ยามที่ฉัน โทรหา มารศรี แม่คนดี ตอบรับ เสียงขับขาน ว่ายุ่งเหยิง ยิ่งนัก หนักเรื่องงาน มิเบิกบาน หัวใจ กระไรเลย เช้าจนค่ำ ย่ำแย่ แม่คุณบอก จริงหรือหลอก ยากเชื่อ เมื่อเฉลย แม้จอมอ ซักฉบับ กลับเฉยเมย แม่ไม่เคย เขียนมา น่างงงัน ได้แต่พูด ออดพร่ำ คำเดียวว่า รักฉันหนา ที่สุด ฉุดให้ขัน นี่นะหรือ คือรัก ปักใจกัน คิดแล้วมัน เหนื่อยหน่าย คลายรักลง หนึ่งปีรับ จดหมาย ได้แค่ห้า ฉันแทบบ้า คลุ้มคลั่ง ยังสัยสง เขียนส่งไป ไม่ตอบ ฉันลอบปลง ว่าแม่คง มิรัก ฉันจักลา เลิกกันเสีย ดีกว่า อย่าปล่อยไว้ รักกันไป ก็อย่างนั้น มิหรรษา ทางของใคร ของมัน เลยขวัญตา ไม่ต้องมา หลอกกัน ทุกวันเอย
เบรฟฮาร์ท 16 ธ.ค. 2549 04:09 น. - ID 96250 
730
26
0
16 ธันวาคม 2549 07:05 น. - comment id 636725
หน้าส่วนตัว
1
16 ธันวาคม 2549 07:57 น. - comment id 636744
เขียนจดหมายฟายน้ำตาแทบอาสัญ รักบาดบั่นดวงใจให้เจ็บแสน ต่อแต่นี้เหลือแต่เคียดเกลียดฝังแน่น คนหวงแหนห่วงหาจำลาไกล พี่ชายได้รับตั้งห้าฉบับ กานต์ไม่เคยได้รับเลยค่ะ อิอิ
16 ธันวาคม 2549 08:03 น. - comment id 636747
ฉันโดนหลอก แต่เต็มใจ จะให้หลอก เพียงอยากบอก ว่าใจฉัน มั่นหนักหนา รักข้างเดียว แต่มั่นใจ ในสัญญา ใครหลอกนะ ฉันนิรันดร์ รักมั่นคง ยังเฝ้ารอ หลุมรัก แม้รักหาย ใครว่าฉัน งมงาย เหมือนคนหลง แต่รักฉัน ต้นไม้นั้น ยังยืนยง ลืมไม่ลง รักเธอหาย ไปก็ตาม
16 ธันวาคม 2549 08:21 น. - comment id 636756
โทรหาแล้ว พี่แก้ว ไม่ยอมรับ แต่รีบจับ โทรศัพท์ ตัดสายทิ้ง น้องนั้นเฝ้า แต่กด มือระวิง แต่ต้องยิ่ง เศร้าใจ เพราะพี่ยา เฝ้าเพียรโทร โทรหา จนน่าเบื่อ น้องแสนเอือ เลยเลิก ไม่โทรหา เรื่องจดหมาย ที่ไม่ ตอบพี่ยา ก็เพราะว่า มันเชย แล้วพี่เอย มาล้อเล่นยามเช้านะคะพี่เบรฟ คิดถึงทุก ๆ คนค่ะ ช่วงนี้งานเยอะตลอดเลยค่ะไม่มีเวลา ไปป่วนใครเลย
16 ธันวาคม 2549 08:34 น. - comment id 636760
ดีใจด้วยนะจ๊ะที่หนึ่งน่ะ อิอิ...........
16 ธันวาคม 2549 08:37 น. - comment id 636762
เค้ายุ่งอยู่จริงๆละมั้งค่ะ หึหึหึ หัวใจกำลังยุ่ง ไม่รู้ว่าเรื่องอะไรบ้าง อิอิอิ อย่าคิดมากค่ะ แซวเล่นๆ
16 ธันวาคม 2549 08:40 น. - comment id 636766
เขียนจดหมาย เท่าไหร่ ก็ไม่ตอบ แถมยังชอบ บอกว่า น่าใจหาย ไม่ค่อยมี เวลา น่างมง่าย ดั่งนิยาย น้ำเน่า มาเล่าไง..........
16 ธันวาคม 2549 08:50 น. - comment id 636771
ยามที่พี่ โทรหา มารศรี พ่อคนดี โทรเบอร์ผิด ดันว่าขาน แถมดันโทร ตอนตีหนึ่ง ซึ่งรำคาญ นอนไม่นาน พาลไม่รับ อย่าว่าเลย เช้าจนค่ำ ย่ำแย่ แน่ไม่หลอก น้องขอบอก ความจริง ตามเฉลย ไอ้จอมอ ที่ไม่เขียน ใช่เฉยเมย อย่าว่าเลย ไม่เคยเรียน เขียนไม่เป็นสวัสดีพี่เบรฟสุดหล่อ
16 ธันวาคม 2549 09:15 น. - comment id 636781
รักแล้วต้อง โดนหลอก ช้ำชอกจิต เหมือนคนติด กัญชา พาสงสัย ต้องบ้าคลั่ง ยั้งยาก ลำบากใจ ทำยังไง ถึงจะหาย คลายพิษมัน......
16 ธันวาคม 2549 09:19 น. - comment id 636785
โทรศัพท์ ก็บอก ออกว่าแย่ เรื่องจริงแท้ พี่มิรับ กลับตัดสาย จอมอว่า มันเชย เลยพี่ชาย รักมลาย เพราะใคร ผู้ใดทำ........
16 ธันวาคม 2549 09:21 น. - comment id 636787
ตอบเสริมน้องแม่มดฯอีกหน่อยนึง ไม่เป็นไรหรอกจ้าเรื่องงานยุ่ง นี่ดีนะยังมีเวลาเข้ามาต่อกลอนนะ ไม่งั้นตัดความเป็นน้องเป็นนุ่งไปแล้วนิ อิอิ...............พูดเล่นน่ะ..............
16 ธันวาคม 2549 09:24 น. - comment id 636788
ตอบคุณเปเป้ซังฯ แหมคนอะไร๊ยุ่งตลอด 7 วันจนไม่มีเวลาเลยนิ สงสัยหัวใจกำลังยุ่งแบบที่คุณว่ามากกว่ามั๊ง อิอิ......อย่างนี้ต้องเลิกดีกว่า ไม่อาวดีกว่า ...........
16 ธันวาคม 2549 09:29 น. - comment id 636791
ถ้าอย่างนั้น เลิกคบ จบดีกว่า หมดสิ้นท่า ร่วมจิต เคยคิดฝัน โน่นไม่ดี นี่ไม่ได้ อย่าหมายครัน แล้วเลิกกัน เถอะเจ้า จักเบาใจ..........
16 ธันวาคม 2549 10:15 น. - comment id 636843
เขียนจดหมายเช้ยเชยเลยนะพี่ สมัยนี้ยังจะรอขอให้เขียน อยากจะโทรยังต้องใช้ซึ่งความเพียร โลกหมุนเปลี่ยนเร็วไวคล้ายใจคน..
16 ธันวาคม 2549 10:40 น. - comment id 636861
โทรศัพท์ ก็มี ดีจริงอยู่ มิอาจรู้ เก็บไว้ ได้ดั่งเขียน คราคิดถึง ดึงอ่าน ที่จารเจียน เหมือนดั่งเทียน ส่องให้ ใจมีแรง.......
16 ธันวาคม 2549 11:30 น. - comment id 636883
มันก็จริงดั่งคุณว่าเวลาพัก.. พอเหนื่อยนักหยิบมาในคราไหน อ่านย้อนดูให้คิดถึงซึ่งคนไกล หากหัวใจยังอยู่เป็นคู่กัน แล้ววันนี้คนไกลไปไหนเล่า ถึงได้เศร้าตัดรอนด้วยกลอนฉันท์ อ่านจดหมายฉบับเก่าเจ้าชีวัน อ่านแล้วมันได้ใจใครคืนมา..
16 ธันวาคม 2549 11:38 น. - comment id 636886
เขียนจดหมายหาเธออยู่เป็นนิจ แต่ไม่เคยคิดไม่ถึงคนของใจ จ่าหน้าซองถึงใครเธอรู้ได้ ว่าได้ให้เธอเพียงหนึ่งเดียว...
16 ธันวาคม 2549 11:51 น. - comment id 636897
แม้นไม่ตอบจดหมายใช่ไม่รัก หรือยึกหยักหน่ายหนีเสียที่ไหน แต่บอกแล้วไม่ว่างใช่อ้างไป ไม่เชื่อลองถามใคร...เขาดูซิไม่ได้เข้าข้างสาวคนนั้นนะ แต่ว่า เขาน่าจะไม่ว่างจริง ๆ และยิ่งไปกว่านั้น เดี๋ยวนี้ จดหมายเค้าไม่นิยมเขียนกันแล้วนี่น๊า อิอิ
16 ธันวาคม 2549 12:00 น. - comment id 636901
ไม่มีแล้ว ความรัก ที่หนักจิต ผมเลิกคิด เลิกฝัน กันแล้วหนา ต้องทิ้งร้าง ห่างไกล สุดสายตา ดวงชีวา ไม่โศก ด้วยโรคเดิม.......
16 ธันวาคม 2549 12:06 น. - comment id 636905
ตอบน้องรี....... ถ้าเขียนมา เป็นนิจ คิดรักมั่น มิมีวัน ปรวนแปร แน่จริงไหม หากยังคิด ทุ่มเท รักลงไป คงจักได้ สุขสม ภิรมย์เอย...........
16 ธันวาคม 2549 12:14 น. - comment id 636911
วันเดือนปี มีมาก หากจักเอ่ย ไยเฉลย ว่ามิว่าง ใช่สร้างสรร ถ้าคิดว่า ฉันนี้ นี่สำคัญ ก็อาจปัน เวลา สักนาที.....
16 ธันวาคม 2549 12:15 น. - comment id 636912
คห.21 ตอบคุณผู้หญิงไร้เงา ครับ........
16 ธันวาคม 2549 12:33 น. - comment id 636918
:) น่าสงสัยในแบบฉบับ รักที่ลับ.. ควรได้คำตอบสักทีค่ะ
16 ธันวาคม 2549 13:53 น. - comment id 636954
ครับคุณอัลมิตรา ผลที่ได้รับคือเลิกรา.....
16 ธันวาคม 2549 15:29 น. - comment id 637008
แสนสงสาร..พี่นัก..รักเริ่มหน่าย แม่ทรามวัย..รวนเร..เหหันห่าง โทรไปหา..ทีไร..หัวใจคราง บอกไม่ว่าง..งานยุ่งเหยิง..ไม่เริงรมย์ ในหนึ่งปี..มีจดหมาย..ห้าฉบับ กระส่ายกระสับ..หัวใจ..ไร้สุขสม ใจสลาย..ครวญคิด..จิตตรอมตรม ให้ระทม..ถึงน้องนาง..ซึ่งห่างตา โธ่.พี่จ๋า..โปรดทำใจ..ให้เป็นสุข น้องมาปลุก..มาปลอบขวัญ..ให้หรรษา อย่าเศร้าสร้อย..น้อยใจ..เลยพี่ยา คิดเสียว่า..ไม่ใช่คู่..สู่สมใจ...
16 ธันวาคม 2549 15:43 น. - comment id 637013
ได้ยินเสียง คำนาง พลางมาปลอบ ที่เคยบอบ เจ็บช้ำ ทำอ่อนไหว ค่อยซบเซา เบาลง ปลงหทัย บุญทำไว้ แค่นี้ สิ้นปรีดา......
16 ธันวาคม 2549 16:49 น. - comment id 637048
รักแท้... แพ้ระยะทางมั้งฮีย
16 ธันวาคม 2549 22:16 น. - comment id 637112
แก้วประเสริฐ.
17 ธันวาคม 2549 03:08 น. - comment id 637186
สงสัยจริงอย่างที่คุณคอนพูทน พูดแหละครับ อิอิ..............
17 ธันวาคม 2549 03:10 น. - comment id 637187
17 ธันวาคม 2549 10:57 น. - comment id 637216
...ที่ใดมีรัก..ที่นั่นย่อมมีทุกข์...หากเรารู้ว่า...อะไร?ที่ถูกต้อง..ก็ควรทำ..เพราะ..ความรัก..ต้องใช้สติ..ปัญญา..และจิตใจ..เป็นเครื่องหล่อเลี้ยง... ...ความลุ่มหลง..และอารมณ์..ไม่ทำให้รักนั้น...มั่นคงและยืนยาวได้...
17 ธันวาคม 2549 14:50 น. - comment id 637290
ตอบคุณราชิกา ขอขอบคุณสำหรับคำแนะนำครับ ผมขอเสริมอีกนิดนะครับ ความรักนั้นต้องการความเข้าใจกัน และให้อภัยซึ่งกันและกันอีกครับ มิใช่เอาแต่ได้ฝ่ายเดียว ต้องรู้จักเสียสละอีกครับ คนเราถ้ามีสิ่งต่างเหล่านี้แล้ว ยังอยู่กันไม่ได้ก็ควรเลือกทางที่ดีที่สุดที่คิดว่าดีนะครับ การดื้อดึงและเหนี่ยวรั้งกันไว้ คงไม่มีประโยชน์อะไร นอกจากทำให้ใจเจ็บปวดเปล่าๆครับ..........
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
