แม้วันนี้ฉันจะโดนเธอผลักให้ล้ม ให้ฉันจมอยู่ในความโศกเศร้า แล้วเธอก็เดินไปไม่เหลือเงา... เหลือเราเศร้าและเหงาเพียงผู้เดียว ในวันนั้นฉันหมดแรงและอ่อนล้า แต่ทว่ายังมีฝันเป็นแรงเสริม แม้วันนี้ฉันจะไม่ได้มีแรงเดิน ยังไม่เมินความฝันคลานต่อไป
เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย 29 พ.ย. 2549 22:22 น. - ID 95676 
2140
3
0
29 พฤศจิกายน 2549 22:27 น. - comment id 632354
หากว่าล้มแล้วไม่ลุกไม่ฉุกสู้ แล้วโฉมตรูจะอยู่ได้ไฉน แค่เพียงล้มแค่เจ็บไม่ถึงตาย ลุกขึ้นได้อย่าหวั่นเท่านั้นเอง
29 พฤศจิกายน 2549 22:45 น. - comment id 632356
ในเมื่อล้มแล้วต้องลุกเป็นของแน่ จะมัวแพ้ให้คนเขาคอยเย้ยหยัน ขาของเราจะให้ใครช่วยยืนกัน ขาของใครของมันต้องสู้ไป.... ขอบคุณน่ะคะแม่มดฯ
29 พฤศจิกายน 2549 22:57 น. - comment id 632358
คำว่ารักมีมากมายหลายภาษา อนิจาคนทั่วหล้าต่างหลงไหล ในคำรักจากปากมากกว่าใจ แล้วเธอไยจึงต้องจมตรมเพียงนี้ โฮ่ๆๆ ขอให้ลุกได้โดยเร็วนะครับ
29 พฤศจิกายน 2549 23:32 น. - comment id 632363
ดึกแล้ว วันต้องไปนอนแล้วล่ะครับ ทุกอย่างฝังไว้ในอดีต อย่าพยามไปขุด หรือคิดถึงมัน แล้วทุกอย่างที่สบายเอง
30 พฤศจิกายน 2549 17:11 น. - comment id 632706
ล้มต้องลุกขึ้นเพื่อฉุกคิด ไม่ว่ามันจะผิดสักแค่ไหน แต่ล้มแล้วต้องลุกในทันใด เพื่อไม่ให้ใครไม่นินทา ล้มแล้วต้องลุกสู้ๆเค้านะ
1 ธันวาคม 2549 12:56 น. - comment id 632980
คุณพิรุณราตรี เพราะว่าอีกฝ่ายรักจากปากแต่เรารักจากใจ...แต่ยังไงก็ยังคงรักอยู่...ทุกสิ่งีๆยังเก็บเอาไว้...แม้จะเจ็บแต่ลุกได้แน่นอนค่ะ คุณอัสสุ ไม่ขุดมันขึ้นมาแน่นอน....แค่ลุกก็เกือบจะไม่ไหวแล้วละคะ.... คุณสนุกสนาน ค่า..ขอบคุณค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
