เริ่มอย่าง จบอย่าง
เสี้ยว
ถ้าหากวันหนึ่งข้างหน้า
ที่เราสองร้างลาห่างหาย
จะเป็นไหมที่เราจะกลับกลาย
เป็นคนแปลกหน้าที่คล้ายเคยคุ้นกัน
เหมือนตอนเช้ายามตื่นนอน
เราไม่เคยอาวรณ์กับความฝัน
แต่สงสัยว่าเรื่องจริงที่ผ่านมานั้น
มันจะเป็นแบบเดียวกันรึเปล่า...ไม่แน่ใจ
เปล่า...ไม่ได้แต่งกลอนให้ใครเขา
เพียงแต่สงสัยตัวเราเข้าข่ายไหน
อาจเป็นบ้าเป็นประสาทเลยเป็นไป
ตอบตัวเองยังไม่ได้....อย่าถือสาเลย
แล้วกลอนบทนี้จะบอกอะไรเล่า
เพราะยังคงเมาๆ....โปรดเพิกเฉย
หากได้อ่านอย่างไรแล้ว....โปรดผ่านเลย
หรือมีอารมณ์จะเยาะเย้ย ก็ได้เลยไม่ว่ากัน