หน้าส่วนตัว
โลกยังคงเป็นโลกโศรกสรด
โลกทั้งหมดลุกเป็นไฟใจเศร้าหมอง
นัยตาชื้นด้วยน้ำตาจนพร่านอง
ผู้เกี่ยวข้องต้องรู้อยู่แก่ใจ
ปัญหาร้ายมากมายกลายหดหู่
ถึงมีผู้คลี่คลายยากหายได้
มวลหมู่ราษฎร์ต้องเจ็บช้ำย้ำภายใน
ก้าวเดินไปบนขวากหนามตามทางตัน
คล้ายจูงมือพากันเดินในทางมืด
ทางเย็นชืดหวาดระแวงพวกแข่งขัน
ต่างคนต่างอยากรู้พวกเขาทำอะไรกัน
ชนนั้นต้องฝันร้ายอีกเท่าไร
ได้แต่หวังพึ่งองค์พระทรงสิทธิ์
อันเชิญท่านสถิตย์ในหัวใจ
ให้แกร่งกล้าพร้อมก้าวเพื่อเดินใหม่
รวมหัวใจสวมวิณญาณเพื่อผ่านพ้น
ถาม....ต้องใช้น้ำตาปวงประชาเท่าไหร่? ล้างเท้าถึงสะอาด
มือที่คอยพิฆาตช่างน่าขบขัน
จะร้องขอดังเท่าไรไม่ฟังกัน
สงครามเท่านั้นหรือ คือ.....ต้องการ
...ทางแสงดาว... 22 พ.ย. 2549 10:29 น. - ID 95373 
494
5
0
22 พฤศจิกายน 2549 11:10 น. - comment id 629515
ก็ไม่รู้จะเข่นฆ่ากันทำไม เพราะสุดท้ายสิ่งที่ได้คือความสูญเสีย
22 พฤศจิกายน 2549 12:35 น. - comment id 629545
เห็นด้วยค่ะคุณยาย สบายดีนะคะ กานต์หัวฟูเลยค่ะ
22 พฤศจิกายน 2549 13:08 น. - comment id 629560
แว้บมาบอกว่าคิดถึงค่ะ
22 พฤศจิกายน 2549 15:06 น. - comment id 629593
ศรรกรา.... อีกฝ่ายสูญเสียยิ่งใหญ่...... ฝ่ายได้เพียงไม่พวกพ้อง.... กานต์..จ๋า ทำหัวฟูมาอีกแล้ว.. แวะมาบอกอีกว่าคิดถึง...... เอียงแก้มมาเลย....ขอหอมที
22 พฤศจิกายน 2549 22:37 น. - comment id 629818
เป็นความเจ็บปวดร้าวราวของชาวประชา ที่ต้องเกิดการเข่นฆ่าและร้าวฉาน เป็นการซ้ำเติมให้ใจนั้นแสนร้าวราน และเมื่อไหร่จะได้สมานสันติสุขกันเสียทีต้องการให้หยุด ต้องการให้สงบ และต้องการให้พบแต่สิ่งสวยงาม แต่เมื่อไหร่อหนอ เมื่อไหร่ เหตุการณ์ในภาคใต้ถึงจะสงบสุขเสียที
23 พฤศจิกายน 2549 07:20 น. - comment id 629883
ผู้หญิงไร้เงา.........
23 พฤศจิกายน 2549 10:46 น. - comment id 630015
คนที่พูดถึงสันติอยู่บ่อยครั้งกลับเป็นคนที่ก่อสงครามขึ้นเอง..
23 พฤศจิกายน 2549 11:03 น. - comment id 630018
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
