หน้าส่วนตัว
อาทิตย์เยือน เดือนกลับ ลับขอบฟ้า
มวลดารา อ่อนแรง ไร้แสงสี
แดดสาดส่อง ลงสู่ พื้นปฐพี
เหล่าชีวี ต่างพลิก ฟื้นตื่นอีกครา
หมู่วิหค ผกผิน หากินร่อน
แมลงซ่อน ชอนชม มวลพฤกษา
นกยางใหญ่ ไล่งับ จับฝูงปลา
สิงโตล่า ฝ่าฝูงกวาง ตามวิธี
แต่มนุษย์ หนอมนุษย์ ใยยังนิ่ง
คงจมดิ่ง ความเกียจคร้าน ในหน้าที่
อายนกกา อย่าให้มัน มาย่ำยี
ให้มันหมิ่น ในศักดิ์ศรี คำว่าคน
มนุษย์ให้คำนิยามสิ่งที่มีชีวิตที่ไม่ใช่พวกเดียวกับตนว่า สัตว์เดรัจฉาน แต่แปลกที่สัตว์เหล่านั้นกลับทำหน้าที่ของตนได้ดีกว่ามนุษย์บางคน ที่นิยามว่าตนเป็นสัตว์ประเสริฐ
ศรรกรา 11 ธ.ค. 2549 09:46 น. - ID 96071 
704
3
0
11 ธันวาคม 2549 10:16 น. - comment id 635037
ชีวิตคนปนเดรัจฉานพาลทุกสิ่ง ล้วนประวิงอิงแอบแนบคำขาน อาทิตย์ยังเปลี่ยนสีทีแผ้วพาน เหลือตำนานสิ่งที่ดีมีให้คน.
แก้วประเสริฐ.
11 ธันวาคม 2549 11:13 น. - comment id 635047
ตื่นแต่กาย..ใจหลับเหมือนอับแสง สื่อแสดงสู่ตามายาหลอน ภาพที่เห็นเช่นดังหนังละคร สื่อสะท้อนจากใจไซร้สำคัญ มามั่วๆค่ะ เฌอ ตื่นตา ตื่นใจ ตลอดเวลา อิอิ
11 ธันวาคม 2549 13:13 น. - comment id 635070
หวัดดีค่ะ..... ตื่นเสมอค่ะเพราะมีงานต้องทำ..... แต่ถ้าเป็น วันหยุดก็ไม่แน่ค่ะ (เพราะมีสายบ้าง)
12 ธันวาคม 2549 07:52 น. - comment id 635234
กานต์ตื่นช้ากว่าทุกคนในบ้านเลยค่ะพี่หนูศรรก ตอนไปบ้านต่างจังหวัด กานต์อุตส่าห์ตื่นให้เช้ากว่าปกติ ยังไม่ทันคุณพ่อคุณแม่เลยค่ะ กานต์ตื่นเสมอค่ะ แม้จะง่วงๆเบลอๆบ่อยๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
