เนื้อแนบเนื้ออุ่นกายาคราลมหนาว พัดพร่างพราวผ่านกายาพาใจฝัน ได้เคียงอยู่คู่คนรักพักผ่อนกัน ใต้ผ้าห่มอุ่นอุ่นนั้นดังฝันไป มีเธออยู่คู่เคียงกายใต้ผ้าห่ม แม้นว่าลมพัดหนาวสักเพียงไหน ขอให้รู้ไม่เกรงกลัวสักเท่าใด มีเธอใกล้ใต้ผ้าห่มบ่มรักกัน
18 ธันวาคม 2549 17:32 น. - comment id 637568
เข้ามาเยี่ยมค่ะ.. หวิว..หวิว..ตอบกลอนไม่ถูกค่ะ.. มือสั่นค่ะ...
18 ธันวาคม 2549 17:36 น. - comment id 637572
แล้วยังงี้จะหนาวได้อย่างไรเนี่ย
18 ธันวาคม 2549 17:44 น. - comment id 637579
ถึงคุณกุหลาบขาว ครับ มือที่สั่นนั้นสัมผัสกับลมหนาว หรือเรื่องราวของกลอนนั้นมันซาบซ่า หรือนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมา ให้อุราสั่นไหวใจระทวย เอาแค่ขำ ขำ ครับ
18 ธันวาคม 2549 17:46 น. - comment id 637582
ถึง คุณแม่มดใจร้าย ครับ จักมิหนาวได้อย่างไรใจเจ้าเอ๋ย เมื่อก่อนเคยเคียงใกล้ใต้ผ้าห่ม แต่วันนี้เธอจากไปใจระทม อย่าพัดมาเลยลมนั้นฉันเดียวดาย ตอนนี้อยู่คนเดียวนี่ครับ ย่อมจักหนาวเป็นธรรมดา ขอบคุณนะครับ
19 ธันวาคม 2549 14:38 น. - comment id 637914
น่าอิจฉาเน๊อะ....
1 มกราคม 2550 01:58 น. - comment id 642125