หากว่ารักเฉกเช่นดั่งสายลม ที่พร่างพรมพริ้วแผ่วให้ความหวัง พามาซึ่งความสดชื่นฟื้นกำลัง นี่กระมังลมรักพัดเป็นไป หากชีวิตเป็นเช่นแผ่นหินผา ที่แกร่งกล้าต่อสู้ต่อความไข เผชิญท้าแก้ปัญหาสิ่งใดใด จนหัวใจจักเจ็บและด้านชา เมื่อลมรักพัดผ่านภูเขาหิน ก็ทิ้งสิ้นความแข็งแกร่งแผ่นผา กลับกลายเป็นภูเขาดินอ่อนนุ่มนา แต่ลมพาพัดไปไม่หยุดลง ลมรักพัดลิ่วลับลู่ภูเขาเอ๋ย เจ้าไม่เคยสมหวังสมประสงค์ เป็นภูเขาที่เดียวดายไร้ลมคง ไม่ใช่หงษ์ที่อยู่คู่สายลมเย็น รู้อย่างนี้ใจเจ็บจนด้านชา เช่นศิลาที่เย็นเยียบไร้ความเห็น หากชีวิตที่เกิดไม่อาจเป็น จงอยู่เช่นภูผาอย่างเดียวดาย แม้เป็นหินแกร่งกล้าเช่นภูผา ที่เวลาทลายลงน่าใจหาย เกิดมาแล้วสิ่งใดล้วนมลาย ก็ขอตายโดเดี่ยวแม้สิ้นลม
28 มกราคม 2550 22:39 น. - comment id 650243
ผมจะเป็นลม จะปลิวไล้ลอยห่มเนื้อคนหวาน นอนเถิดในห้วงราตรีกาล ลมจะขานเสียงเพลงบรรเลงรมย์ มากล่อมใจพี่เปเป้นะงับผม
28 มกราคม 2550 22:54 น. - comment id 650244
อานุภาพ ความรัก ช่างใหญ่ยิ่ง ทุกสรรพสิ่ง ปรวนแปร ยอมแพ้พ่าย ทั้งภูผา ท้องธาร อันเพริดพราย ต่างมลาย เมื่อสายรัก มาทักกัน ถึงผาหิน ที่กร้าวแกร่ง ดูแข็งนัก มิอาจจัก ต้านทาน ตำนานฝัน เมื่อรักลอย คล้อยมา เข้าหากัน เจ้าก็พลัน อ่อนไหว ไปกับลม ผ่านมาทักทายค่ะ................. ป.ปลา
29 มกราคม 2550 04:31 น. - comment id 650258
หากภูผา เปรียบเหมือนใจ ใครคนหนึ่ง แกร่งดังซึ่ง กล่าวมา พาสงสัย จะสู้สาย ลมรัก สักเพียงใด ที่โลมไล้ ค่อยค่อยพัด กัดกร่อนลง.......
29 มกราคม 2550 10:38 น. - comment id 650296
แข็งแกร่งคือภูผา พลิ้วไหวพัดพาคือสายลม แล้วทำไมใยต้องขื่นขม หากรวมผสมคือสิ่งสวยงาม....
29 มกราคม 2550 11:37 น. - comment id 650319
หากชีวิต...เราเป็น...เช่นภูผา ลมกระหน่ำ..ซ้ำมา ไม่หวั่นไหว เพราะคงมั่น แม้กาล จะเปลี่ยนไป แต่นี่ใจ..ไม่มั่นคง อย่าสงกา.. .. ไม่มีอะไรจีรังยั่งยืน..
29 มกราคม 2550 11:51 น. - comment id 650325
-ขอเป็นลมห่มไร้ให้ภูผา ขอเป็นหมอกบางตาอย่าไหวหวั่น จะจูงมือเราสองท่องเที่ยวกัน จะเติมฝันแรงใจคู่ใจเรา
29 มกราคม 2550 15:32 น. - comment id 650438
ครั้นจะเป็นสายลมก็เกรงจะอ่อนไป ครั้นจะเป็นภูผาก็กลัวจะแข็งไป ไม่รู้จะเป็นอะไรดีครับเป้???.......
29 มกราคม 2550 17:25 น. - comment id 650465
ขอเป็นหญ้า..ปกคลุม..หุ้มภูผา มิร้างลา..ห่างไกล..ไปไหนอื่น อยู่เคียงข้าง..ภูผา..ทุกคราคืน ให้ชุ่มชื่น..ไม่โดดเดี่ยว..อยู่เดียวดาย..
31 มกราคม 2550 02:12 น. - comment id 650942
หากใจคน เปรียบได้ คล้ายภูผา คงเย็นชา กล้าแกร่ง เรี่ยวแรงนัก ถึงสายลม พรมพัด ซัดหน่วงหนัก ไม่หาญหัก ลงได้ ดั่งในกลอน แต่ความจริง ใจเป็นเพียง แค่ก้อนเนื้อ ที่หลงเชื่อ คำหวาน ปานถอดถอน ยกทั้งใจ ให้มา จึงอาวรณ์ สุดร้าวรอน เมื่อรักล่ม จมหายไป
1 กุมภาพันธ์ 2550 16:48 น. - comment id 651506
ฝากสายลมไปบอกแม่หมูว่าคิดถึงนะจ๊ะ
2 กุมภาพันธ์ 2550 03:21 น. - comment id 651684
สายลมจากแดนไกล ลิ่วลมไล้หายขื่นขม หลับสุขไร้ทุกข์ตรม อาจเพราะลมจากแดนไกล ขอบคุณนะคะ แดนไกล ไลบีเรีย
2 กุมภาพันธ์ 2550 03:26 น. - comment id 651685
ความรักช่างใหญ่ยิ่ง พราวเพริศพริ้งยิ่งแสงศร หอมหวานขจายขจร แต่รักถอนกลับชืดพลัน ลมรักล้วนรวนเร ชอบหันเหน่าขบขัน เมื่อใจไม่ตรงกัน มีเพียงฉันที่อ่อนแรง ขอบคุณค่ะ ปราณรวี
2 กุมภาพันธ์ 2550 03:35 น. - comment id 651686
ผาตระหง่านสู้ลมสักกี่ครั้ง เหมือนใจยังจะยืนสู้ไร้สุขสม สายลมรักที่พัดมาแม้จะตรม ยังยอมขมตรมรักจวบสิ่นไป แม้ใจยังช้ำก็ยังอยากเจอรักค่ะ ไม่เข็ดค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2550 03:49 น. - comment id 651687
เมื่อกี้ตอบพี่เบรฟฯ ส่วนอันนี้ตอบอาคุณพี่รีค่ะ เมื่อความแข็งผสานกับความอ่อน ดั่งความพร้อมที่ก่อเกิดคล้ายหยินหยาง ภูผาสูงตะหงานไม่บอบบาง ยังอ้างว้างเดียวดายเพราะสายลม
2 กุมภาพันธ์ 2550 03:57 น. - comment id 651688
คุณครูพิม เพราะว่าใจมันแค่ก้อนเนื้อนุ่ม แต่ร้อนรุ่มดั่งไฟเผาช่างแผดร้อน ต้องตรมทุกข์เพราะรักมาจากจร เลยอยากถอนความช้ำด้วยด้านชา
2 กุมภาพันธ์ 2550 04:02 น. - comment id 651689
คุณกระต่าย แม้เป็นลมห่มไล้ให้ภูผา จะนำพาความสุขหฤหรรษ์ เธอกับฉันร่วมเดินทางไปด้วยกัน เป็นอย่างนั้นตลอดไปคงจะดี
2 กุมภาพันธ์ 2550 04:11 น. - comment id 651690
คุณกุมภ์.... งั้นเป็น...กาละแมสิ..ไม่นุ่มไม่แข็งจนเกินไป หยุ่นๆด้วย
2 กุมภาพันธ์ 2550 04:19 น. - comment id 651691
คุณพี่กุหลาบ ขอขอบคุณที่เป็นหญ้าปกภูผา ยอมอาสาอยู่กับผาที่กล้าแร่ง แม้วันใดภูผาโอนอ่อนแรง ขอหญ้าแกร่งเป็นกำลังกลับคืนมา
2 กุมภาพันธ์ 2550 04:37 น. - comment id 651692
คุณพี่กานต์ สายลมพัดมาถึงแล้วค่ะ