ฉัน .. ได้รับ .. สิ่งมีค่าที่สุด .. ในวันหนึ่ง .. แม้จะทุกข์แต่ซาบซึ้งถึงความหมาย .. หนึ่งเลือดเนื้อ หนึ่งหัวใจ หนึ่งร่างกาย .. ก่อวิญญาณ .. เกิดใหม่เป็นตัวตน ฉัน .. เฝ้าทะนุถนอมกล่อมเกลี้ยง ฝันถึงวันได้ยินเสียงเปี่ยมสุขล้น สิ่งมีค่าที่สุดในชีวิตคนหนึ่งคน กลายเป็นเหตุผลการดำรงอยู่ของฉัน แต่แล้ววันหนึ่ง .. ฉัน .. สูญเสีย .. สิ่งที่มีค่าที่สุด .. สิ่งนั้น .. สูญเสียอย่างไม่คาดคิดคาดฝัน เหตุผลแห่งการดำรงอยู่ของฉัน .. นับแต่นี้คืออะไร? .. รู้ซึ้งถึงรสชาติความว่างเปล่า .. ตระหนักว่าต้องยอมรับทุกเรื่องราว .. สูญเสีย คือเรื่องเล่าของชีวิต .. ตระหนักถึงเหตุผลที่ควรอยู่ .. ฉันควรอยู่เพื่อละทิ้งสิ่งยึดติด ฉันควรอยู่เพื่อชดใช้ให้ชีวิต ฉันควรอยู่อย่างไม่ต้องคิดถึงเหตุผล .. สูญเสีย คือ ชีวิต ชีวิต คือ ความว่างเปล่า มันกลายเป็นตำนานอันยืนยาว ชีวิต คือ สูญเสีย .. เหลือเพียง ความว่างเปล่า .. เท่านั้นเอง ..
ศรทา 1 ธ.ค. 2549 16:51 น. - ID 95761 
845
2
0
1 ธันวาคม 2549 17:32 น. - comment id 633079
สูญเสียเท่าที่ใจเราได้มา เหินห่างเท่าห้วงเวลาที่ชิดใกล้ กางกั้นด้วยดินแดนไกลแสนไกล เป็นหนึ่งเดียวด้วยสายใจอันบอบบาง ทั้งเพียงพร้อมยอมรับใจกับใจ ให้ด้วยใจต่อใจกระจะกระจ่าง ติดยึดเท่าขณะที่ละวาง ปิติคือภาพร่างของปวดร้าว เป็นทั้งรุ่งอรุณและพลบค่ำ มืดดำดิ่งดับกับสีขาว ความจริงความฝันสั้นกับยาว เยียบหนาวรุ่มร้อนซ่อนเร้น เปิดเผยลับเร้น-เป็นชีวิต ถูก ผิด เหตุ ผล พ้น-เห็น รุ่มรวย ยากไร้ เป็นไม่เป็น ว่างเว้น เต็งเต็มในตัวตน... บางงานจากบางใคร.. ที่เคยส่งมาให้อ่าน เป็นงานที่ชอบ..... อ่านงานคุณแล้วนึกถึงบทนี้.. มอบไว้ให้คุณค่ะ .... ป.ล. สิ่งที่คิดว่าสูญเสีย... แท้ที่จริงแล้ว เราไม่ได้สูญเสียอะไรเลย... .. ทุกสิ่ง .. ยังอยู่กับเราตรงนี้.. ที่ หั ว ใ จ...
1 ธันวาคม 2549 18:26 น. - comment id 633102
คนเราเกิดจากดิน..สุดท้าย ก็กลับสู่ดิน.. ตราบชีวิตยังมีลมหายใจ ขอให้ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่อย่างมีคุณค่า ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
1 ธันวาคม 2549 20:41 น. - comment id 633127
กายก่อเกิด จากดินน้ำ ลมและไฟ เมื่อสิ้นใจ กายก็กลับ ดับสังขาร์ คืนสู่ดิน น้ำลมไป ดั่งได้มา อนิจจา หามีใคร ไม่พบเจอ เป็นกำลังใจให้ครับ แวะมาอ่านผ่านมาชื่นชม
1 ธันวาคม 2549 21:53 น. - comment id 633166
ที่สุดของความรู้สึก สู้ห้วงลึกในวันอันแสนไกล แสนรักสิ่งยึดเหนี่ยวมาจากไป มิเหลือใดขอเหลือใจที่เข้มแข็ง อดทนนะคนเศร้า อดทนกับเหงาหลอมเราให้แกร่ง มีสิ่งคู่กันในโลกมาทดแทน ขาดแคลนกับเพิ่มเพื่อเติมเต็ม....
2 ธันวาคม 2549 10:10 น. - comment id 633256
สุดท้าย .... ไม่มีใครหนีพ้นคำว่าสูญเสีย ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
