เหมือนหลงในเวลามาที่เก่า กับตัวเองวันเหงาเงาหวั่นไหว ล้วนคำถามทรมาค้างคาใจ เธอจากไปรอบกายคล้ายเงียบงัน ทุกนาทีแจ่มกระจ่างมิจางหาย ความอบอุ่นเวียนว่ายคลับคล้ายฝัน เหมือนตำนานผ่านเลยเคยมีกัน ยังคอยย้ำความผูกพันต่างสัญญา กับหัวใจเก่าเก่าก็เท่านี้ ปล่อยชีวีคุ้นชินถวิลหา ยิ่งอยากเจอเธอกลับหายไกลสายตา ไม่รู้ว่าโลกกว้างไป หรือ ใจแคบลง
20 มกราคม 2550 17:12 น. - comment id 647896
ใจคนอื่นไม่ทราบนะคะ ใจของเพียงพลิ้ว ยอมรับค่ะว่าแคบลงเยอะเลยค่ะ
20 มกราคม 2550 18:30 น. - comment id 647933
ปกติโลกก็กว้างอยู่แล้วแต่รักทำให้เราพองโต...เมื่อเขาไปหัวใจจึงฟีบลง...
20 มกราคม 2550 21:22 น. - comment id 647995
ต้องถามใจตัวเองค่ะ ว่าต้องการอะไรในโลก