หน้าส่วนตัว
รักเดียวเปลี่ยวอารมณ์
ฟ้าคืนค่ำน้ำหยาดเหมือนสาดกรด
ไหลรินรดผ่านสิ้นในจินต์เขลา
รักหอมหวลวิจิตรผันปลิดเงา
โลดแล่นเร้าสู่ห้วงผ่านดวงแด
ราตรีนี้มีจันทร์นั้นงามผ่อง
สิ่งหมายปองหลุดล่วงจากบ่วงแห
ที่ทอดผ่านจากใจขาดไร้แล
หลงชะแง้ดุจดาวที่เฝ้าเดือน
มีรักเดียวเปลี่ยวฤทัยสุดให้เหงา
มั่นคงเฝ้าห่วงหาเข้ามาเฉือน
เหลือเพียงหยาดน้ำหยดเข้ารดเยือน
ให้แปดเปื้อนเฉือนอารมณ์สู้ข่มใจ
โอ้คืนนี้มีใครเข้าใจเอ๋ย
ลมรำเพยเชยถวิลกลิ่นสดใส
วิจิตรซ่านผ่านห้วงยามล่วงไป
ทั้งนอกในยืนเดี่ยวช่างเปลี่ยวอุรา
ต่อนี้ไปใครว่าจะบ้ารัก
มิฟูมฟักจักถนอมเมื่อล้อมหา
หั่นในรักหักสิ้นตามจินตนา
ประชดฟ้าดินไว้ไม่ยำเกรง
ขอเอาน้ำในวลีเป็นที่ตั้ง
รูปลักษณ์รั้งฤทัยไม่เครียดเคร่ง
ชีวิตผ่านปริศนามาละเลง
นำบทเพลงพิศสวาทพาดราตรี.
*** แก้วประเสริฐ. ***
แก้วประเสริฐ 13 ธ.ค. 2549 13:42 น. - ID 96152 
1278
16
0
13 ธันวาคม 2549 14:13 น. - comment id 635757
รักค่ำนี้เดียวดายดั่งสายหมอก ลิ่วระลอกพัดผ่านแล้วผานหาย ค่ำคืนนี้นอนสะอื้นอย่างเดียวดาย หมดความหมายหลบหายใต้เงาจันทร์
13 ธันวาคม 2549 14:15 น. - comment id 635758
เมื่อตื่นก็ยังมีหวังอยู่นะคะพ่อแก้ว ..... บางทีอารมณ์เหงาก็พาเราเศร้าได้ จริงไม๊คะพ่อแก้ว
13 ธันวาคม 2549 14:38 น. - comment id 635760
ความคิดถึงจากใจไม่เคยเหนื่อย มีเรื่อยเรื่อยผ่านกรายมิหน่ายแหนง ส่งข้ามฟ้ากว้างไกลไม่โรยแรง หวังแสดงความจริงใจให้คุ้นชิน พับแผ่นฟ้าไม่ได้ไม่เคยถอย ยังรอคอยคร่ำครวญหวนถวิล แม้ความต่างห่างกันลับฟ้ากับดิน ไม่เคยสิ้นศรัทธารักอาวรณ์
13 ธันวาคม 2549 15:39 น. - comment id 635777
จากท่วงถ้อยไยดูละห้อยนัก เหมือนป่วยหนักเหมือนท้อรักที่หักหาย ดูโศกาอาดูรยิ่งกว่าทั้งใจกาย ยื่นพร้ำไห้รำพันไป...อยู่ผู้เดียว .................. ชะอุ๊ยยยย เปลี่ยวอารมณ์ด้วยอ่ะไปดีก่า อิอิ
13 ธันวาคม 2549 15:52 น. - comment id 635780
มีรักเดียว เปลี่ยวอารมณ์ ฉันตรมเศร้า ด้วยตัวเขา แหละฉัน ห่างกันหนา ฉันนั้นอยู่ แสนไกล สุดสายตา เฝ้าแต่รอ เวลา กลับหวนคืน..............
13 ธันวาคม 2549 16:07 น. - comment id 635791
เฌอ บอกแล้วว่าให้รักเผื่อเลือกไว้เยอะๆ ไม่เชื่อ แล้วเป็นไงคะ ทีนี้มานั่งโศกา
13 ธันวาคม 2549 16:43 น. - comment id 635804
ดีจ้า แวะมาอ่านคะ
13 ธันวาคม 2549 20:40 น. - comment id 635885
จะขอมีเพียงเธอเสมอมั่น แม้นล่วงกาลผ่านไปไม่หวลกลับ ขอรักเธอตราปสิ้นฟ้าชีพลาลับ กว่าโลกดับดินทลายขอใจเดียว....
13 ธันวาคม 2549 23:25 น. - comment id 635933
คนรักเดียวใจเดียวต้องนั่งเศร้า คนมากเขลาอย่างเราต้องนั่งศร้อย ส่วนคนที่มีรักเป็นร้อยร้อย ยังอ้อยส้อยออเซาะอย่างรื่นเริง
14 ธันวาคม 2549 08:37 น. - comment id 635961
คุณ กระต่ายใต้เงาจันทร์ ยามราตรีมีจันทร์พราวสกาวฟ้า ลมโชยมาอากาศเย็นเป็นหมอกสาย ผิวกายวาบหนาวเหน็บจนเจ็บกาย แต่หทัยฟุ้งซ่านยามผ่านตรอง.
แก้วประเสริฐ.
14 ธันวาคม 2549 08:44 น. - comment id 635962
14 ธันวาคม 2549 08:50 น. - comment id 635964
14 ธันวาคม 2549 08:53 น. - comment id 635966
14 ธันวาคม 2549 08:56 น. - comment id 635968
14 ธันวาคม 2549 09:00 น. - comment id 635970
14 ธันวาคม 2549 09:01 น. - comment id 635971
14 ธันวาคม 2549 09:06 น. - comment id 635974
14 ธันวาคม 2549 09:10 น. - comment id 635976
14 ธันวาคม 2549 10:29 น. - comment id 636014
มีรักเดียวเปลี่ยวเหงาเศร้าดวงจิต ลองสักนิดคิดใหม่อย่าสิ้นหวัง มองคนโน้นเหล่คนนี้มีพลัง แหมจริงจังมากไปใครระทม 555...555...555 ขำขำ นะคะ... มีรักเดียวน่ะดีแล้ว มีมากไปนอกจาก จะไม่เปลี่ยวอารมณ์แล้ว จะทุกข์ตรม ซะล่ะมากกว่า อิอิ
14 ธันวาคม 2549 14:16 น. - comment id 636099
คืนแห่งความสิ้นหวัง...แก้วประเสริฐ. แต่ของหนูวันแห่งความสิ้นหวัง ...แสงไร้เงา. เพราะไม่ได้ผิดหวังกลางคืนอ่ะค่ะคุณลุง
14 ธันวาคม 2549 14:51 น. - comment id 636119
14 ธันวาคม 2549 14:54 น. - comment id 636122
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
