จากมานานคิดถึงจังเลย หอมเจ้าเอยละอองท้องถิ่น อยากกลับไปแนบซบไอดิน บ้านรำพึงคิดถึงเสมอ อัสดงอาทิตย์กล่าวลา คืบคลานมาคือคิดถึงเธอ คืนเหน็บหนาวอีกแล้วซิเออ บ้านรำพึงคิดถึงไม่สร่าง กี่ร้อนกี่หนาวกี่หมื่นร้าวราน ไม่เคยสะท้านทุกเส้นทาง สู้ทนสร้างฝันถึงวันรุ่งราง จะแบกไปถมความทุกข์ระทม ไม่จำเป็นดอกคำสัญญา รั้วชายคาที่แสนรื่นรมย์ ผ่านผุพังเซซังทรุดโทรม จะกลับไปเอาใจซ่อมแซม