แมลงเม่าขยับปีกระริกระรี้ เห็นอัคคีอยากชิดสนิทสนม ไม่รู้ตัวจะสลดระทดระทม หลงชื่นชมไม่รอรีพิรี้พิไร มนต์เสน่ห์กระชากฉุดมิหยุดมิยั้ง เปี่ยมความหวังมิลังเลเถลไถล กำซาบรสอบอุ่นละมุนละไม ต้องสิ้นใจน่าสังเวชทุเรศทุรัง
23 พฤศจิกายน 2549 15:31 น. - comment id 630198
หญิงดาริกา...คำแบบนี้เห็นภาพดึ
23 พฤศจิกายน 2549 15:59 น. - comment id 630214
ชอบจัง...เหมือนกำลังร้องเพลงเลยอ่ะ ภาษาได้ใจจริงๆ
24 พฤศจิกายน 2549 14:51 น. - comment id 630565
อัคคีร้อนเร่งเร้าให้เข้าหา ฤทธิ์กามายิ่งกว่าไฟไหม้สุมขอน เจ้าแมงเม่าเข้าไฟที่ไหม้ร้อน ไม่อาทรถึงชิวิตที่ปลิดปลิว... อย่าว่าแต่แมงเม่าเลย ...บุกน้ำลุยไปก็ไม่หวั่นขอให้กวักมือเท่านั้น อิอิ