..๏ น้ำค้างพรมลมแผ่วดอกแก้วหอม ราตรีล้อมภูดอยหมอกลอยต่ำ หนาวลมเหนือเมื่อคราอุราช้ำ ถูกจองจำด้วยอาวรณ์มิคลอนคลาย นานเนิ่นนานจองจับความสับสน เศร้าเวียนวนรอบข้างมิห่างหาย แม้นราตรีลี้ลาทิวากราย มิวางวายเปลื้องปลดรันทดทรวง ตราบน้องย่างเยือนเหย้าเศร้าจึ่งถอน คลายอาวรณ์โศกหมองพลันล่องล่วง เจ้าดุจเดือนยามเพ็ญโดดเด่นดวง สาดส่องสรวงเมืองแมนถึงแดนไพร สูญสิ้นแล้วเศร้าทุกข์เคยรุกจิต ฟื้นชีวิตคืนกลับจากหลับไหล ยิ่งยินถ้อยนวลน้อง"คนของใจ" อกพี่ไซร้เกษมศรีแสนปรีดา น้ำค้างพรมลมแผ่วดอกแก้วหอม ราตรีล้อมพิศวาสปรารถนา ผินดาวเดือนลับหายมิชายตา คล้ายอิจฉาหนุ่มสาวคราวเคียงกัน๚ะ๛
20 มกราคม 2550 10:09 น. - comment id 647298
ไปอิจฉาเขาทำไม..อิอิ.. :)
19 มกราคม 2550 10:43 น. - comment id 647516
ราตรีกรุ่น..กลิ่นกำจายไม่คลายเศร้า ดอกแก้วเหงา..ร่วงโรยให้โหยหวน นึกถึงแก้มนวลนางช่างรัญจวน พี่คร่ำครวญถึงเจ้าทุกเช้าเย็น..
19 มกราคม 2550 07:59 น. - comment id 647542
พากานต์คิดถึงคนของใจแต่เช้าเลยนะคะ อิอิ
19 มกราคม 2550 09:29 น. - comment id 647565
ผมชอบจังครับ...สวยทั้งภาษา...และงามด้วยความหมาย..อ่านแล้วอยากได้ยินบ้างครับ.... "คนของใจ"
19 มกราคม 2550 11:54 น. - comment id 647586
เป็นจะใดยังบ่หายเศร้า พี่ชาย รักษาสุขภาพตวยเน้อ ท่าทางจะหนาวมาอีกรอบง่ะ
19 มกราคม 2550 13:16 น. - comment id 647605
คนของใจ อยู่ใน ใจดวงนี้ กระซิบที ว่าคิดถึง คะนึงหา สบายดี หรือไร ให้ตอบมา โอ้แก้วตา สบายดี ไม่มีภัย.. คิดถึงคนของใจเหมือนกัน...
19 มกราคม 2550 14:08 น. - comment id 647617
*****ตราบน้องย่างเยือนเหย้าเศร้าจึ่งถอน คลายอาวรณ์โศกหมองพลันล่องล่วง เจ้าดุจเดือนยามเพ็ญโดดเด่นดวง สาดส่องสรวงเมืองแมนถึงแดนไพร****** ขอเป็นน้องที่คืนสู่เหย้า คนนี้นะคะ+++++++ อิจฉา ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
19 มกราคม 2550 14:38 น. - comment id 647621
สงสัยจัง "คนของใจ" จะบอกเราอย่างนี้บ้างไหมน่ะ..... อ่านกลอนนี้แล้วอบอุ่นจังเลยค่ะคุณบินเดี่ยว....
19 มกราคม 2550 15:19 น. - comment id 647649
19 มกราคม 2550 15:25 น. - comment id 647655
มาเป็นกำลังใจให้หายเศร้าค่ะ..
19 มกราคม 2550 18:37 น. - comment id 647690
ไม่ได้แวะมานาน คิดถึงน้ามาก
20 มกราคม 2550 07:31 น. - comment id 647774
20 มกราคม 2550 11:46 น. - comment id 647811
กลอนน่ารักจังคะ...อยากมีบ้างจังคนของใจนะ
20 มกราคม 2550 12:06 น. - comment id 647817
ทราบว่าคุณเดี่ยวทำงานโรงแรม ทำให้คิดถึงตอนชมพูเป็นพนักงานอยู่ ปางสวนแก้วจัง แหม...ไม่งั้นได้เจอกัน
20 มกราคม 2550 13:03 น. - comment id 647835
เพราะดีครับ
22 มกราคม 2550 21:35 น. - comment id 648623
คนของใจใครกันฉันอยากรู้ แต่อย่าตู่คนนั้นคือฉันนี่ คนของใจคือใครให้บอกที อย่าคิดว่าฉันเซ้าซี้ยวนยีคุณ สงสัยจะเป็นป้าที่อยู่แคนทีน
24 มกราคม 2550 13:00 น. - comment id 648982
@...คุณกานต์..ขอบคุณมากครับที่แวะมครับผม @...คุณรมสัก...ขอบคุณมากครับที่แวะมาทักทายกันครับผม @...คุณคนมันว่าง ขอบคุณมากครับสำหรับบทกลอนครับ @...น้องมอมแมม..หายแร่ว..ไม่เศร้าแล้วครับผม @...คุณครูพิม..ขอบคุณมากครับที่แวะมาคิดถึงคนของใจเหมือนกัน @...คุณสิริน..ไม่ต้องอิจฉาหรอกครับ...นานทีปีหนถึงจะคืนสู่เหย้าอะ @...คุณลิลลี่ขาว ขอบคุณมากครับผม @...คุณเอ็กซ์..ขอบคุณมากครับสำหรับรอยยิ้มครับ @...คุณกุลาบขาว..ขอบคุณมากครับสำหรับกำลังใจครับ @...อัสสุ..คิดถึงเช่นกันครับ @...เปเป้ฯ...โหน้ำตาท่วมจอแล้วเนี๊ยะ @...ป้ากุ้ง..นั่นสิ..อิจฉาลิงดีกว่าเน๊อะ @...คุณpook_pik...ขอให้พบไวไวนะครับ @...คุณชมพู..ไม่แน่อาจจะเจอกันแล้วก็ได้นะ @...คุณน้ำนมราชสีห์...ขอบคุณมากครับ @...อัลฯ..คนของใจคนของใครไยต้องถาม ทุกโมงยามคิดถึงคำนึงหา โอ้หญิงงามนามนั้นอัลมิตรา ทุกเวลาฉันเรียกร้องคนของใจ.... ...ปะป๋าจะมาอ่านอีกหรือป่าวเนี๊ยะ...