โอ้อกเคยออดอ้อน...................เคลียคลอ ยามนิทราเคยพะนอ.................คู่ข้าง เขนยหนุนคู่ละออ.....................เชยชื่น เริงรื่นคืนน้ำค้าง........................ฉ่ำชื้นพร่างพรู ฤดูกาลเริ่มแล้ว........................เหมันต์ คืนค่ำเพียงรำพัน.....................บทถ้อย เวลาแห่งสุขสันต์.....................เหลืออยู่ ขอคู่คลอน้องน้อย....................ก่อนเจ้าจากจร ขออ้อนอิงอกเอื้อ......................อุ่นไอ ก่อนรักจางจากใจ.....................จิตเจ้า ก่อนจะห่างเหินไป....................เป็นอื่น คืนค่ำพี่ขอเฝ้า..........................คู่เคล้าเคียงนวล ลมรัญจวญพัดให้......................ดวงฤดี เริงลุกดั่งอัคคี............................เร่าร้อน หลงใหลรสโลกีย์.......................ระริกร่าง หฤหรรษ์ซับซ้อน.......................ซ่อนด้วยโศกศัลย์ เหมันต์จะผ่านพ้น.....................ฤดูกาล เหลือแค่รอยร้าวราน.................ฝากไว้ ความสุขเมื่อวันวาน...................เลยลับ ดวงจิตสะอื้นไห้.........................หมดแล้วรักเรา
20 มกราคม 2550 09:45 น. - comment id 647294
ให้มือใหม่ค่ะ......
20 มกราคม 2550 06:00 น. - comment id 647749
อ่ะนะ...มือใหม่เล่นซะซึ้งเลย เป้ค้างไว้ท่อนนึงตั้ง 2 เดือนแล้วนะเนี่ย..ยังแต่งไม่ออกเลย
20 มกราคม 2550 11:22 น. - comment id 647798
ช้าไปหรือเปล่า เห มันผ่านไปแล้ว
20 มกราคม 2550 14:35 น. - comment id 647845
หัดโคลงหากแต่ถ้อย ชั้นครู โลดแล่นแลพร่างพรู พจน์ร้อย อาลัยรักโฉมตรู ด้วยบท กวีงาม ครวญคร่ำอย่างแช่มช้อย อ่านแล้วเศร้าตาม แจมโคลงเพราะ ๆ ครับ
20 มกราคม 2550 15:40 น. - comment id 647873
อยากแต่งเป็นบ้างจัง..แต่ว่าสติเขลา..แต่งไม่ได้ซักที..
20 มกราคม 2550 20:17 น. - comment id 647960
โคลงไพเราะ .. แต่ไม่เห็นเข้ากับชื่อเรื่องเลย .. "ผายเพียงลม" อิ อิ ไปดีกั่ว ..
20 มกราคม 2550 20:43 น. - comment id 647971
คุณ เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย มือใหม่หัดเริ่มรู้........เขียนโคลง จับอักษรมาโยง.........ผูกไว้ คำหวานยกโขยง........เรียงรส สร้างบทสะอื้นให้........ฝากไว้ในโคลง คุณ ลิลลี่ขาว ขอคุณสำหรับให้..........กำลังใจ ลองสักนิดเป็นไร.........สักครั้ง โทสี่เอกเจ็ดไง.............จำจด ถูกผิดลองสักตั้ง............บัดนี้เขียนโคลง คุณ ชมพู กช้าช้าได้พร้าเล่ม-..........งดงาม เร็วรี่พยายาม..................รีบร้อน เชื่องช้าหากใครหยาม......เป็นเต่า อายุยืนยังย้อน.................ยอกให้เขาฟัง คุณ nig เป็นมือใหม่ถอดด้าม..........ยังงง ด้วยจิตคิดประสงค์.............กล่าวอ้าง รักษาวัฒน์ให้ยง................คงอยู่ ควรคู่ไทยไม่ร้าง................เฉียดเส้นคนกวี คุณ กุหลาบขาว เขียนโคลงใช่ยากแท้.........เกินเขียน เพียงแต่ต้องพากเพียร......รับรู้ ผมยังแค่นั่งเทียน...............อ่อนหัด คื่นค่ำนอนอุดอู้....................ร่ำร้องเป็นโคลง คุณ กรีกรี้ เพียงผายลมนั่นไซร้..........เสียงเบา คนจักคอยว่าเอา................เน่าไส้ ดั้งปี๊ดผะแผ่วเบา................เหม็นฉิบ ดังสะท้านเข้าไว้.................กึกก้องเป็นฮา