เหม่อมองความเดียวดายใต้ฟ้ากว้าง เดินตามทางทุกอย่างก้าวรวดร้าวไหว บนถนนเดินคนเดียวปล่าวเปลี่ยวใจ จึงหมองไหม้ใจหม่นเพราะคนเมิน บนถนนที่ยาวไกลทางสายหน้า ช่างอ่อนล้าเงียบเหงาระหกระเหิน เดินถนนปนความเหงาเศร้าเหลือเกิน ต้องเผชิญทุกอย่างก้าวเคล้าน้ำตา บนถนนสายนี้มีแต่ทุกข์ ใครปลอบปลุกกล่อมขวัญให้ฝันฝ่า ความเงียบเหงาคลืบคลานผ่านเข้ามา ทุกข์และท้อเกินกว่าจะฝ่าไป มองถนนจึงเคว้งคว้างอ้างว้างนัก เพราะไร้หลักสับสนเกินทนไหว ฉันหลงทิศไร้ทางหมดทางไป บนถนนนี้ที่ไหนไร้ผู้คน จึงยอมรับโชคชะตาเหมือนฟ้าแกล้ง คงสาปแช่งให้สิ้นไร้ใครมาสน แม้ถนนยังเดียวดายไร้ผู้คน คืนฟ้าหม่นถนนนี้มีน้ำตา
!~เฉาก๊วย~! 1 ม.ค. 2550 21:39 น. - ID 96797 
1150
3
0
1 มกราคม 2550 23:41 น. - comment id 642353
บนถนนบางสายในแยกหน้า พอเลี้ยวขวาร้อยเมตรสังเกตุเห็น ป้ายสวย ๆ ริมทางสีชาเย็น บอกว่าเป็นที่พักผ่อนยามอ่อนใจ เชิญด้านในค่ะ....
2 มกราคม 2550 00:04 น. - comment id 642355
เหม่อมองความเดียวดายใต้ฟ้ากว้าง บนเส้นทางความเหงาสุดเหว่ว้า โรยด้วยกลีบความเศร้าเคล้าน้ำตา ปะปนด้วยความเย็นชาของเงาใครบางคน บนถนนสายเก่าที่เคยเดิน ต้องเผชิญกับลมหนาวที่อ้างว้าง เพียงแค่ใบไม้ปลิวกับดูเคว้งคว้าง บนเส้นทางของถนนสายเดียวดาย.....
2 มกราคม 2550 02:31 น. - comment id 642361
เดินทางไป ในใจหม่น ปนความเหงา มีเพียงเรา เท่านั้นหรือ ที่เดียวดาย มีความทุกข์ ความโศกเศร้า เข้าแฝงกาย ผู้คนราย ล้อมรอบ ยังเหงาใจ
2 มกราคม 2550 10:37 น. - comment id 642399
ลองปรับโหมดใหม่จิ .. ปรับเข้าโหมด .. ฝนตกไม่ต้อง .. ฟ้าร้องไม่ถึง รับรองเดินทะลุทะลวงถนนทุกสายโดยไม่เหงา ..
3 มกราคม 2550 22:03 น. - comment id 643038
..;อยากฝากดวงใจผ่านในสายลมบางเบา..ว่าความเหงาคือเพื่อนเราเอง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
