ฉันต้องร้องไห้เสียใจเท่าไหร่เธอถึงจะพอใจ แล้วเธอต้องการให้ฉันเศร้าแค่ไหนเธอถึงจะรักฉัน แล้วเธอต้องการความรักหรือเปล่าสำหรับคืนวัน กับความสัมพันที่มีระหว่างกันสำหรับเรา ฉันไม่แน่ใจในการกระทำของเธอในครั้งนี้ ที่บอกว่ารักและหวังดี จะอยู่เป็นเพื่อนยามทุกข์เศร้า แต่สุดท้ายฉันสัมผัสได้เพียงกอดคว้า ... เงา กับสายลมที่ว่างเปล่า ....โดยไม่มีเธออยู่ข้างกาย หากความเป็นจริงเธอหมดความรู้สึกรักฉันแล้ว ไม่เหลือแม้วี่แววความผูกพันและความลึกซึ้งมันหล่นหาย บอกฉันคำเดียวก็เพียงพอว่าทุกสิ่งมันกลับกลาย ... เธอต้องการจากฉันไปทั้งร่างกายและจิตใจที่เธอมี ฉันยินดีและเต็มใจที่จะยอมรับมัน .. ดีกว่าจะผูกมัดกันด้วยความเจ็บปวดแบบนี้ หากว่าการจากลายังหลงเหลือไว้สำหรับความรู้สึกดีดี ฉันพร้อมและยอมทำตามโดยที่ไม่ขอร้องให้เธอกลับมา
ทะเลใจ 5 ก.พ. 2550 12:20 น. - ID 98105 
917
10
0
5 กุมภาพันธ์ 2550 12:27 น. - comment id 652921
แวะมาทักทาย กลอนนเพราะจังค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2550 13:32 น. - comment id 652948
ยิ้มเข้าไว้.. อย่าเครียด....... ถึงเครียดก็ยิ้มได้..ไม่เชื่อ ลองดิ...เห็นมั้ย
5 กุมภาพันธ์ 2550 13:49 น. - comment id 652955
พี่ก็เคยถามตัวเองนะคะ จะต้องร้องไห้อีกเท่าไรจึงจะพอ อิอิ ไม่เคยพอหรอกว่าไหมจ๊ะ
5 กุมภาพันธ์ 2550 14:08 น. - comment id 652969
หากเธอไม่ ต้องการ ตัวฉันแล้ว สิ้นวี่แวว ความรัก จะจากหนี เพียงแต่เอ่ย เผยคำ พร่ำวจี ว่าเธอนี้ จักลา สิ้นอาวรณ์......
5 กุมภาพันธ์ 2550 15:12 น. - comment id 653001
แต่งตอนเครียดหรือนี่
5 กุมภาพันธ์ 2550 15:57 น. - comment id 653020
อย่าเครียดค่ะ.. แต่พอเวลาเครียดได้เขียนระบายออกมาก็คลายเครียดลงได้ค่ะ..
5 กุมภาพันธ์ 2550 16:38 น. - comment id 653035
ไม่อยากร้องไห้เสียน้ำตาเหมือนค่าน้อย คล้ายเราด้อย...ความรักจักเสนอเธอมากพอ หัวใจดวงหนึ่งต้องอ่อนล้ากำลังนั่งคอยรอ รู้สึกท้อ...เหมือนรักเรา...นั้นไม่มั่นคง... ต้องร้องไห้เสียน้ำตาไร้ค่าอีกกี่ครั้ง หัวใจยังหวังยังคอยคิดจิตไม่ปลง เรื่องของเราเป็นเช่นไรใจประสงค์ ขอเธอจงบอกเอ่ยเผยความในให้ได้รู้... พี่ไม่เคยร้องไห้นะ ครั้งหนึ่งหมือนจะร้อง แต่ร้องไม่ออก สงสัยจะจุกอกมาก เลยไม่ได้ร้อง แต่ทรมานมาก เพราะถ้าร้องทุกอย่างคงไม่ฝังลึกอย่างนี้เนอะ... ดูแลตัวเองและหัวใจดี ๆ นะคะ น้องเอม...
5 กุมภาพันธ์ 2550 18:10 น. - comment id 653077
อย่าเครียดนะ ทะเลใจ โปรดบอกฉันบอกฉันทีนี่เหรอรัก ชีพจมปรักรักแต่เธอเหมือนเพ้อฝัน รักที่เธอส่งมอบให้ผิดจาบัลย์ แต่รักฉันที่ให้เธอมิจางเลือน
5 กุมภาพันธ์ 2550 19:36 น. - comment id 653123
ถ้าเครียดแล้วเขียนกลอนเศร้าได้เพราะขนาดนี้ เครียดบ่อยๆ ก็ดีนะ...ชอบจัง
5 กุมภาพันธ์ 2550 19:59 น. - comment id 653140
เพราะเวลาเขียนกลอน ความเครียดก้อถูกระบายออกไปด้วยไงคะนัสก้อชอบเขียนกลอนเวลาเครียด อิอิ กลอนโดนใจ
5 กุมภาพันธ์ 2550 21:28 น. - comment id 653227
โดนเลย โดยเฉพาะประโยคที่ว่า...แล้วเธอต้องการให้ฉันเศร้าแค่ไหนเธอถึงจะรักฉัน ถ้าเป็นพี่.. สงสัยน้ำตาหมดตัวแน่งานนี้ กว่าเขาจะหันกลับมา เศร้าจ๊ะ
5 กุมภาพันธ์ 2550 22:10 น. - comment id 653247
โอ....ระบายเครียดด้วยเรื่อเศร้าไม่เห็นแปลก แต่จะแปลกกว่านี้ถ้า.... ..............จน เครียด โดดตึก...........
5 กุมภาพันธ์ 2550 22:46 น. - comment id 653270
บ้านนี้เศร้าจัง มานั่งเป็นเพื่อนละกันนะ โอ๋...โอ๋...
7 กุมภาพันธ์ 2550 10:34 น. - comment id 653974
ไอดิน...กลิ่นฝุ่น ขอบคุณที่แวะมาทักทายกั๊บป๋ม กับคำชม ยิ้มแก้มปริเลยจ้า คอนพูทน .. แห่ะ แห่ะ วันนั้นยิ้มไม่ได้ วันนี้ทั้งยิ้มทั้งหัวเราะเลยค่ะ เพราะว่าได้ข่าวดีมาจากที่บ้าน ขอบคุณนะคะสำหรับรอยยิ้ม วันไหนเหนื่อยเครียดเครียด จะแวะเข้ามาเก็บเอาไปเป็นกำลังใจนะคะ พี่กานต์ ... บางทีร้องไห้ก็ทำให้เอมรู้สึกดีขึ้นมากเหมือนกันค่ะ แต่ว่า .... ในบางทีอีกแหล่ะ ทำให้พี่ชายเอมพูดไม่ออก อิอิ เก๊าะมันพูดอยู่ดีดี ร้องไห้เฉยเลย หุหุ หุ พี่กานต์ ...ถ้าหากว่าการที่ร้องไห้แล้วทำให้รู้สึกดีขึ้น พี่กานต์ก็ร้องไห้ไปเถอะค่ะ เพราะหลังจากที่ร้องไห้แล้ว อาจทำให้เราเข้มแข็งขึ้นมาก็ได้ พี่เบรฟ ... ใครน๊า ... เค้าจะกล้าทำให้พี่เบรฟช้ำใจ มีแต่คนเอาใจหน่ะสิไม่ว่า อิ อิ เพียงคำหนึ่งคำนั้นฉันรับได้ หากหัวใจเธอไม่รักพลักฉันหนี หากเธอพร้อมฉันก็พร้อมตรอมฤดี รักที่มีฉันจะลืมไม่จดจำ ทัชมาฮาล ... แต่งตอนเครียดหน่ะกั๊บป๋ม ... จะแต่งกลอนหวานก็เขียนไม่ออก แต่ไม่เกี่ยวกะหัวใจสักกะนิด เพียงแค่ความคิดมันพาไปเฉย ๆ ขอบคุณที่แวะมาทักทายนะคะ เอ่แล้วที่เรียกไปหาหน่ะ จาให้ขนมปลอบใจกันใช่ม๊า ( ตู่ซะงั้นหน่ะ อิ อิ ) พี่กุหลาบขาว .. ก็รู้สึกดีขึ้นเหมือนว่ามันได้ระบายความคิดออกไปบ้าง แต่ช่วงนี้ดีหน่อย คบกันคนธรรมะธรรมโม สอนนอนสมาธิซะงั้นหน่ะ ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วง ... พี่มะกรูด .. ถึงแม้ว่าเอมไม่สามารถย้อนเวลาวันนั้นให้พี่ได้ แต่วันนี้ถ้าหากพี่อยากร้องไห้ ... พี่จะมีเอมและ คนในบ้านหลังนี้อยู่เป็นเพื่อนพี่เสมอนะคะ .... ร้องให้บ้างก็ได้นะคนดี ฉันคนนี้จะอยู่ข้างข้าง แม้ว่าจะห่างไกลในระยะทาง แต่ฉันก็ยังไม่จางความห่วงใย พี่มะกรูดก็ดูแลสุขภาพทั้งกายและใจด้วยนะคะ กุหลาบน้ำตา .. ขอบคุณค่ะที่เป็นห่วง ตอนนี้ไม่เครียดแล้วค่ะแต่ง่วงแทน อิอิ โปรดบอกฉันเถอะนะในตอนนี้ ว่าเธอไม่มีใจไว้ให้ฉัน จะปล่อยเธอไปไม่รั้งไว้ให้จาบัลย์ เพียงแค่บอกกันคำเดียวว่าไม่รักกัน ... วงศ์ตะวัน ... ดีใจที่ชอบกลอนที่เอมแต่งค่ะ แต่มะเอามะเครียดแบบวันนั้นไม่ได้หรอกคะ แบบว่ามานปวดหัวอ่ะ ... เอางี้ .... เดี๋ยวเอมจะไปอ่านนิยาย แล้วอินกะเนื้อเรื่องแล้วจะเอามาแต่งกลอนให้อ่านนะ ช็อกโกเล็ต .. ใช่ค่ะ เวลาเครียดถ้าได้เขียนหรือว่าได้แต่งกลอนก็จะรู้สึกดีขึ้น ( ถ้าร้องไห้ความเครียดก็จะหายไปครึ่งนึงเชียวล่ะ ) เอ่ แบบนี้เราก็หัวใจเดียวกันหน่ะสิคะ ... แต่ว่าเครียดบ่อยบ่อย ก็ไม่ค่อยดีเท่าไหร่น๊า ... เค้าว่ากันว่า แก่เร็วอ่ะ พี่กุ้ง ... สวัสดีค่ะพี่ สบายดีหรือเปล่าคะ นานนานได้เจอกันทีแบบนี้ต้องฉลอง อิ อิ พี่กุ้ง ทำดีกับเค้าไว้เยอะเยอะ สักวันนึงเขาก็คงจะใจอ่อน โบราณว่า น้ำหยดลงหิน หินมันยังกล่อน จะอะไรกับใจคนที่อ่อนกว่าหิน เนอะ ... เป็นกำลังใจให้นะค่ะ .... นู๋เป้ ... ม่ายอาวอ่ะ เครียด แล้วโดดตึก ... เอมรู้รสชาดของความเสียใจของคนที่รักเราดีค่ะ เก็บรักษาชีวิตให้คนที่รักเราดีกว่าเนอะ ... ทุกปัญหามีทางออกเสมอ ... ถ้าเราอดทนที่จะรอ แต่ระหว่างที่รอ บ่อน้ำตาเอมมันก็พุดมาเรื่อย ๆ อ่ะนะ อิ อิ ชมพูฯ ... ขอบคุณที่แวะมาอยู่เป็นเพื่อนนะคะ ตอนนนี้ไม่เศร้าแล้วค่ะ ... เป็นมู๋เอมจอมดื้อคนเดิมแล้วค่ะ แต่ว่าปวดหัวจังค่ะ ขอนอนหนุนตักหน่อยนะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
