มองอาเฮียตาตี่ที่ตรงหน้า จึงรวบรวมความกล้ามายื่นของ ให้เท่าไรคร่ำเคร่งเฮียเพ่งมอง ครกกับสากเลี่ยมทองดึกดำบรรพ์ สู้แบกมาเหงื่อแตกพร้อมแบกหน้า สมราคากี่อัฐกับจัดสรร สภาพดีดังคำที่จำนรรจ์ มันสมบุกสมบันเกินบรรยาย หนึ่งแสนบาทเคยมีคนมาถาม ยังมองข้ามปล่อยไยหนูไม่ขาย แต่ตอนนี้ร้อนเงินจึงวุ่นวาย หากสบายมาไถ่ไม่ลืมเลย ยอมจำนนจำนำน้ำตาพราก มองดูซากมรดกหัวอกเอ๋ย เจ็บเพราะจากเป็นไงรู้ได้เลย ยากเปรียบเปรยกำเงินก่อนเดินลาฯ ..
7 กุมภาพันธ์ 2550 16:14 น. - comment id 652358
คุณเหมียว..แมวคราว ไม่หรอกน่า กุ้งชอบออก คนฮาเฮ คบแล้วไม่เครียด ว่าแต่คุณรังเกียจคนติงต๊องอย่างเราหรือเปล่า เท่านั้นแหละ :) ................................................................ คุณไรไก่ เอามาพัดเผื่อแผ่กันดีกว่า จำนำไปไย เดี่ยวร้อนแล้วขาดอุปกรณ์...พัดวีอิ อิ.. ................................................................ คุณคอนพูทน อ่ะนั่นแน่...ตอนไปอำเภอทำบัตรฯ ก็นิ้วดำเหมือนกัน สิบนิ้วเลยค่ะ :) ..................................................................
6 กุมภาพันธ์ 2550 13:08 น. - comment id 653513
แบบนั้นเลยเหรอคะพี่กุ้ง อิอิ
6 กุมภาพันธ์ 2550 13:14 น. - comment id 653515
.. หัวแม่โป้งแปดเปื้อนจนได้ ..
6 กุมภาพันธ์ 2550 14:04 น. - comment id 653536
555 "สากกับครกมรดกเก่า" เหอ ๆ ของเราก้มีนี่นา ครกหิน...
6 กุมภาพันธ์ 2550 14:05 น. - comment id 653538
ยอมจำนำเถิดน้องทองมันขึ้น พี่ก็มึนเหลือใจไม่ถูกหวย งวดนี้แทงหมื่นกว่าหวังว่ารวย โชคไม่ช่วยทำให้พี่ต้องหนีแชร์ ค่าเช่าบ้านน้ำไฟไล่ตามติด เศรษฐกิจเดือนนี้เห็นทีแย่ จะบากหน้าไปยืมใครเขาไม่แล มีทางแก้ยืมสร้อยทองน้องจำนำ เห็นแก่พี่สักคราเถิดยาจิต ใช่จะคิดปลิ้นปลอกดอกงามขำ หากรักพี่แล้วไซร้อย่าใจดำ ยืมจำนำก่อนนะน้อง..ทองมันแพง..(อิๆๆ) แบบว่ามาร่วมสร้างเสริมจินตนาการให้กว้างไกลครับ...
6 กุมภาพันธ์ 2550 15:21 น. - comment id 653579
ยอมจำนำ รักเก่าเก่า เขาเอาไหม จะนำไป เร่ขาย เสียให้สม คงหมดทุกข์ โศกซ้ำ ระกำตรม ทุกข์ระทม ขอจำนน คนหลายใจ.. เข้ากันไหมค่ะเนี่ย..
6 กุมภาพันธ์ 2550 16:03 น. - comment id 653638
มีแต่ครกค่ะ สากไม่มีอ่ะ
6 กุมภาพันธ์ 2550 16:21 น. - comment id 653663
แวะมาหัวเราะงับ
6 กุมภาพันธ์ 2550 16:38 น. - comment id 653680
จะจำนำหัวใจใครรับบ้าง...อิอิ...หวังว่าลิงคงไม่โผล่มาตอนนี้นะป้า..ไปหละ...
6 กุมภาพันธ์ 2550 16:47 น. - comment id 653686
ผมเคยเห็นครกกับสากที่ว่าแต่เหลี่ยมทองเหลือง ครับแต่เป็นครกกับสากใช้ตำหมากนะครับใช้ตำ เครื่องแกงไม่เคยเห็นครับสากนั้นเป็นเหล็กแหลมๆ ครับเดี๋ยวเข้าใจผิดครับ เขาจะเรียกว่าตะบันหมาก แต่ก็คงเหมือนๆกันนั่นแหละครับ อิอิ แก้วประเสริฐ.
6 กุมภาพันธ์ 2550 17:42 น. - comment id 653708
เจ้ากานต์....เพียงพลิ้ว งั้นดิ แต่มันไม่ค่อยได้เกลาน่ะบทนี้ เห็นเจ้าหง่าวเขียน แล้ว อดไม่ได้ที่จะบรรเลงกลับ อิอิ.. ................................................................... คุณกีกี้ แต่นิ้วเล็กสุดเอี่ยมน่ะ... มาเกี่ยวก้อยกัน .. ................................................................... เจ้ามะกรูด...แมงกุ๊ดจี่ พี่ชอบโม่หินน่ะ เก๋าดี ที่บ้านมีไหม... ................................................................... คุณหง่าว...แมวคราว ขอคารวะ ข้าพเจ้ายังห่างไกลท่านหง่าวนัก ต้องฝึกฝนอีกมากมาย :) .................................................................... คุณครูพิม แวะเข้ามาก็เข้าใจแล้วค่ะ พวกเราเข้ากันได้เพราะรักภาษากระมังค่ะ ครูพิม :) ................................................................... คุณ เฌอมาลย์ ต้องพยายามหามาคู่กันให้ได้เพื่อประโยชน์ใช้งานที่สมบูรณ์ แฮ่ม.. ................................................................... Mr.MMS (MomMamSan) วันละนิดจิตแจ่มใส เป็นไงเรา สบายดีใช่ไหม :) ................................................................... นกเดี่ยว ดอกเบี้ยแพงน่ะ...เห็นแว่วมา...ขาดส่งเป็นเรื่องเลย.. .................................................................. คุณแก้วประเสริฐ ชอบตะบันหมากให้คุณย่าน่ะ ดูแล้วสนุกดี เคี้ยวหยับๆ รอยยิ้มของย่า นึกขึ้นมาแล้วมีความสุข.. :) ..................................................................
6 กุมภาพันธ์ 2550 17:57 น. - comment id 653723
ไม่ขายครับ ไม่ขายมรดก....อันแสนหวง
6 กุมภาพันธ์ 2550 19:02 น. - comment id 653757
7 กุมภาพันธ์ 2550 02:25 น. - comment id 653878
ฝากกลอนไปจำนำได้ด้วยมั้ยคะ?
7 กุมภาพันธ์ 2550 08:16 น. - comment id 653899
หุหุ อิอิ 5555+ แอบเอารอยยิ้มมาจำนำอ่ะจ้า
7 กุมภาพันธ์ 2550 08:58 น. - comment id 653919
คุณครูใหญ่ จำได้ว่ามีครั้งหนึ่งตอนมัธยมต้น พ่อเคยเอาวิทยุไปจำนำ...เลยรู้จักคำว่าจำนำตั้งแต่นั้นมา คือทำให้ของบางอย่างในบ้านหายไประยะหนึ่ง เด็กๆ ยังไม่เข้าใจว่าทำไมต้องทำเช่นนั้น พอโตขึ้นจึงรับทราบว่าเพราะอะไร ................................................................... คุณกุหลาบขาว ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม ................................................................... คุณปราณรวี แล้วรีบมาไถ่ถอนน่ะค่ะ :) ................................................................... คุณเจนจัดให้ ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ :) อารมณ์ดีแต่เช้า วันนั้นจะประสบความสำเร็จค่ะ (สูตรกุ้งเอง) ...................................................................
7 กุมภาพันธ์ 2550 09:16 น. - comment id 653935
หวัดดียามเช้าครับคุณกุ้ง.. เราไม่ห่างไกลกันหรอกครับ โดยเฉพาะเรื่องอารมณ์ขัน วันหลังผมจะมาขอแจมใหม่นะครับ หวังว่าคงไม่รังเกียจแมวติงต๊ องอย่างผม..อิๆๆ
7 กุมภาพันธ์ 2550 09:47 น. - comment id 653950
อึมม์..มีพัดลมรุ่นมือพัด จะยอมไปจำนำ.ร้านจะเอาไหมเนี้ย
7 กุมภาพันธ์ 2550 10:22 น. - comment id 653972
ยอมจำนน.. จึงจำนำ..หัวแม่โป้งดำ เพราะเหตุนี้..บารนี