อย่าถามเลย ว่าจะอยู่ ไปอย่างไร ฉันมั่นใจ ไม่ให้ ใครมาห่วง เธออยากไป ใครเล่า จะทักท้วง แม้อยากหน่วง เหนี่ยวไว้ ไม่กล้าทำ ฉันเจ็บปวด รู้แล้ว จะเปลี่ยนไหม ไม่ต้องไป แล้วห่วงหา ไม่ลาจาก ต่อให้ฉัน ขาดใจ ร่ำไห้นัก ฉันก็จัก ต้องยอม ให้เธอไป อย่ากลัวเลย ฉันทำ ให้ทุกอย่าง ไม่ขัดขวาง เพื่อให้ เธอคลายใจ จะเข้มแข็ง ไม่ว่า จะเรื่องใด จะไม่ให้ ...คนดี... มีกังวล เจ็บอีกครั้ง เศร้าอีกครา ไม่ว่ากัน ให้เธอนั้น ไม่ต้องผิด หรือทุกข์ทน ไม่ต้องรู้ ไม่ต้องเห็น ไม่ต้องบ่น มีเหตุผล ยอมรับ และเข้าใจ หากพบฉัน วันใด จะได้ยิ้ม จงเปรมปริ่ม ยินดี ไม่แคลนคลาย ยังอยู่ได้ ....คนดี... อย่าวุ่นวาย ไม่เคยให้ ต้องกังวล ทนเพื่อเธอ
8 มีนาคม 2550 20:24 น. - comment id 667805
อย่าได้ห่วงว่าฉันตามตอแย ถึงอ่อนแอฉันยังมีศักดิ์ศรี จะไปก็ไปไม่ขอตามราวี อย่าห่วงเลยคนดีไม่วุ่นวาย
8 มีนาคม 2550 20:53 น. - comment id 667844
แบบว่าคนพ่ายแพ้ก็ต้องดูแลตัวเองใช่ป่าวคะ..
9 มีนาคม 2550 08:44 น. - comment id 667963
อย่าห่วงเลยคนดีสุดที่รัก ฉันนั้นจักพร้อมดูแลและแก้ไข แล้วต่ชีวิตนั้นผันแปรไป ยินดีได้ ด้วยดี กับที่รัก ห่วงนัก..มักเจ็บ
16 มีนาคม 2550 13:31 น. - comment id 671737
ไม่ให้ห่วงหากันได้ไง ยิ่งอยู่ไกลใจเป็นห่วง ที่กล่าวมาใช่หลอกลวง ////////////////////