สวัสดีนกน้อยผู้มีนัยน์ตาเศร้า สวัสดีน้ำเน่าเจ้าทักข้า ทำไมปีกของเจ้าดูโรยรา เพราะข้าข้ามป่าหมื่นผาชัน เจ้าต้องการสิ่งใดมาที่นี่ ข้าต้องการสิ่งที่ข้าเคยฝัน เจ้าไม่กลัวเจ็บหรือบินฝ่าฟัน ใจของข้าเหยียดหยันด้วยความกลัว เจ้าเคยพลาดบ้างไหมเจ้านกน้อย กายของข้าด่างพร้อยแผลเป็นทั่ว เจ้าเคยเหงาบ้างไหมยามหมองมัว อาจมีบ้างเพียงชั่วลมพริ้วพัด เจ้ามีรักบ้างไหมในใจเจ้า ข้าเคยหลงโง่เง่าโดนเขาสลัด เจ้าจึงยอมหลีกทางคว้างเซซัด ข้าไม่อยากสาหัสเจ็บหัวใจ ฝันของเจ้าเป็นเพียงแค่ข้ออ้าง เปล่า....ฝันของข้าเลือนลางไม่สดใส เจ้าโกหกตัวเองเพื่ออะไร เปล่า....ข้าไม่ได้โกหกหลอกตัวเอง เจ้าต้องการหนีรักจึงหลบมา เจ้าแอบซ่อนน้ำตาทำอวดเก่ง ทั้งที่จริงเจ้าเหงาและวังเวง เหงาอ้างว้างคว้างเคว้ง....บินอยู่เดียวดาย....
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 6 ธ.ค. 2549 22:15 น. - ID 95922 
2069
14
0
7 ธันวาคม 2549 04:57 น. - comment id 634110
ขอเป็นพญาแห่งนกบินหกเหิร ไปสู่เนินฟ้ากว้างอย่างสดใส เหิรเวหาบินท่องท้องฟ้าไกล ถึงแม้ไร้คู่เคียง..ขอเสี่ยงดู..
7 ธันวาคม 2549 05:40 น. - comment id 634111
เดียวบินมาอยู่เป็นเพื่อน
7 ธันวาคม 2549 08:41 น. - comment id 634119
แม้เป็นเพียงนกตัวน้อย น้อย กระจ่อยร่อยเรี่ยวแรง....บินเหิร แต่ก็จะขอท่องนภากล้าเผชิญ ไม่ขัดเขินแม้บังเอิญเจอหลุมพราง ..................... หากแต่มีสิ่งเจ็บช้ำให้ประสบ ให้พานพบอุปสรรคขัดขวาง จะขอสู้อยู่ทนไปไม่ร้าวราน เพราะเกิดมาไม่ยาวนาน...บินไป บินไป ....................................บินไป บินมา บินมาทักทายจ้า
คุณกระต่ายผู้น่ารัก
7 ธันวาคม 2549 09:51 น. - comment id 634129
วันนี้ขอเข้ามาอ่านกลอนอย่างเดียวนะครับ............
7 ธันวาคม 2549 10:39 น. - comment id 634145
แก้วประเสริฐ.
7 ธันวาคม 2549 11:10 น. - comment id 634152
นกน้อยนัยนาเศร้าเพราะเหงาจิต เพราะเจ้าคิดถึงน้ำเน่าฤเปล่าหนอ นกน้อย.....
7 ธันวาคม 2549 11:13 น. - comment id 634153
อ่ะนะ " น่ำเนาก่อเว่าได้ " เอิ๊กๆๆๆบินเถิดบินบินไปให้สุดหล้า อย่ารอท่าสับสนใจใครเย้ยหยัน จงทำตามหัวใจใฝ่ฝ่าฟัน อย่าหยุดยั้งตามฝันไปให้ไกล
สู้ต่อไป ทาเคชิ อย่าไปสนใจน้ำเน่าเล้ยยยย น้ำเน่าก้อคือน้ำเน่าเด้อ
7 ธันวาคม 2549 11:27 น. - comment id 634155
ผู้ซ่อนความอยู่ภายใน เพียงหัวใจ ถวิลหา มากมายความอ่อนล้า จึงเร่หาที่พักใจ
7 ธันวาคม 2549 11:29 น. - comment id 634156
... สวัสดี..นกน้อยและน้ำเน่า ตัวข้านี้คือเมฆเทาอยากขอถาม เคยพานพบบ้างไหมแผ่นฟ้าคราม ชีวิตนี้พยายามอยากค้นเจอ เจ้านกน้อย..ถลาล่องบินท่องฟ้า สิ่งมากมายผ่านตาอยู่เสมอ ถึงเหนื่อยร้าวหนาวกายนะเพื่อนเกลอ คงมีบ้างได้พบเจอกับฟ้างาม แล้วตัวท่าน..น้ำเน่า..ดูเศร้าศร้อย ข้าได้เห็นพาพลอยหัวใจหวาม คงขุ่นข้องหมองมัวทุกชั่วยาม ยากจะฝืนฟ้าครามสะท้อนเงา ช่างเถิดนะตัวข้าลอยมาไกล ยังโชคดีพบเพื่อนใหม่ช่วยคลายเหงา วอนนกน้อยช่วยโน้มนำคำขอเรา นำข้านี้และน้ำเน่าพบฟ้าคราม ...
7 ธันวาคม 2549 12:54 น. - comment id 634176
นกน้อยลอยเล่นลมบน นัยตาหม่นปนเศร้า รอยยิ้มริมฝีปากแผ่วเบา เหลือบเห็นลางๆ ยิ้มเหงาๆพองาม เผื่อมีแรงข้ามแผ่นฟ้า ล่องลอยตามใจจินตนา โอ้อุราแสนเสรี แมวลายไทยแวะมาทักทาย ไม่รู้พี่กระต่ายสบายดีไหมเล่า หรือว่าสบายกายแต่ใจเหงา แมวจึงคาบเอารอยยิ้มมาฝาก
7 ธันวาคม 2549 14:29 น. - comment id 634195
แม้เลือกเกิดได้...ขอเป็นนก...บนฟ้ากว้าง เพียงปีกบาง...ใจสู้...สู่ความฝัน ตัวน้อยน้อย...ไร้ความหมาย...ใต้เงาตะวัน แบกภาระ...คือความฝัน...เต็มห้วงใจ
7 ธันวาคม 2549 15:01 น. - comment id 634215
...แวะเข้ามาปลอบนกน้อยตัวนี้ครับผม...
7 ธันวาคม 2549 19:14 น. - comment id 634271
7 ธันวาคม 2549 21:13 น. - comment id 634291
เป็นปริศนา มีหลายยนัยให้คิดนะ
7 ธันวาคม 2549 22:05 น. - comment id 634304
ขอเป็นพญาแห่งนกบินหกเหิร ไปสู่เนินฟ้ากว้างอย่างสดใส เหิรเวหาบินท่องท้องฟ้าไกล ถึงแม้ไร้คู่เคียง..ขอเสี่ยงดู.. กุหลาบขาว คงสิ้นแรงโรยราฝ่าฝัน ผกผันชิวิตคิดอยู่ อ่อนล้ารวดร้าวอดสู บินสู่ท้องฟ้าเดียวดาย
7 ธันวาคม 2549 22:15 น. - comment id 634308
นกเอ๋ยเจ้านกน้อย บินล่องลอยเล่นลมชมเวหา เจ้าเห็นสิ่งใดบนพสุธา ผ่านสายตาเจ้าเห็นคือเช่นไร มองเห็นป่าสายธารผ่านภูเขา มองเห็นเงาทอดลงจึงสงสัย มิรู้ว่าที่เห็นเป็นสิ่งใด จะสมองหรือใจที่ไตร่ตรอง
7 ธันวาคม 2549 22:15 น. - comment id 634309
ถึงจะเป็นนกน้อย..แต่ก็ใจสุ้.............
7 ธันวาคม 2549 22:19 น. - comment id 634310
lสวัสดีค่ะ....คุณเบรฟฮาร์ทดีใจที่เห็นคุณค่ะ
7 ธันวาคม 2549 22:20 น. - comment id 634311
ฟ้ากว้างทางไกลโขขอโผบิน ให้ยลยินถิ่นที่เสรีภาพ ไม่มีกรงโยงขังถูก(ไอ้)บังคับ คนสับปรับรับไม่ได้ไม่อยากเจอ
7 ธันวาคม 2549 22:29 น. - comment id 634313
นกน้อย ตาบใดที่เจ้ายังมีลมหายใจอยู่ เจ้าจะต้องบินสู้กับกะแสลม เจ้าไม่ได้บินเดียวดาย ยังมีนกอีกมากที่เป็นเช่นเจ้า รักน่ะนกน้อย
7 ธันวาคม 2549 22:50 น. - comment id 634315
บินเถิดบินบินไปให้สุดหล้า อย่ารอท่าสับสนใจใครเย้ยหยัน จงทำตามหัวใจใฝ่ฝ่าฟัน อย่าหยุดยั้งตามฝันไปให้ไกล อยากจะบินให้ไกลเท่าใจนึก แต่รู้สึกเหนื่อยล้าแล้วใช่ไหม กางปีกฝันมุ่งมั่นสักเพียงใด หมดแรงใจบางครั้งท้อทรมา สวัสดีค่ะ หนุ่มขอนแก่น
7 ธันวาคม 2549 23:03 น. - comment id 634317
นกน้อยลอยเล่นลมบน นัยตาหม่นปนเศร้า รอยยิ้มริมฝีปากแผ่วเบา เหลือบเห็นลางๆ ยิ้มเหงาๆพองาม เผื่อมีแรงข้ามแผ่นฟ้า ล่องลอยตามใจจินตนา โอ้อุราแสนเสรี แมวลายไทยแวะมาทักทาย ไม่รู้พี่กระต่ายสบายดีไหมเล่า หรือว่าสบายกายแต่ใจเหงา แมวจึงคาบเอารอยยิ้มมาฝาก แมวลายไทย 07 ธ.ค. 49 - 12:54 IP 61.19.220 รอยยิ้มแมวไทยคงน่ารัก กระต่ายทึกทักจึงอยากถาม แมวลายไทยอยู่ที่ไหนใต้ฟ้าคราม อยู่ในสยามหรือสุดเขตประเทศไทย แม้เลือกเกิดได้...ขอเป็นนก...บนฟ้ากว้าง เพียงปีกบาง...ใจสู้...สู่ความฝัน ตัวน้อยน้อย...ไร้ความหมาย...ใต้เงาตะวัน แบกภาระ...คือความฝัน...เต็มห้วงใจ ชมพูภูคา 07 ธ.ค. 49 - 14:29 IP 124.120.97.209 มีภาระใหญ่หลวงที่หน่วงนัก อยากหยุดพักบินไกลดั่งใจฝัน ตามหัวใจข้ามหมื่นผาที่สูงชัน หวังสักวันบินให้สูงอย่างทรนง แวะเข้ามาปลอบนกน้อยตัวนี้ครับผม... ว.มหรรณวา 07 ธ.ค. 49 - 15:01 IP 124. งั้นกาต่ายน่ะค่ะไม่ใช่นกแต่รับไว้ก่อนเนาะ มาส่งแรงใจให้นกน้อย บินไปให้ถึงจุดหมายนะคะ เฌอมาลย์ 07 ธ.ค. 49 - 19:14 IP 124.157.188.105 หวังว่าสักวันที่ฝันจะเป็นจริงค่ะ
7 ธันวาคม 2549 23:15 น. - comment id 634318
เป็นปริศนา มีหลายยนัยให้คิดนะ ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก แต่ปัญหาของกระต่ายตอนนี้คือ...รอผ้าขาวม้าค่ะครู...ลืมสัญญารึไงค่ะจะสิ้นปีแล้วค่ะ
7 ธันวาคม 2549 23:22 น. - comment id 634319
ฟ้ากว้างทางไกลโขขอโผบิน ให้ยลยินถิ่นที่เสรีภาพ ไม่มีกรงโยงขังถูก(ไอ้)บังคับ คนสับปรับรับไม่ได้ไม่อยากเจอ chatmar แอบ 07 ธ.ค. 49 - 22:20 IP 58.181.192.222 เป็นนกที่บินไกลในห้วงฟ้า เหิรเวหาผลัดถิ่นมาถึงนี่ มิใช่คนที่ไร้ค่าแต่หวังดี เป็นนกที่สู้ทุกคร้งยังฝ่าฟัน
7 ธันวาคม 2549 23:24 น. - comment id 634320
นกน้อย ตาบใดที่เจ้ายังมีลมหายใจอยู่ เจ้าจะต้องบินสู้กับกะแสลม เจ้าไม่ได้บินเดียวดาย ยังมีนกอีกมากที่เป็นเช่นเจ้า รักน่ะนกน้อย หนุ่ม (ไม่ -เจ้าชู้) 07 ธ.ค. 49 - 22:29 IP 202.29.ก็คงโดดเดี่ยวเหมือนกันค่ะพี่หนุ่ม
8 ธันวาคม 2549 19:33 น. - comment id 634577
น้ำเน่าแล้วนกน้อยคงตายหมด เอามารดต้นไม้ยังเหี่ยวเฉา คงหมักหมมสุมลึกในใจเรา ระบายเอากลิ่นไม่ดีทิ้งออกไป เป็นแผลเฟะเละเทะผิวกายปิด เพียงสะกิดนิดเดียวคงหวั่นไหว เก็บจนลืมว่ามีรักระวังระไว ไม่ยอมให้ใครแตะเพราะกลัวใจ ถามหานกเหนื่อยไหมบินผ่านฟ้า ข้ามภูผาเหลี่ยมหินให้สงสัย เป็นนกนำส่งสารไม่เห็นใคร ปีกอ่อนล้าถลาร่อนลงกลางพง อยากดื่มน้ำริมธารดันเน่าเสีย ใจมันเพรียหมดแล้วฉันบินหลง กลับคืนบ้านร้างรักคงต้องปลง รอวันใหม่ยอดอนงค์รอรักเชย
10 ธันวาคม 2549 16:10 น. - comment id 634940
สวัสดีค่ะ คุณโจรขอบคุณค่ะที่เขียนให้อ่านซะยาว
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
