ใบไม้พรูร่วงหล่นลงสู่ดิน ปลิดใบสิ้นยามแล้งดูแห้งห่อ เพียงลมแผ่วสลัดหลุดไม่รั้งรอ เหลือก้านกอแห้งเฉาดูเศร้าสร้อย ฟุ้งตลบกลบมัวทั่วแผ่นฟ้า ฝุ่นเข้าตาน้ำตารื้อมือป้ายป้อย ระคายเคืองขยี้ซ้ำย้ำเป็นรอย หัวใจพลอยแอบรินน้ำตาร่วง วันเวลาพ้นผ่านไม่พักหยุด อยากยื้อยุดย้อนกลับอย่าลับล่วง ดังชีวิตเหนื่อยหน่ายทุกข์หนักหน่วง สิ้นคนห่วงสิ้นกำลังสิ้นหวังใจ มองชีวิตมองทางช่างมืดมัว ฟ้าสลัวใจสลายอยากลาไกล แล้งลมฟ้าแล้งแล้งหวังแล้งฝันใฝ่ ............................................................................
ฝากรักฟากฟ้า 9 ก.พ. 2550 16:24 น. - ID 98326 
1122
2
0
9 กุมภาพันธ์ 2550 16:30 น. - comment id 655045
รินพี่ไมรู้จะไปได้ถึงแค่ไหนเรื่องกลอนนี้/ขอเป็นกำลังใจให้นะ
9 กุมภาพันธ์ 2550 16:49 น. - comment id 655049
พี่ริน.. หุหุ อ่านไม่ออกค่ะ สีเขียวจางๆๆเลือนลางเต็มที
9 กุมภาพันธ์ 2550 16:56 น. - comment id 655050
แต่งได้ดีมากๆค่น้องริน จากพี่ญา
9 กุมภาพันธ์ 2550 17:11 น. - comment id 655053
จบหรือไม่แล้วแต่ใจคนคิด นะจ๊ะ
9 กุมภาพันธ์ 2550 17:45 น. - comment id 655066
จบไม่จบไม่รู้ค่ะ รู้แต่ว่าปวดตาค่ะ..อิอิ
9 กุมภาพันธ์ 2550 18:22 น. - comment id 655084
เยี่ยมมากๆครับ
9 กุมภาพันธ์ 2550 21:51 น. - comment id 655167
..
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
