-ร้อยแปดพันเก้า- 18 พ.ย. 2549 08:07 น. - ID 95225 
1666
5
0
18 พฤศจิกายน 2549 08:20 น. - comment id 628107
ไม่ใช่นักกวีแต่แวะมาอ่านคะ
18 พฤศจิกายน 2549 09:33 น. - comment id 628129
สวัสดีเช้าวันเสาร์ครับคุณแสงไร้เงา ต้องออกตัวเลยว่า ผมไม่ใช่กวี บทกลอนก็ยังไม่ใช่บทกวี เพียงแต่สิ่งที่ผมถ่ายทอดก็จากความรู้สึกส่วนลึกที่พึงมี และเป็นจินตนาการของผม เพียงแต่ว่า ผมชอบทัศนคติ และตัวอักษรที่เธอถ่ายทอดมาเป็นบทกลอนของเธอ ซึ่งใครจะตีค่าว่า อย่างนี้เหรอ เรียกบทกวีแล้ว มันไม่ใช่จุดประสงค์ใหญ่ ผมชอบเพราะสัมผัสจากตัวอักษรของเธอ มุมมอง การมองโลกของเธอต่างหาก จิตใจดีดีของเธอต่างหาก ใครไม่เห็น แต่ผมเห็น..น่ะครับ หลงรักบทกลอนของเธอน่ะครับ ไม่ว่าใครจะเขียนบทกลอน ผมชอบทั้งนั้นแหละครับ กวีอยู่ที่ใจกระมังครับ
18 พฤศจิกายน 2549 10:25 น. - comment id 628158
มีความคิดในจิตไม่หยุดนิ่ง จึงสร้างสิ่งสุนทรอันอ่อนหวาน เอาสมองตรองคิดเพื่อผลิตงาน สอดผสานธารธรรมเป็นกำนัล แด่ปวงชนหม่นหมองบนกองทุกข์ ได้รับสุขสดชื่นระรื่นหรรษ์ คลายกังวลหม่นไหม้จากใจพลัน เพียงปลอบขวัญด้วยกลอนอักษรใจ สิ่งที่ชอบบทกวีของบัวคงจะเป็นเพราะเวลา ท้อถอยในจิตเข้ามาอ่านบทกวี ก็เหมือนกับมีใครๆมาปลอบใจ ว่าในโลกนี้ไม่ใช่มีแต่เราที่หม่นหมอง มาอ่านสื่อจากความรู้สึกก็ทำให้คิดได้ เหมือนความตายของคนเรา คนเราอาจจะสิ้นลมเมื่อตอนยังเด็ก หรืออาจจะสิ้นตอนเข้าสู่วัยรุ่น และมิเช่นนั้นสองวัยรอดมา สุดท้ายเข้าสู่วัยชราก็ต้องจากไป ชีวิตจึงต้องมีอะไรหลากหลายเข้าอยู่เสมอ ในวินาทีนี้เรามีลมหายใจ ในอีกวินาทีต่อไปเราอาจจะสิ้นลมก็ได้ เพราะฉะนั้นในช่วงของการรู้สึกตัวอยู่ จึงต้องทำสิ่งที่ดีที่สุดให้ตัวเอง และคนรอบข้าง จะได้ไม่มีคำว่าสายเกินไป สื่อคำหยาบหรือสื่อคำอ่อนหวานออกไป ใจคนสื่อย่อมรู้อยู่เสมอบัวเชื่อเช่นนั้นค่ะ ทางบ้านพี่หมอกลงเยอะขับรถดีๆนะค่ะ
18 พฤศจิกายน 2549 11:03 น. - comment id 628171
สวัสดีครับน้องบัว วันนี้ เป็นวันที่พี่พอมีเวลาว่างมากที่สุดก็ว่าได้ สบายใจจนได้ไล่อ่านกลอนเพื่อนเกือบหมดทุกคนแล้วล่ะ หลังจากที่ทั้งสัปดาห์วุ่นวายหลายอย่าง แต่ก็เรื่องงาน พักเหนื่อยก็หาย ว่างพอได้เขียนกลอนให้เพื่อน หัดเขียนโคลง เพราะมีเพื่อนที่แสนดีส่งหนังสือ อาทิตย์ถึงจันทร์ ( ของ เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ ) ให้พี่ เป็นโคลง ๕๐๐ บทเล่าเหตุการณ์ ๑๔ ตุลาคม ๒๕๑๖ ด้วยลีลากลิ่นอายขนบการประพันธ์โบราณ ยังชอบอ่านอยู่ อ่านหลายๆ รอบ เพราะชอบมาก ตอนนี้ฝากเขาหา ลิลิตตะเลงพ่ายให้ เพราะหายากเหมือนกัน ส่วนกลอนหาอ่านเอา หาแรงบันดาลใจจากงานเพื่อนๆ ว่างก็เขียน น้องบัวใช้เวลาพักหัวใจกับการเลือกอ่านบทกลอนเพื่อนๆ พี่ก็ว่าดีนะ งานก็ดีดีทั้งนั้น อ่านไปพลาง เขียนไปพลาง ก็เป็นความสุขอย่างหนึ่ง โปรแกรมพี่หลังจากนี้ พี่อยากอ่านหนังสือ เพราะซื้อหนังสือมาทิ้งไว้เยอะมาก ซื้อก่อน หาเวลาอ่านได้เสมอ อ่านแล้วก็ติดพัน ไว้จะมาเล่าให้ฟังนะครับ รักษาสุขภาพด้วยนะ
18 พฤศจิกายน 2549 11:33 น. - comment id 628176
ร่ายลีลาบทกลอนอักษรศิลป์ สุดแต่จินตนาการเพื่อสานฝัน หลากสุนทรอรรถรสบทประพันธ์ แทนชีวันที่นิมิตชีวิตตน เขียนตามแต่ใจอยากจะเขียนค่ะ บางทีไม่มีอารมณ์เขียน ก็อยากอยู่เฉยๆอ่านอย่างเดียว แต่เหมือนเราได้ระบายอารมณ์ที่ซึมเศร้า ท้อถอย หรือสุข สนุกสนานได้มาจอยกับเพื่อนๆแค่นี้ก็สบายใจแล้วค่ะ
18 พฤศจิกายน 2549 14:08 น. - comment id 628222
สวัสดีครับ..คุณเฌอมาลย์ เพราะเราต่างมีชีวิต มีความคิดแตกต่างและสร้างสรรค์ มีหัวใจนำทางที่ต่างกัน ต่างสร้างฝันสดใสให้เป็นจริง ถูกต้องแล้วคร้าบบบบบบบ..เขียนตามที่ใจอยากเขียนและไม่เบียดเบียนความรู้สึกของใคร ตรงนี้มีที่ว่างให้ค้นหาอะไรอีกมากมาย และหาความสุขสบายใจได้ตามสมควร
18 พฤศจิกายน 2549 14:29 น. - comment id 628227
การที่ใครสักคน... จะสร้างแรงบันดาลใจ...ให้ใครอีกคน คงไม่ใช่เรื่องง่ายนัก มาแอบดู...คนดลใจของคุณค่ะ
19 พฤศจิกายน 2549 03:17 น. - comment id 628382
สวัสดีคะ แสงไร้เงาเองก็อ่านงานเธอบ่อยๆคะ (ประจำก็ได้ แค่แอบไปอ่านนะคะ) เธอสวยนะคะดูจากภาพเธอนะคะ...งานของเธอก็เรียกว่ากวีอย่างคุณว่านะคะ งานของเธอที่ถ่ายทอดออกมาก็สวยงามจริงคะ แสงไร้เงาเองแต่งไม่กลอนไม่เป็น แต่ก็ชอบอ่านคะ ขอบคุณมากคะ
19 พฤศจิกายน 2549 09:14 น. - comment id 628400
สวัสดีครับคุณเพรง.เพยีย คำถามนี้ ผมอาจไม่ต้องตอบก็ได้ เพราะผมเชื่อว่าคุณรู้สึกตรงนี้ได้เช่นกัน แต่กับใคร งานของคุณเพรง.เพยีย งามมาก มากจนไม่กล้าเผยอ หรือสะเหร่อไปต่อกลอนคุณมากกว่า เพราะรู้ว่าไม่คู่ควร แต่ก็ไม่เคยสักครั้งที่จะผ่านเลย เพราะรออ่าน และตามอ่านอยู่เสมอ สำหรับเธอ..ที่ผมชื่นชอบในกลอนนั้น อาจจะจริตผมไปตรงกับงานของเธอน่ะครับ ลางเนื้อชอบลางยา และผมประทับใจกับไมตรีที่เธอหยิบยื่นให้ในฐานะสหายที่มาร่วมกันรังสรรค์บทกลอน เท่านั้นครับ------------ สวัสดีครับ คุณดอกหญ้าเมืองเลย ขอบคุณครับ ที่เข้ามาทักทายกันอีกรอบ กับอีกหนึ่งนามปากกา ผมคงชอบเนื้อหาในงานที่เธอถ่ายทอดน่ะครับ เพื่อนเธอมากมายครับ และเธอน่ารักกับทุกคน เสมอต้นเสมอปลายครับผม ถ้างานกวี ของคนมีชื่อเสียง เยอะมากครับ เชื่อว่าทุกคนคงรู้จักกันดีอยู่แล้ว ผมอาจจะประทับใจเพียงคำพูดของท่านเนาวรัตน์ กวีชั้นครู ตรงที่ว่า "ผมอยากอ่านงานที่เขาแสดงธาตุแท้ของใจออกมา แม้เป็นเรื่องไม่เป็นเรื่อง ถ้ามีโอกาสก็อ่านอยู่ อ่านแล้วบางครั้งรู้สึกใช้ได้ โดยไม่คิดว่าเป็นใคร เนื้อหาอย่างไร สัมผัสความรู้สึกเราได้ก็ดีแล้ว" ผมหัดเขียนกลอนมาปีเต็มๆ แล้วครับ งานยังไม่ไปไหนเลยครับ แต่ก็หาอ่านอยู่เสมอ และมีผู้ใหญ่ใจดี เพื่อนดีดี แนะนำอยู่ครับ แค่นี้ก็ถือว่าโชคดีแล้วครับ ขอบคุณครับ ที่เข้ามาทักทาย เราคงได้คุยกันในโอกาสต่อๆ ไปนะครับ
19 พฤศจิกายน 2549 14:03 น. - comment id 628428
ต้องเป็นเรนแน่ๆเล้ย..ย อิอิอิ.... บทกวีมีชีวิต.. ใช่ไร้สิทธิ์ที่คิดฝัน.. ท้องฟ้าและตะวัน.. ไร้เส้นกั้น..ของหัวใจ จะเก็บดาวมาเรียง.. จะเอาเสียงมาเรียงใส่.. ถ้อยคำลำนำใกล้.. สื่อสายใย..ใจดี๊ดี.. บทกวีที่เฝ้าเขียน.. แอบลอกเรียนจากพี่..ที่ตรงนี้ ทุกสิ่งในบทกวี.. ระบายสีรักกวี..คนนั้นจัง.. .. แว้ปป..
20 พฤศจิกายน 2549 20:20 น. - comment id 628908
เพราะมากค่ะ
23 พฤศจิกายน 2549 12:25 น. - comment id 630043
หวัดดีคับ..น้องเรน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
