รางรถไฟสายความฝัน (ภาคจบ)
แดนไกล ไลบีเรีย
รางรถไฟสายความฝัน (ตอนจบ)
ในความฝัน...
เด็กชายเดินอยู่บนสวรรค์
ประหลาดใจ...เขามาที่นี่ได้อย่างไรกัน
แล้วไหนล่ะคือฝันที่เขากำลังตามหา
เด็กชายเดินวนไปวนมา
เดินไปตามทางข้างหน้า
วกกลับเลี้ยวซ้ายเลี้ยวขวา
สุดสายตา...เวิ้งว้าง
ระหว่างทาง...
ระหว่างที่หมอกขาวปลิวลอยบาง
เด็กชายกำลังเจอฝันจางๆ
อีกครั้งที่เขาเดินอยู่บนรางรถไฟ
เขาเดิน....เดินไปไกลแสนไกล
ท้องฟ้ายังดูสดใส
ดอกไม้ยังยิ้มรับวันใหม่
ต้นไม้ยังพลิ้วไหวไปกับสายลม
เขาเด็ดดอกไม้มาเชยชม
เด็ดดอกไม้มาดอมดม
เด็ดเอาดวงใจที่ขื่นขม
ทิ้งให้มันจมไปกับวันวาร
เด็กชายเดินตามทางฝันที่เขาต้องการ
เดินตามหามานานแสนนาน
เขาไม่อยากกลับบ้าน
เขาเชื่อว่าสักวันต้องพบพานความฝัน
เด็กชายยังเดินต่อไปไม่ไหวหวั่น
เดินมุ่งไปด้วยใจมั่น
ตามเส้นทางรางรถไฟสายนั้น
พเนจร....ตามฝันต่อไป
เด็กชายแบกกระเป๋าเดินทางหนึ่งใบ
เพื่อจุดหมายและความฝันอันยิ่งใหญ่
เขาเดินตามรางรถไฟ
เดินมาหยุดหน้าสถานีไหนกันนี่
เด็กชายยกกระเป๋าขึ้นสถานี
เขาจะต้องไปแห่งใดสักที่
เด็กชายเหลียวมองไปรอบข้างอีกที
ขบวนรถไฟจอดปลายสถานี “รถไฟสายความฝัน”
เด็กชายสุดดีใจตื้นตัน
นั่นไงทางที่เขาเลือกจะไปอยู่ตรงนั่น
เขาจะได้พบกับสิ่งที่เขาอุตส่าห์ฝ่าฟัน
เขาก้าวขึ้นรถไฟขบวนนั้นเพื่อตามฝันที่เขารัก
ปู๊น ปู๊น กระฉึก กระฉัก
ปู๊น ปู๊น กระฉึก กระฉัก
ปู๊น ปู๊น กระฉึก กระฉัก
กระฉึก กระฉัก กระฉัก กระฉึก
.......................................................
.......................................................
.......................................................
รถไฟแล่นมาจนดึก
เด็กชายใจเต้นตักตึก
เขากำลังจะได้พบกับฝันที่เขาเคยคิดนึก
ผ่านไปชั่วความรู้สึก...วันพรุ่งนี้
รถไฟจอดลงที่สถานี...
เด็กชายเดินลงจากรถไฟอย่างเร็วรี่
แต่เขาแปลกใจ ! ทำไมรอบข้างว่างเปล่า...ไม่เห็นมี
ร่องรอยความฝันที่เขาเคยฝันไว้
ความฝันคืออะไร...
เด็กชายคนนี้อาจยังไม่เข้าใจ
เขาคงอาจเคยสงสัย
ว่าทำไมเขาจึงต้องตามหาฝัน
บนสรวงสวรรค์...
เด็กชายตัวน้อยสุขสันต์
เขายังออกเดินทางตามรางรถไฟสายนั้น
เขายังออกพเนจรตามหาความฝัน...
เขายังตามมัน....แม้มันอาจไม่มีวัน ไม่มีแล้ว.....