หน้าส่วนตัว
ความทุกข์
ขยับตัวกุกๆกักๆ
ตายเรียบแล้วต้นรัก
หนักเหลือเกินหัว
เขานั่งอยู่ริมหน้าต่าง
ลมพัดเข้ามาเป็นระลอก
ผ้าม่านสะบัดกระพือ
โชคดีที่กลิ่นลมหอมสดชื่น
หน้าจอเรืองแสงไสวสว่าง
นิ้วทั้งสิบจิ้มไปตามแป้นพิมพ์อย่างคุ้นเคย
เขายังทำอะไรไม่ได้
นอกจากเขียนสิ่งที่สมมติไปว่าเป็นบทกวี
"ขอบคุณครับครู"
"ขอบคุณครับยาย"
เขาคิดถึงครู
เขาคิดถึงยาย
ยายสอนเขาอ่านก.ไก่
ครูจับมือเขาเขียนก.ไก่
น้ำในหัวใจเขากำลังขุ่น
และการเขียนบทกวีเหมือนกับการแกว่งสารส้ม
เขาคิดถึงยาย
เขาเห็นภาพยายกำลังโก้งโค้งแกว่งสารส้มในโอ่งน้ำ.
ยาย!
ตายไปอยู่กับตา
ปล่อยหลานให้นอนกอดหมา
ตื่นขึ้นร้องไห้จ้ากลางดึก
ยาย
ยังอยู่ในความคิดนึก
ปะปนในความรู้สึก
ในเสียงสะอึกสะอื้น
ยาย
ย้ายไปอยู่โลกอื่น
ความทรงจำเก่าเก็บฟื้น
มือลึกลับเหยียดยื่นพยุง
ยาย
หายไปจากวันพรุ่ง
จางไปพร้อมกับรุ้ง
เหลือแต่ผ้านุ่งสีน้ำตาล
ยาย
ละร่างกายสังขาร
เดินทางเร็วกว่าแสงท่องจักรวาล
"โลกไม่ใช่บ้าน...หลานรัก"
ยาย!
กรกฎายน 6 มี.ค. 2550 12:37 น. - ID 99408 
1237
2
0
6 มีนาคม 2550 12:46 น. - comment id 666317
ยายเอมเสียไปเมื่อวันที่ 10 กรกฎา 47 ปู่เอมเสียไปเมื่อวันที่ 15 ธันวา 49 ตอนนี้ ปู่ไปอยู่กับย่าแล้ว ยายก็ไปอยู่กับตาแล้ว สิ่งที่เหลือไว้ คือภาพของผู้ใหญ่ที่ยิ้มรับเราเสมอที่เราแวะไปหาและกินข้าวด้วย อ่านแล้วคิดถึง ปู่กับยาย จังค่ะ
6 มีนาคม 2550 14:53 น. - comment id 666395
ถึงทุกข์ จะขยับตัวกุกๆกักๆ แต่...เหลียวมองดูสักนิดสิ..ที่รัก ยังมีอีกหลายคน..ให้กำลังใจ
6 มีนาคม 2550 15:21 น. - comment id 666429
คิดถึงยาย ยายแพรวไม่ค่อยแข็งแรง เข้าออกโรงพยาบาลอยู่ประจำ เป็นห่วงจังเลย รอปิดเทอมเมื่อไหร่คงได้กลับไปกอดยาย เฮ้อ คิดถึงๆ
7 มีนาคม 2550 02:59 น. - comment id 666785
9 มีนาคม 2550 11:37 น. - comment id 668014
อย่าเพิ่งเอม อยู่ที่นี่เป็นเพื่อนกันก่อน ขอบคุณพรรณนิล เพียงแพรวอย่ากอดยายแรงนะ เดี๋ยวยายช้ำหมด ไอหยา ได้กุหลาบจากนิกกี้อีกดอก ขอบคุณมั่กๆครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
