ขอกล่าวถึงเรื่องกลุ้มของหนุ่มหล่อ นั่งหน้างอใครไม่รู้ดูเผินเผิน เพราะเจ็บไข้ทรมานนานเหลือเกิน ใครก็เมินเศร้าโศกเป็นโรคร้าย ออกอาการน่าเศร้านกเขาป่วย ใครจะช่วยคลายโศกให้ใรคหาย หวังพึ่งหมอรักษาไข้ไม่สบาย แต่ก็อายคนเขาเฝ้านินทา ต้องทำใจให้สงบไปพบหมอ คนเข้าแถวยืนรอขอรักษา พอวิเคราะห์หารือมันดื้อยา จำต้องผ่าชี้ชัดต้องตัดทิ้ง หมอฝรั่งเชี่ยวชาญอาการโรค คุณไร้โชคอดสูเพราะผู้หญิง หนุ่มคนนั้นนั่งเซื่องฟังเรื่องจริง แล้วลุกวิ่งลับหายไปทันที เปลี่ยนไปหาหมอจีนเรียกซินแส คงดูแลแม้หวังยังริบหรี่ หมอก็ตรวจอาการกันอย่างดี บอกไม่มียาสกัดตัดอย่างเดียว ต้องแสนเศร้าอนาคตหมดความหวัง หมอฝรั่งซินแสมิแลเหลียว จ้องจะตัดไม่เห็นใจกันเลยเชียว เดินหน้าเหี่ยวไปรอหมอคนไทย หมอคนนี้เขาลือถึงชื่อเสียง มิเคยเกี่ยงโรคร้ายคลายสงสัย พอวิเคราะห์ตั้งสติมิเป็นไร ปล่อยเอาไว้ไม่กี่วันมันหลุดเอง
13 มกราคม 2550 20:25 น. - comment id 645942
13 มกราคม 2550 20:40 น. - comment id 645953
13 มกราคม 2550 22:06 น. - comment id 646000
มันป่าย เพราะติดใรค ดอกหรือแปลกแฮะ แซว ๆ อย่าโกรธ ไม่ขอโทษหรอก
13 มกราคม 2550 22:15 น. - comment id 646001
มันติดหวัดนกเหรอจ๊ะ....แล้วเอาไปลงทะเบียนกะกรมฯยังอ่ะ อย่างนี้ห้ามย้ายออกนอกพื้นที่นะเนี่ยรู้เป่าจ๊ะ...
14 มกราคม 2550 19:40 น. - comment id 646136
เหวอ...
16 มกราคม 2550 00:23 น. - comment id 646466
ขอบคุณทุกท่านมากครับ เอาพออมยิ้ม อาจจะทะลึ่งไปบ้างขออภัยด้วยครับ
18 มกราคม 2550 23:10 น. - comment id 647482
มา(อ่าน) ช้ายังดีกว่าไม่มาเน๊อะ ขอบคุณมากค่ะ ที่ไม่ปิดกั้นโอกาสคนอ่านอย่างเรา พอได้ยิ้มจริง ๆ ด้วยจ้า (เอาอย่างนี้อีกที่หนึ่ง)