ม้านั่งน้อยคอยใครมาใช้นั่ง ถูกวางตั้งตรงใต้ต้นไม้ใหญ่ อยู่ลำพังเพียงตนอย่างจนใจ ขอสักคนแค่ใครคอยข้างเคียง แท้ที่จริงจำนวนคนล้วนมาก ทั้งหญิงชายหลายหลากเพื่อหลบเลี่ยง- ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยนักพักพอเพียง เช้าสายเที่ยงบ่ายเย็นไม่เว้นวัน ม้านั่งพร่ำเพรียกพร้องยังร้องเรียก "ใครสำเนียกนึกได้เข้าใจฉัน มานั่งคู่เคียงข้างไม่ห่างกัน เห็นคุณค่าความสำคัญ...แค่สักคน" ใช่เพียงเจอเพื่อจากพรากเพื่อพบ วนเวียนอยู่มิรู้จบแม้สักหน ต้นไม้ใหญ่ยืนข้างพลางผ่อนปรน- กล่าวกลับไป "งานแห่งตนจงทนทำ... ...มิตรไมตรีไม้มีให้ไยไม่เห็น มิได้เร้นหลบซ่อนหรือเพียงพร่ำ คงยืนคู่อยู่เคียงเลี่ยงฝนพรำ กำบังแดดแผดกล้ำกร่อนทำลาย คุณค่าเจ้าเอาไว้ใช้เพียงนั่ง ในบางคราวบางครั้งหรือทั้งหลาย เขาเหนื่อยหนักพักร้อนผ่อนใจกาย ครั้นคลี่คลายคืนแรงและรื่นรมย์ ทุกสิ่งสรรพ์พันล้านบนลานกว้าง ล้วนสรรค์สร้างด้วยพิเคราะห์ควรเหมาะสม เพื่อประโยชน์การใด...อย่าได้ตรม ตั้งไตร่ตรองมองชมชอบตนเอง" เมื่อยินถ้อยร้อยเรียงสำเนียงแก้ว ต้นไม้แผ่วกระซิบปลุกใจเร่ง ม้านั่งน้อยครื้นครึกนึกบรรเลง นิ่งครวญเพลงหน้าที่ยินดีทำ อีกทั้งถ้อยรำพันที่ลั่นไว้ หวังมีใครเคียงกายคลายเหงากล้ำ ยังมีหนึ่งไม้ใหญ่ยืนร่ายรำ ร้องระบำเคียงข้างไม่ห่างไกล
กวีปกรณ์ 17 ม.ค. 2550 06:33 น. - ID 97292 
1657
4
0
17 มกราคม 2550 09:18 น. - comment id 646890
ม้านั่งน้อยหงอยเหงาเศร้าในจิต ไร้คู่คิดคนเคียงมาเรียงใกล้ อยู่เดียวดายใต้ร่มไม้ใหญ่ หวังเพียงใครได้เห็นค่าเวลามอง .................... เมื่อเวลาผ่านไปไม่เนินนาน ต้นไม้ใหญ่ก็ถึงกาลที่หม่นหมอง พายุใหญ่โค่นกิ่งใบลงเป็นกอง แม้ใจปองมีชีวิตยากคิดไป ..................... ม้านั่งน้อยปล่อยวางพลางได้คิด ช่วงชีวิตไม่อาจยึดติดไว้ได้ ทำไมไม่มองค่าของใกล้กาย เมื่อเสียไปจึงทำได้แค่เสียใจ...ในวันที่ผ่านมา .................... ต้นไม้ใหญ่เพื่อนยาก ขอบคุณที่ทนลำบากมานักหนา ป้องลมฝนแดดส่องให้ฉันมา ขอบคุณที่ยืนข้างกัน...ไม่เหว่ว้า...ขอโทษที่ฉันไม่เห็นค่า...ขอโทษจริงๆ ..................... มาทักทายจ้า
17 มกราคม 2550 10:42 น. - comment id 646921
แหม....ให้ความรู้สึกยังกะคุณค่าและน้าที่ชั่วครู่ชั่วยามเรย พอไม่ต้องการก็ตีจากน่าสงสารจริงๆแต่ยังดีที่มันมีคุณค่าในตัวของมันเอง
17 มกราคม 2550 12:35 น. - comment id 646959
สงสัยจะคอยแม่มดหรือเปล่านะ ขอสวมรอยค่ะ
17 มกราคม 2550 14:21 น. - comment id 646993
อยากมานั่งเหมือนกันนะ..แต่งานเยอะทุกวันค่ะ.. ไม่ค่อยว่างค่ะ..
17 มกราคม 2550 15:22 น. - comment id 647020
พี่ครับ ผมไม่ดูการ์ตูน ไม่เที่ยว แล้วก็ไม่เล่นเกมส์นะครับ เดี๋ยวหาว่าผมเกเร
17 มกราคม 2550 16:29 น. - comment id 647051
ม้านั่งน้อยคอยใครไว้ใช้นั่ง ตั้งลำพังตรงไม้ใหญ่ใช่ไหมหนา ไม่มีใครมานั่งพักกายา ฉันอาสาเข้ามานั่งพักสักที ม้านั่งน้อยฉันนี้มาใช้นั่ง อยู่ลำพังตรงไม้ใหญ่ ณ ที่นี้ ม้านั่งน้อยเริ่มเอนลงไปทุกที หนักเพียงแค่แปดสิบสี่ทำเป็นพัง ************************************ โธ่รมณ์เสียเลย
17 มกราคม 2550 18:55 น. - comment id 647076
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
