หลับตาลง......ยังคงรู้สึก หนาวลึก-ลึกอยู่ในใจคนไร้ค่า ด้วยความรัก มาพัดพราก และจากลา ฉันจึงหนาวน้ำตา ด้วยอาลัย... สัมผัสแผ่วผ่านผิวระลิ่วลม สอดผสมเสียงสะอื้นคืนหม่นไหม้ หยดน้ำค้างยังพร่างพราวยิ่งหนาวใจ สุดอาวรณ์ทอดถอนใจให้คำนึง รักลอยลมลอยไกลไปไหนหนอ ปล่อยฉันท้อทดใจไร้ที่พึ่ง ยามเมื่อรักจากลาพาพรั่นพรึง เพียงนึกถึงความเปลี่ยวเหงา ยังร้าวรอน หมดแล้ว..คืนและวันจะผันต่อ ยิ่งรั้งรอ....ยิ่งปวดร้าวกว่าเก่าก่อน ไม่อาจหวังสิ่งใดในความไม่แน่นอน แม้ไม่อาจย้อนหัวใจกลับไปเหมือนเดิม *-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*--*-*-
Niramai 26 ก.พ. 2550 22:10 น. - ID 99102 
1950
5
0
27 กุมภาพันธ์ 2550 07:40 น. - comment id 663066
เมื่อมีความรัก ก็ต้องมีการพลัดพรากและจากลาค่ะ เพียงแต่ว่ามันจะเป็นความทรงจำที่ดีหรือไม่ ในการพลัดพรากและจากลานั้น ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 08:26 น. - comment id 663092
ฝีมือ ฝีมือ ชอบๆๆๆจังเลยค่ะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 08:38 น. - comment id 663102
รักลอยลมมาทางนี้แล้วค่ะ เดี๋ยวเก็บไว้ให้นะคะ
27 กุมภาพันธ์ 2550 08:41 น. - comment id 663104
คุณ Niramai ครับ...อ่านแล้วน้ำรื้นเต็มขอบตาครับ...บทกวีชิ้นนี้ราวกับว่าคุณNiramai ถอดรหัสในหัวใจผมไปจดจาร มันเจ็บนะครับ...เจ็บจนผมยังไม่รู้เลยว่าจะผ่านวันเวลานี้ไปได้อย่างไร.... หลับตาลง......ยังคงรู้สึก หนาวลึก-ลึกอยู่ในใจคนไร้ค่า ........มันหนาวเหน็บเจ็บที่ใจคนไร้ค่า...นะครับ...มันหนาวทั้งตัวและหัวใจคนไร้ค่า...นะครับ...และหนาวนี้ไม่มีวันจะร้างลา...จนกว่าจะสิ้นใจ...
27 กุมภาพันธ์ 2550 12:42 น. - comment id 663232
ขอบคุณกำลังใจจาก คุณแม่มดใจร้าย นะจ้ะ ................................................................ ถึง ไอดิน..กลิ่นฝุ่น ขอบคุณที่ชอบนะคะ อาจไม่ค่อยได้แวะไปทักทายนัก ต้องขอโทษด้วยจ้ะ ................................................................. ถึง เพียงพลิ้ว เก็บได้ก็ฝากรักไว้ด้วยนะจ้ะ .............................................................
27 กุมภาพันธ์ 2550 12:44 น. - comment id 663234
ถึง ต้นน้ำ ขอบคุณนะคะ ถ้ากลอนบทนี้จะทำให้คุณรู้สึกกับเนื้อหาได้ขนาดนั้น แต่กลอนก็จะเป็นแค่ตัวหนังสือบนกระดาษเปล่า ถ้าไม่ได้ให้ความรู้สึกอะไรเลย...ยินดีมากๆ ที่คุณชื่อชอบค่ะ ........................................
27 กุมภาพันธ์ 2550 13:53 น. - comment id 663272
ใช่สินะ.. มีสุขย่อมมีทุกข์ มีเจอต้องมีจาก... แต่มีรัก...จะอยู่เคียงข้างเธอตลอดไป http://smallroom.exteen.com/20060313/entry
27 กุมภาพันธ์ 2550 15:06 น. - comment id 663339
มันเป็นวัฐจักรที่ต้องยอมรับค่ะ ใครใครก็ต้องเจอกันทั้งนั้นล่ะเอมว่าหน่ะ
8 มีนาคม 2550 11:18 น. - comment id 667610
เศร้าจัง
29 กันยายน 2550 14:06 น. - comment id 761835
So many reason could hapen krab! But for sure ! he still the same! I'm realy sorry cuz I struck in USA. deepest in side still love her! ( U might same as my story) bb icebergs02@hotmail.com
26 พฤศจิกายน 2550 13:00 น. - comment id 793503
เคยรู้สึกแบบนี้เมื่อหลายปีก่อน กว่าจะผ่านอารมณ์นั้นมาได้ก็แย่เหมือนกันค่ะ ใครไม่โดนเข้ากับตัวคงไม่ซึ้งกับคำว่าถูกทอดทิ้ง ทำให้อีกคนต้องรอแบบไร้ความหวัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
