เริ่มอย่าง จบอย่าง

เสี้ยว

ถ้าหากวันหนึ่งข้างหน้า
ที่เราสองร้างลาห่างหาย
จะเป็นไหมที่เราจะกลับกลาย
เป็นคนแปลกหน้าที่คล้ายเคยคุ้นกัน
เหมือนตอนเช้ายามตื่นนอน
เราไม่เคยอาวรณ์กับความฝัน
แต่สงสัยว่าเรื่องจริงที่ผ่านมานั้น
มันจะเป็นแบบเดียวกันรึเปล่า...ไม่แน่ใจ
เปล่า...ไม่ได้แต่งกลอนให้ใครเขา
เพียงแต่สงสัยตัวเราเข้าข่ายไหน
อาจเป็นบ้าเป็นประสาทเลยเป็นไป
ตอบตัวเองยังไม่ได้....อย่าถือสาเลย
แล้วกลอนบทนี้จะบอกอะไรเล่า
เพราะยังคงเมาๆ....โปรดเพิกเฉย
หากได้อ่านอย่างไรแล้ว....โปรดผ่านเลย
หรือมีอารมณ์จะเยาะเย้ย ก็ได้เลยไม่ว่ากัน				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    8 กุมภาพันธ์ 2550 07:41 น. - comment id 654286

    ^_^
    
    อาการนี้ก็เคยเป็นค่ะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • โคลอน

    8 กุมภาพันธ์ 2550 07:10 น. - comment id 654310

    27.gif อ่ะ...วางมีดก่อนๆ...เสี้ยว...เห็นแล้ว...มันหนาวสันหลังวูบ65.gif
  • เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

    8 กุมภาพันธ์ 2550 19:14 น. - comment id 654703

    ใจร่มๆไว้
    เอามีดลงแล้วคุยกันดีๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน