เ พ ร า ะ ฉั น ห รื อ เ ป ล่ า ที่ เ ป ลี่ ย น ไ ป ห รื อ เ พ ร า ะ ใ จ เ ธ อ เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง ห รื อ เ ป็ น เ พ ร า ะ ฉั น ทำ เ ป็ น แ ก ร่ ง เ ธ อ เ ล ย ม า แ ก ล้ ง ใ ห้ ช้ำ ใ จ ห รื อ เ ป็ น เ พ ร า ะ ฉั น รั ก เ ธ อ ม า ก ก ว่ า เ ธ อ ถึ ง ไ ด้ ทำ ....เ ย็ น ช า. . . ใ ส่ ห รื อ เ ป็ น เ พ ร า ะ ฉั น เ ข้ ม แ ข็ ง เ กิ น ไ ป เ ธ อ เ ล ย ไ ม่ ใ ส่ ใ จ ดู แ ล กั น ไ ม่ ว่ า จ ะ เ พ ร า ะ เ ห ตุ ผ ล อ ะ ไ ร ก็ แ ล้ ว แ ต่ ฉั น เ พี ย ง แ ค่ อ ย า ก รู้ คำ ต อ บ เ ท่ า นั้ น เ พ ร า ะ วั น นี้ สิ่ ง ที่ ฉั น ไ ด้ เ ห็ น มั น คื อ ค ว า ม ห่ า ง เ หิ น กั น แ ล ะ กั น ร ะ ห ว่ า ง เ ร า เ มื่ อ ก่ อ น เ ค ย พู ด กั น ย า ว น า น ม า ก ม า ย คำ ห ว า น ที่ ค ล ะ เ ค ล้ า แ ต่ วั น นี้ ฉั น แ ส น เ ศ ร้ า เ พี ย ง คำ ว่ า คิ ด ถึ ง เ บ า เ บ า ก็ ห า ย ไ ป บางสิ่งมันหายไป พร้อมกับความห่างไกลที่เรามี .....
6 กุมภาพันธ์ 2550 16:47 น. - comment id 653685
เปลี่ยนทั้งสองหรือเปล่าน้าน้องเด็กดื้อ
6 กุมภาพันธ์ 2550 17:07 น. - comment id 653699
ทุกสิ่งทุกอย่างจะเอาอะไรแน่กับสิ่งที่เรารัก และจะเอาเล่ากับสิ่งที่ตั้งความหวัง แต่มีสักวันที่สิ่ง นั้นคือบทเรียนอันมีค่าสูงส่ง วันนั้นย่อมทำให้เรา เองเกิดความมั่นใจยิ่งขึ้น แก้วประเสริฐ.
6 กุมภาพันธ์ 2550 17:22 น. - comment id 653705
น่าจะเป็นทั้งสองอย่างรวมกันนั่นแหละ
6 กุมภาพันธ์ 2550 17:56 น. - comment id 653722
ไม่รู้ว่ามีสิ่งใดเป็นตัวกำหนด.. แต่ทุกอย่างมี กฏเกณฑ์ ในตัวเองนะ พี่คิดว่านะ.. ดูแลรักษาสุขภาพนะคะ และหัวใจตัวเองด้วย.. ไม่มีใครพูด พี่พูดด้วยอยุ่แล้วนะ อย่าคิดมากน๊า เด๊วพาไปกินไอศกรีม...
6 กุมภาพันธ์ 2550 18:11 น. - comment id 653730
ใจเราสำคัญที่สุด.... วันนี้ไม่เจอรัก.. ก็มิใช่พรุ่งนี้จะไม่เจอใหม่นี่.......
6 กุมภาพันธ์ 2550 18:39 น. - comment id 653741
ใครน๊ะใจร้ายจัง.... ความคิดถึง...ไปไม่ถึง เธอไม่ซึ้ง...ซึ่งคำเคยบอกไว้ คำว่ารัก...ที่เธอเคยเอามาปักหัวใจ มันเลือนหายไปกับกาลเวลา .................. ฉันก็แค่ผู้หญิงธรรมดา มีเหว่ว้า...อ่อนล้าเสมอๆ โปรดเห็นใจอย่าปล่อยให้เฝ้าละเมอ พร่ำเพ้อ รอเก้อ ร่ำไป .................. มาทักทายตอนเย็นๆๆจ้า
6 กุมภาพันธ์ 2550 18:50 น. - comment id 653750
สงสัยเป็นเพราะใจพี่แม่มดเปลี่ยนแปลงค่ะ ยังไงก็รักเหมือนเดิมนะ
6 กุมภาพันธ์ 2550 19:33 น. - comment id 653777
ส่วนมากคนที่มอบความรักใหคนอื่นมากกว่า ที่เขามีให้เรามักจะมีอาการแบบนี้แลหละค่ะ...
7 กุมภาพันธ์ 2550 09:54 น. - comment id 653954
หรือจะใช่.. รักแท้แพ้ระยะทาง
7 กุมภาพันธ์ 2550 13:26 น. - comment id 654052
ช่วงนี้เอมอารมณ์อ่อนไหวง่าย(จัง) บางทีอะไรนิดอะไรหน่อยก็งอนก็น้อยใจแล้วค่ะ ขอบคุณทุกคนนะคะที่มาอยู่เป็นเพื่อน
7 กุมภาพันธ์ 2550 17:30 น. - comment id 654141
อย่าน้อยใจไปเลย...เดี๋ยวหน้าแก่ก่อนวัยนาเอ้า
8 กุมภาพันธ์ 2550 07:24 น. - comment id 654316
น้านจิเนาะพี่โคลอน ... เข้าไว้ ... หน้าจาได้ม่ายแก่ไว อิอิ แถวนี้ฝนตกแถวบ้านพี่โคลอนฝนจะตกไม๊น้อ ....... รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
14 กุมภาพันธ์ 2550 13:22 น. - comment id 657016
ใจเราตรงกันซะแล้ว พี่ก็คิดถึงนู๋เอม วันนี้เหมือนกันเปิดกลอนเธอคนแรกเลยนะ ขอบคุณข้อความความคิดถึงที่เข้าแจมให้วันนี้เหมือนกัน ไม่อยากให้เป็นเพียงข้อความในอักษรเพียงเท่านั้นเลย
16 กุมภาพันธ์ 2550 13:19 น. - comment id 657890
คำคำนั้น ไม่เคยเป็นแค่ข้อความในอักษร เลยสักครั้ง