ชายหนอชายร้ายเล่มเกวียนเพียรออดอ้อน เป็นคำกลอนให้ใจเพ้อละเมอหา มีคำหวานหว่านจนซึ้งตรึงอุรา ส่งสายตามาเว้าวอนจนอ่อนใจ ป้อนคำรักปักดวงจิตคิดคงมั่น รักเพียงฉันเฝ้าประชิดสนิทใกล้ มาอิงแอบแนบข้างไม่ร้างไกล สัญญาไว้จะเคียงคู่อยู่ร่วมกัน พอนานวันกับปันใจให้ใครอื่น ยิ้มระรื่นชื่นอุราหน้าสุขสันต์ กลับโยนมาเพียงความช้ำซ้ำชีวัน แทบอาสัญทั้งหัวใจในตัวเรา จำแล้วหนอจดเอาไว้ในความคิด ฉันขอปิดประตูใจในความเศร้า จะไม่หลงคำของชายที่หมายเรา แล้วปัดเป่ารอยน้ำตาตัดอาลัย
16 พฤศจิกายน 2549 16:47 น. - comment id 627536
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งจ้า
16 พฤศจิกายน 2549 17:11 น. - comment id 627550
ฉันอีกคน..ใช่ไหม..ตกเป็นเหยื่อ จึงหลงเชื่อ..ถ้อยคำ..หวานจับจิต ว่ารักมาก..รักจริง..ยิ่งชีวิต หลงทางผิด..เชื่อคำมั่น..คำสัญญา..
16 พฤศจิกายน 2549 18:20 น. - comment id 627570
จะไม่หลงเชื่อคำชายจนกายหมอง จะไม่ร้องเสียใจให้กับเขา จะไม่เชื่อเหตุผลคนขี้เซา เดี๋ยวตัวเราเจ็บช้ำน้ำตานอง
16 พฤศจิกายน 2549 18:32 น. - comment id 627574
เข้ามาอ่านบทกลอนที่รับสัมผัสกันได้อย่างลงตัวเลย...
16 พฤศจิกายน 2549 23:51 น. - comment id 627613
ครองสติครองตัวอย่ามั่วเบียร์ รู้ว่าเพลียรีบกลับไปหลับบ้าน รับรองว่าไม่หลงกลชายชาญ ถึงอาจหาญหว่านล้อมไม่ยอมตาม คนอื่นหว่านล้อมอย่าเชื่อ เชื่อพี่คนเดียว อิอิอิอิ
17 พฤศจิกายน 2549 00:24 น. - comment id 627628
ชายหนอชายร้ายเสียจริงเป็นยิ่งนัก ทิ้งคำรักมากภักดีมีห่วงหา แล้วนานวันฉันก็เห็นเน้นนำพา รักมีมาให้กับใครตั้งหลายคน แบบนี้แสดงว่าเขายังไม่ได้ถอดเขี้ยวเล็บนะจ๊ะ สงสัยพี่ต้องไปช่วยเขาตัดสักหน่อยแล้ว อิอิ จะได้เลิกร้าย จะได้น่ารักขึ้นกว่านี้อีกเป็นกอง อิอิ
17 พฤศจิกายน 2549 08:18 น. - comment id 627669
.. ไม่รู้ว่าเขาเปลี่ยนไป หรือแท้แล้วตัวตนเขาเพิ่งปรากฎกันแน่ เนอะ..
17 พฤศจิกายน 2549 08:51 น. - comment id 627692
ชีวิตหญิงฤาชายคล้ายดินสอ วาดเขียนต่อลายเส้นจนเห็นได้ บ้างยุ่งเหยิงเหลิงลมจนล่มละลาย เส้นกระจายคล้ายรักที่หนักทรวง. แก้วประเสริฐ.
17 พฤศจิกายน 2549 13:04 น. - comment id 627801
วงศ์ตะวัน ... เนอะเนอะปากหวานก็ที่หนึ่ง หว่านคำให้ซึ้งไม่แพ้ใครเขา ได้ทั้งใจทั้งความรักจากตัวเรา แต่สุดท้ายทิ้งเราเศร้าเพียงลำพัง แบบนี้นะต้องปราบค่ะ ... แต่ว่าจะปราบด้วยวิธีอะไรดี เพราะลื่นยิ่งกว่าปลาไหลติดสเก็ตซะอีกค่ะ .. ขอบคุณนะจ๊ะที่แวะมาทักทาย .... พี่กุหลาบขาว วาจาเหลือร้ายจริงนะเธอเอ๋ย มาเอื้อนเอ่ยคำหวานหว่านเสน่ห์ จนลุ่มหลงเชื่อคำย้ำร้อยเล่ห์ ทั้งทุ่มเททุ่มใจให้ไม่ระแวง จะต้องอีกสักกี่คนที่เป็นเหยื่อ ได้หลงเชื่อถ้อยคำนั้นที่เธอแกล้ง ลวงคนนั้นหลอกนี้หวังแสดง เพื่อเป็นแหล่งสะสมรักอันจอมปลอม สวัสดีค่ะพี่กุหลาบขาว ก่อนอื่นขอกอดแน่นแน่นหน่อยนะคะ เพราะว่าอากาศที่นี้หนาวมากมาก วันนี้เปิดแอร์แรงชะมัด เอ้าบ่นอีกแล้วเราแห่ะแห่ะ ไม่น่าเชื่อเลยเนอะพี่กุหลาบขาว ว่าเค้าจะทำกับเราได้ ฮือ ฮือ ..... ทั้งรักทั้งไว้ใจ สุดท้ายก็น้ำตาตกในเลยเรา ตลิงปริง ... คำชายล้นมากมีที่กล่าวอ้าง ว่าเส้นทางมีความรักภักดียิ่ง แต่มันเป็นน้ำกรดรดความจริง สุดท้ายสิ่งที่สวยงามกับทรามไป เค้าว่ากันว่าประสพการณ์เป็นครูสอนที่ดี ก็ต้องจำสิ่งนี้ไว้เตือนใจก่อนจะคบใครละเนอะว่าไม๊ ขอบคุณนะกั๊บป๋มที่แวะมาทักทายกันในวันที่อากาศเย็นเย็นแบบนี้ สวัสดีค่ะโคลอน เห็นชื่อแล้วคิดถึงขนมแสนอร่อยจังค่ะ ^^ แห่ะ แห่ะ นาน นานเป็นทีค่ะ แต่งกลอนนี้หน่ะ บทแรกในใครบางคนค่ะ ที่พูดให้เราใจไขว่เขวในบางทีอะนะ ส่วนบทอื่นอื่น แห่ะ แห่ะ เสริมเองคร๊าบบบทั่น พี่ฤกษ์ ... เขาว่าเมาเบียร์ไม่เพลียเท่าเมารัก ถ้าอกหักไม่หนักเท่าอกเล็ก พี่ว่าจริงไม๊ หะ หะ หะ ถึงจะเมาก็เมารักหรอกพี่เอ๋ย อาจจะเคยเมาเบียร์บ้างให้ถากถาง แต่ไม่เคยมั่วใจในแนวทาง ไม่เคยจางหรอกศักดิ์ศรีหญิงดีไทย ฮันแน่ฮันแน่ ....... พูดแบบนี้ ........ ถ้าเอมร้องไห้มีน้ำตา ... ให้ตัดสินว่าเพราะพี่ฤกษ์ได้อ่ะดิคะ หะ หะ หะ คิดถึงนะเจ้าคะ รักษาสุขภาพด้วยน๊า .... พี่เหมียว ... นั้นสิคะ เพราะว่ามันมีความเป็นไปได้ทั้งสองอย่าง แบบนี้ต้องทำไงถึงจะรู้ล่ะเนอะ แต่ที่เอมต้องทำแน่แน่คือขอหนุนตักหน่อยนะคะ เพราะว่าตอนนี้ง่วงเหลือเกิน ... พ่อแก้วกั๊บป๋ม สวัสดีค่ะ ... เอมว่าเอมเป็นปากกาค่ะ เพราะว่าทำอะไรแล้ว มันก็จะติดอยู่ตลอดเลย คิดถึงพ่อแก้วนะคะ อากาศเริ่มหนาวแล้วพ่อแก้วรักษาสุขภาพด้วยนะคะ รักและเคารพพ่อแก้วค่ะ ลูกเอมจ้า
17 พฤศจิกายน 2549 14:11 น. - comment id 627868
มีข่าวดีมาบอก มีเพียงเขาคนนั้นที่คบ ที่พูดคุยกับคุณ ใยหาเรื่องเปรียบกับชายทั้งยุทธภพ จุดจบคือการจาก........พลัดพลากหลังจากเจอ คิดถึงจึงพร่ำเพ้อ.....เธอเคยเรียกเขาก่อนจากแล้วหรือ...แค่แวะมาทายทัก
17 พฤศจิกายน 2549 16:00 น. - comment id 627907
แมวลายไทย ... มิอาจหาญหาญกล้าหาเรื่องดอก เพียงเอ่ยบอกตามกลอนที่อ่อนไหว ดีชั่วเลวพื้นฐานคือจิตใจ กับบางใครเพียงบางคนเท่านั้นเอง นะคะคุณแมวลายไทย กระตุกหนวดแมวเล่นนิดนิดหน่อยหน่อยเองน๊าเนี่ย อิ อิ ....
17 พฤศจิกายน 2549 19:48 น. - comment id 627980
สอนใจดี แต่งได้เอิบอิ่ม ชอบๆ
18 พฤศจิกายน 2549 07:28 น. - comment id 628085
สวัสดีมู๋เอม สบายดีไหม คิดถึงน้องสาวนะจ๊ะสบายดีนะเรานะ พี่เหมียวแวะมาเยี่ยมจ้า
21 พฤศจิกายน 2549 07:08 น. - comment id 628989
พี่ณพ ... ขอบคุณค่ะ นานนานมีคนชมที เล่นเอาเขินม้วนไปหลายตลบเลยค่ะ เริ่มฮึดขึ้นมาแต่กลอนให้ได้แบบนี้อีกแล้วสิ แต่แหม .... สงสัยต้องลาพักร้อนไปนอนแต่งแล้วล่ะค่ะ เพราะว่าตอนนี้จินตนาการมานหายยยยยไปหมดแล้วอ่ะนะ ว่างว่าง ... ไปนั่งแต่งกลอนริมทะเลด้วยกันไม๊คะพี่ณพ .. พี่เหมียว .. สามจุ๊บเลยคิดถึงพี่เหมียวจังค่ะ เอมสบายดีค่ะพี่ แล้วพี่เหมียวเป็นยังไงบ้างคะสบายดีหรือเปล่า อากาศที่เมืองไทยกำลังเริ่มหนาว ไม่รู้ว่าคนทางโน้นพอจะมีที่ว่างว่างให้เอมซบเปล่าน้อ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ เป็นห่วงนะคร๊าบป๋ม นู๋เอมจ้า
21 พฤศจิกายน 2549 12:44 น. - comment id 629190
แล้วอย่างนี้คนมาหลังก็หมดสิทธิ์ ในดวงจิตที่คิดไว้คงโศกสรร อุส่าห์เฝ้าหลงรักจบสิ้นกัน เก็บไปฝันทุกค่ำคืนต้องฝืนทน ถ้าปิดประตูไว้อย่างนี้แล้วจะออกยังไงล่ะ... ผมดันติดอยู่ในนั่น..แวะมาแซวครับ
21 พฤศจิกายน 2549 14:43 น. - comment id 629269
จากกันใช่จากลับกลับมาแล้วจ้า เอาหนวดแมวคืนมากระตุกเล่นทำไมเสียดายของ เพียงเพราะคำหนึ่ง เธอจึงจาก จำต้องพราก จากด้วยรอยยิ้มที่เข้าใจกัน แค่แวะมาทักทายแมวลายบ้านจอมยุทธ
22 พฤศจิกายน 2549 14:28 น. - comment id 629586
คุณพงษ์ศักดิ์ ฯ ... เอ่ ประตูมีตั้งหลายบาน เปิดเข้าไปบานไหนละคะนั้น เอ่ มองซ้าย มองขวา มองหน้า มองหลัง ม่ายเห็นเลยอ่ะ ฮาโหล ๆ ๆๆ ๆๆ ๆ .... อยู่ห้องไหนค๊า นั้นน่ะ ... อิ อิ
22 พฤศจิกายน 2549 15:07 น. - comment id 629595
แมวลายไทย ... อยู่บ้านไหนช่วยบอกหน่อยนะจะคอยแกล้ง ไม่เล่นแรงหรอกนะแมวลายจ๋า เพราะข้าน้อยตัวเล็กเล็ก ( อู้หู ไมหว่า ) เปรียบเช่นปลา ( โลมา ) ว่ายไปมาเหย้าเล่นแค่นั้นเอง .... แค่คำหนึ่งหนึ่งคำที่ย้ำชัด เธอสลัดฉันไปให้ไกลห่าง เพราะไม่รักเธอไม่รักรักจืดจาง เลยทิ้งขว้างทั้งหัวใจให้ทรมาน แมวลายไทยรู้ไหม วันนี้เอมเครียดเรื่องงานมากมาก พอมาเห็นคำแกล้งเย้าและยิ้มแบบนี้ ทำให้เอมรู้สึกดีขึ้นมามากมากเลยค่ะ อุ้ย ปล : ฝากถึงคนข้างบนอีกครั้งค่ะ ... เล่นทำให้เอมยิ้มเชียวค่ะ ขอบคุณนะคะ สำหรับรอยยิ้มของวันที่เอมเหนื่อย