรม
12 มีนาคม 2550 16:49 น. - comment id 669402
เหงา เหงา เหงา เศร้าในจิต ถนน สายชีวิตช่างว่างเปล่า แลเหลียวหาใครบางคนช่างไร้เงา ปล่อยฉันเศร้าบนถนนที่เดียวดาย เหงาๆ มาเหงาด้วยคน
12 มีนาคม 2550 16:50 น. - comment id 669405
ถ้ามีคนเหงามาอยู่ด้วยกัน ความเหงาคงจางไปนะคะ คุณเพียงแพรว
12 มีนาคม 2550 16:54 น. - comment id 669412
คุณฝนสีน้ำเงินครับ ขออนุญาตเข้ามาเยี่ยมชมและอ่านบทกวีของคุณครับ.... และเมื่ออ่านแล้วต้องขอบอกว่า...ถูกตาต้องใจอย่างที่สุด เยี่ยมมากครับ ...ความเดียวดายเคล้าเศร้าความเหงาลึก ตกผลึกเป็นตะกอนนอนก้นใจ...
12 มีนาคม 2550 16:59 น. - comment id 669423
แวะมาอ่านค่า คิคิ
12 มีนาคม 2550 17:05 น. - comment id 669432
คุณต้นน้ำ ... ขอบคุณสำหรับคำชมและกำลังใจค่ะค่ะ
12 มีนาคม 2550 17:06 น. - comment id 669433
คุณงามงอน ....ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
12 มีนาคม 2550 17:10 น. - comment id 669441
ไม่อยากให้เธอเหงา ไม่อยากให้เธอเศร้าไปกว่านี้ เมื่อฉันได้รับรู้...ทำให้รู้สึกไม่ดี แค่อยากให้เธอได้มีความสุขอย่างที่... ...เเธอต้องการ
12 มีนาคม 2550 17:25 น. - comment id 669451
คุณว่าที่กวี.......ใครเล่าจะไม่อยากมีความสุข แต่ความเงหานั่นแหละที่โหดร้าย มาทำไมในเมื่อเราไม่ต้องการ
12 มีนาคม 2550 17:28 น. - comment id 669454
เห็นเป้ไหม อยู่ข้างทางแวๆนั้นแหละ
12 มีนาคม 2550 17:31 น. - comment id 669458
จ้า ...เปเป้ซัง...เดี๋ยวจะแวะทักทายนะจ๊ะ
12 มีนาคม 2550 19:18 น. - comment id 669590
บางครั้งความเหงาก็เป็นเพื่อนที่ดีของเราได้เหมือนกันค่ะ..
13 มีนาคม 2550 10:29 น. - comment id 669836
ขอบคุณค่ะ กุหลาบขาว