เกลียดใดมิเท่าถ้วน....................เกลียดตัว เองนา เกลียดโกรธไยใจมัว...................ใฝ่เฝ้า เกลียดที่คิดพันพัว.......................ต่อรัก ลวงนอ เกลียดพ่ายภัยใจเศร้า.................มิห้ามหักใจ เกลียวจึ่งจักต้องเกลียด................ให้จริง เกลียดใช่แต่พูดอิง.......................แอบใช้ เกลียดนักคิดประวิง......................หน่วงเหนี่ยว เกลียดรักปักใจให้........................กลับต้องพบเจอ ถลำรักชวนรู้สึก.............................สับสน ประเด๋ยวสุขประเดี๋ยวทุกข์ปน.........คละเคล้า อยากรักอยากเลิกจน......................ว้าวุ่น มิคิดตัดใจเฝ้า................................แต่ซื้อเวลา รักปักใจรั้งเหนี่ยว..........................พันตรู แม้รักข้างเดียวพธู..........................ยุดยื้อ อันข้างฝ่ายชายดู.............................คล้ายเช่น กันนอ หัวปักหัวปำดื้อ................................อย่างไร้เหตุผล รักก็รักแค้นก็.................................แค้นระคน ว้าวุ่นสับสนจน................................กลัดกลุ้ม มิรู้เหตุผลกล...................................ใดชัก นำแฮ ปล่อยมะรุมมะตุ้ม.............................ยึดเยื้อเรื้อรัง
4 มีนาคม 2550 12:44 น. - comment id 665066
เกลียด เหมือนกันครับ เกลียดตัวเองที่ตัดใจจากขนมหวานไม่ได้ซะที่ ๕๕๕๕
3 มีนาคม 2550 23:29 น. - comment id 665508
แวะมาอ่านค่ะ..
4 มีนาคม 2550 02:34 น. - comment id 665532
เหมือนค้นหัวใจเรามาเขียนเลยแฮ่ะ เรื่องแบบนี้มีซ้ำๆวนเวียนไม่รู้จบจริงๆนั่นแหละ ยิ่งรักยิ่งแค้น ทำใจให้ไม่รักแต่ก็กลับคิดถึงทุกวินาที
4 มีนาคม 2550 10:31 น. - comment id 665587
ขอบคุณ.....ครับ แม่หญิง กุหลาบขาว
4 มีนาคม 2550 10:34 น. - comment id 665589
สวัสดีครับ...แม่หญิง เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย เรื่องความรักนี้จะว่าไปแล้ว ถือได้ว่า..........เป็นเรื่องใกล้ตัว และเป็นดั่งที่แม่หญิงว่าไว้จริงๆ
4 มีนาคม 2550 12:57 น. - comment id 665600
สวัสดี......ครับ ท่าน น้ำนมราชสีห์ ขอบคุณที่แวะมาทักทาย "ขนมหวาน" ...........อาจจะทำให้ -อ้วน- แถม -ฟันผุ- อีกด้วย ตัดใจได้ก็น่า จะเป็นเรื่องดีนะ