. ...คมแคน.... .

เสียงไพเราะเสนาะแสนลายแคนเศร้า
คล้ายวอนเว้าแว่วหวานผ่านลมไหว
กังวานยิ่งพริ้งเพราะกัดเซาะใจ
คนอยู่ไกลชื่นชมคมแคนครวญ
ลายแคนหลากทำนองล่องลมผ่าน
คนไกลบ้านฟังซ้ำซ้ำแคนกำสรวล
ลายเศร้าซึ้งถึงแก่นแสนรัญจวน
อยากกลับหวนคืนบ้านอีสานงาม
แคนร่ายมนต์กัดกร่อนอ้อนใจสาว
แคนผู้บ่าวบ้านไหนชวนไหวหวาม
แคนสะกดใจเริ่มเคลิบเคลิ้มตาม
แคนคือความภูมิใจในแดนดิน
เพลงแคนร่ายลายหวานผ่านลมดึก
ทำนองคึกเป่าเพิ่มแต่งเติมศิลป์
คมแคนล้อมหอมจรุงปรุงประทิน
อบอวลกลิ่นเพลงฟ้ามากำนัล
หลงเสียงแคนแทนใจไทยอีสาน
สืบตำนานดนตรีมีสีสัน
ศาสตร์แห่งความรื่นเริงเชิงประพันธ์
แสนสุขสันต์ยินยลมนต์เพลงแคน

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

เพียงพลิ้ว 16 พ.ย. 2549 07:27 น. - ID 95150

1313

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/95150 ที่มา: เสียงแคนลอยลิ่วพลิ้วตามสายลมเหนือ , เพียงพลิ้ว

comments powered by Disqus

whitelily

16 พฤศจิกายน 2549 07:46 น. - comment id 627320

เฌอมาลย์

16 พฤศจิกายน 2549 07:51 น. - comment id 627323

ว๊าย คุณรีแย่งที่หนึ่งน้องเฌอ

whitelily

16 พฤศจิกายน 2549 07:51 น. - comment id 627325

คำว่า "คิดถึง" ไม่ซึ้งหากแค่คิด
แต่เป็น "มิตร"  ที่ดีคือคำขาน
หากเป็นได้จริงดังคำต้องการ
เรายินดีเล่าขานทั้งสุขและทุกข์...



สวัสดีจ้า....ไม่ได้เข้ามาเสียหายวันคงไม่คิดถึง
เพื่อนมากใช่ไหมจ้า....

อย่าลืมทานข้าวนะค่ะ   เดี๋ยวผอมเพื่อนจะเป็น
ห่วง......

เฌอมาลย์

16 พฤศจิกายน 2549 07:54 น. - comment id 627326
```
น้องเฌอมาผิดคิว 

กลองรัวๆๆๆ
```
เฌอมาลย์

16 พฤศจิกายน 2549 07:55 น. - comment id 627328
```
ม่วนซื่น ตา ละ ล้า
```

แม่มดใจร้าย

16 พฤศจิกายน 2549 07:56 น. - comment id 627329

มาฟังเสียงแคน
แบบคนใจร้าย
น้องกานต์ว่ามั้ย
ไยพี่ร้ายจัง
อย่าถืออย่าโทษ
อย่าโกรธเลยนั่น
แม่มดร้ายจัง
อย่างที่ไม่เคย

เฌอมาลย์

16 พฤศจิกายน 2549 08:01 น. - comment id 627334

ยินเพลงแคนม่วนแท้นะแม่เอ๋ย
ลมรำเพยพัดตามความคิดถึง
แคนกังวานหวานล้ำสุดคำนึง
เพลงแคนซึ้งตรึงกมล..แด่คนไกล



ร่วมด้วยช่วยแจมค่ะ

เฌอมาลย์

16 พฤศจิกายน 2549 08:05 น. - comment id 627341

เฌอไปทำงานก่อนนะคะพี่สาวคนดี บายค่ะ

ร้อยรัก

16 พฤศจิกายน 2549 08:34 น. - comment id 627348

มาส่งเสียงแคนไพเราะเสนาะโสต

กานต์จ๋า....โปรดฟังเสียงสดใส

เสียงนี้บรรเลงเป็นเพลงจากหัวใจ

ส่งให้คนที่รักในบทกลอน

ญ่ามิ๊นท์

16 พฤศจิกายน 2549 08:41 น. - comment id 627353
```
แวะมาทักทายค่ะ กลอนเพราะมากนะคะ
```

ร้อยรัก

16 พฤศจิกายน 2549 08:41 น. - comment id 627354

กานต์จ๋า...ฝากให้พี่แมป่งด้วยนะจ๊ะ


.....................น้องแก้มปุ๋ม

ศรรกรา

16 พฤศจิกายน 2549 08:48 น. - comment id 627355

แว่วเสียงแคนแสนเศร้าเร้าใจพี่
นวลฤดีเสียดสีใจให้พี่หมอง
ถึงเสียงแคนแสนอ่อนหวานตามทำนอง
ดั่งเหมือนกลองกระแทกทุบอกพี่ชาย
**************

สาวภูไท

16 พฤศจิกายน 2549 09:02 น. - comment id 627366

ชอบเสียงแคน...มาก...และเสียงซึง  พิณ...

ผู้หญิงช่างฝัน

16 พฤศจิกายน 2549 09:30 น. - comment id 627371
```
คมแคน..  บาดใจ...  
```

คนบนเกาะ

16 พฤศจิกายน 2549 10:04 น. - comment id 627387

ชอบฟังเสียงแคนมาก ๆ ครับ  อยากให้ใครสักคนมาเป่าให้ฟัง  สวัสดีครับน้องเพียงพลิ้วที่น่ารัก  หาให้พี่ได้ป่ะ

ตัวดี

16 พฤศจิกายน 2549 11:18 น. - comment id 627412



พี่กานต์อย่าเข้าไปใกล้นะครับ  มันจะบาดเอานะครับ  ระวังด้วยละกัน

คือพี่กานต์ช่วยแปลภาษาอังกฤษให้หน่อยครับ  ห้าหน้าเอง  คือจะให้เงินกินไอติมนะครับ..

เบรฟฮาร์ท

16 พฤศจิกายน 2549 11:25 น. - comment id 627416

มาร่วม enjoy กับเสียงแคนด้วยคนนะจ๊ะ ต้องขออภัยด้วยจ๊ะ สำหรับเรื่องแคนนี่อ่ะ ยอมแพ้ อิอิ......

ก้าวที่...กล้า

16 พฤศจิกายน 2549 11:26 น. - comment id 627417
```
คมแคน   แทนใจ   
```

เพียงพลิ้ว

16 พฤศจิกายน 2549 11:41 น. - comment id 627425


สวัสดีค่ะคุณรี ไวท์ลิลลี่

คิดถึงนะคิดถึง
จะได้หนึ่งส่วนเงียบไหม
หากบอกออกไป
ว่าโม้ไม่ใช่ตัวตน

มีคนบอกกานต์มาแบบนี้ค่ะ
นานมาตั้งเป็นปีแล้ว ไม่รู้ทำไมยังจำขึ้นใจก็ไม่รู้ค่ะ

คิดถึงคุณรีอยู่แล้วค่ะ
ไม่คิดถึงได้ไง
เรื่องทานข้าวไม่ต้องห่วงค่ะ ไม่ค่อยลืมเท่าไร อิอิ

ขอบคุณนะคะคุณเพื่อน




สวัสดีค่ะคุณน้องเฌอมาลย์

ฝากเสียงแคนแทนใจคนไกลบ้าน
ฝากพรมผ่านเรียกวันชื่นให้คืนหวน
ฝากทำนองล่องลมคมแคนครวญ
ฝากใจชวนสาวบ้านไกลให้คืนเรือน

พี่กานต์ชอบฟังหมอลำค่ะ ได้ฟังเสียงแคนด้วย
ม่วนอีหลีเด้อ เดี๋ยวมีโอกาสจะพาไปเที่ยวค่ะ
พรุ่งนี้นะคะ เล่นดนตรีได้หลายอย่างเลยนะคะ

ขอบคุณมากค่ะ





สวัสดีค่ะพี่แม่มดใจดี

หากเป็นคนใจร้ายมีทายทัก
จะลอบดักเอาเสียงแคนแทนความหวัง
มาบำบัดต่อเติมเสริมพลัง
ฝากรักหยั่งบรรเทาความร้ายลง

ฟังได้ทุกคนค่ะพี่แม่มดใจดี
ชอบไหมคะเสียงแคนกานต์
แคยลายนี้เขาเรียกลายสุดสายแนนค่ะ

ขอบคุณค่ะ






สวัสดีค่ะคุณยาย ร้อยรัก

ฟังเสียงแทนแทนรักที่ถักก่อ
ผ่านลมพ้อต้องใจชวนไหวหวาม
เสียงแคนซับทุกข์ไปให้ใจงาม
พาก้าวข้ามปัญหาที่ท้าทาย

ขอบคุณนะคะคุณยายที่น่ารัก คุณแก้มป่องได้ยินแล้วค่ะคุณแก้มบุ๋ม





สวัสดีค่ะคุณญ่ามินท์

ขอบคุณมากค่ะที่มาทักทายกานต์
แหม พี่สาวชมแบบนี้ 
กานต์ก็ยิ้มแก้มปริเลยสิคะ

คิดถึงจังค่ะ คิดถึงทุกคนเลยค่ะ

ขอบคุณค่ะ





สวัสดีค่ะพี่หนูศรรก ศรรกรา

เสียงกลองก้องดังแทบคลั่งอก
สะท้านสะทกดังกลบแคนแทนใจหมาย
เคยรับฟังเสียงแคนแทนใจกาย
แต่สุดท้ายที่ได้ฟังจังหวะร็อค

อิอิ ดำน้ำไปหาพี่หนูศรรกแล้ว เห็นกานต์ป่ะคะ

ขอบคุณมากค่ะ อย่าร้องน้า






สวัสดีค่ะคุณสาวภูไท

ชอบมากเช่นกันค่ะ
คนอีสานนี่คะ 

ขอบคุณมากค่ะ



สวัสดีค่ะพี่คนบนเกาะ



คนนี้ก็เก่งค่ะ
ลองฟังดูนะคะ พอไหวไหมคะจะเอาแบบหมอลำซิ่งก็ได้นะคะ กานต์ว่าเหมาะกับพี่มากกว่าค่ะ อิอิ

ขอบคุณค่ะ



สวัสดีค่ะคุณตัวดี

นึกว่าเจ้าตัวร้าย อิอิ
พี่กานต์ไม่กลัวบาดมือหรอกค่ะ
กลัวแต่บาดใจ อิอิ
ส่งเมล์มานะคะ พี่กานต์จะรอ

ขอบคุณค่ะ

เพียงพลิ้ว

16 พฤศจิกายน 2549 11:46 น. - comment id 627426


สวัสดีค่ะพี่ชาย เบรฟฮาร์ท

ดีใจค่ะที่พี่มาฟังเสียงแคน
กานต์ชอบฟังค่ะ เพลินดี
คุณแม่กานต์ก็ชอบค่ะ ลุกขึ้นมารำค่ะคุณแม่น่ะ

ขอบคุณนะคะพี่ชาย




สวัสดีค่ะคุณพี่สาวคนน่ารัก ก้าวที่..กล้า

คมแคนแทนใจ

รักมจจด แบบนี้เลยค่ะ

ขอบคุณมากค่ะ
มะกี้ชนกันกลวงอากาศ หัวโนเลย อิอิ 




แคน เป็นชื่อเครื่องดนตรีพื้นเมืองภาคอีสานที่เก่าแก่มีมาแต่โบราณ แคนเป็น เครื่องดนตรีที่ใช้ปากเป่าให้เป็นเพลง ใครเป็นผู้คิดประดิษฐ์เครื่องดนตรีที่เรียกว่า "แคน" เป็น คนแรก และทำไมจึงเรียกว่า "แคน" นั้น ยังไม่มีหลักฐานที่แน่นอนยืนยันได้ แต่ก็มีประวัติที่เล่า เป็นนิยายปรัมปราสืบต่อกันมา ดังต่อไปนี้
หญิงหม้ายผู้คิดประดิษฐ์ทำแคน
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีพรานคนหนึ่งได้ไปเที่ยวล่าเนื้อในป่า เขาได้ยินเสียงนกกรวิก (นกการเวก) ร้องไพเราะจับใจมาก เมื่อกลับมาจากป่าถึงบ้าน จึงได้เล่าเรื่องที่ตัวเองไปได้ยินเสียง นกกรวิกร้องด้วยเสียงไพเราะนั้นให้แก่ชาวบ้าน เพื่อนฝูงฟัง ในจำนวนผู้ที่มาฟังเรื่องดังกล่าวนี้มี หญิงหม้ายคนหนึ่งเกิดความกระหายใคร่อยากจะฟังเสียงร้องของนกกรวิกยิ่งนัก จึงได้พูดขอร้อง ให้นายพรานล่าเนื้ออนุญาตให้ตนติดตามไปในป่าด้วย เพื่อจะได้ฟังเสียงร้องของนก ตามที่นาย พรานได้เล่าให้ฟัง ในวันต่อมาครั้นเมื่อนายพรานล่าเนื้อได้พาหญิงหม้ายดั้นด้นไปถึงในป่า จนถึง ถิ่นที่นกกรวิก และนกเหล่านั้นก็กำลังส่งเสียงร้องตามปกติวิสัยของมัน นายพรานก็ได้กล่าวเตือน หญิงหม้ายให้เงี่ยหูฟังว่า
"นกกรวิกกำลังร้องเพลงอยู่ สูเจ้าจงฟังเอาเถอะ เสียงมันออนซอนแท้ แม่นบ่"
หญิงหม้ายผู้นั้น ได้ตั้งใจฟังด้วยความเพลิดเพลิน และติดอกติดใจในเสียงอันไพเราะ ของนกนั้นเป็นยิ่งนัก ถึงกับคลั่งไคล้ใหลหลง รำพึงอยู่ในใจตนเองว่า "เฮ็ดจั่งได๋นอ จั่งสิได้ฟังเสียงอันไพเราะ ม่วนชื่น จับใจอย่างนี้ตลอดไป ครั้นสิคอยเฝ้า ฟังเสียงนกในถิ่นของมัน ก็เป็นแดนดงแสนกันดาร อาหารก็หายาก หมากไม้ก็บ่มี" จึงได้คิดตัดสิน แน่วแน่ในใจตนเองว่า "เฮาสิต้องคิดทำเครื่องบังเกิดเสียง ให้มีเสียงเสนาะ ไพเราะออนซอนจับใจ ดุจดังเสียง นกกรวิกนี้ให้จงได้"
เมื่อหญิงหม้ายกลับมาถึงบ้าน ก็ได้คิดอ่านทำเครื่องดนตรีต่าง ๆ ทั้งเครื่องดีด สี ตี เป่า หลาย ๆ อย่าง ก็ไม่มีเครื่องดนตรีชนิดใดมีเสียงไพเราะวิเวกหวานเหมือนเสียงนกกรวิก ในที่สุดนาง ได้ไปตัดไม้ไผ่น้อยชนิดหนึ่ง เอามาประดิษฐ์ดัดแปลงเป็นเครื่องเป่าชนิดหนึ่ง แล้วลองเป่าดู ก็รูสึก ค่อนข้างไพเราะ จึงได้พยายามดัดแปลงแก้ไขอีกหลายครั้งหลายครา จนกระทั่งเกิดเป็นเสียงและ ท่วงทำนองอันไพเราะเหมือนเสียงนกกรวิก จนในที่สุดเมื่อได้แก้ไขครั้งสุดท้ายแล้วลองเป่าก็รู้สึก ไพเราะออนซอนดีแท้ จึงคิดที่จะไปทูลเกล้าถวายพระเจ้าปเสนทิโกศล ให้ทรงทราบ
ก่อนที่จะได้เข้าเฝ้า นางก็ได้เพียรพยายามปรับปรุงแก้ไขเสียงดนตรีของนางให้ดีขึ้นกว่า เดิม และยังได้ฝึกหัดเป่าเป็นท่วงทำนองต่าง ๆ จนมีความชำนาญเป็นอย่างดี
ครั้นถึงกำหนดวันเข้าเฝ้า นางก็ได้เป่าดนตรีจากเครื่องมือที่นางได้คิดประดิษฐ์ขึ้นนี้ ถวาย เมื่อเพลงแรกจบลง นางจึงได้ทูลถามว่า "เป็นจั๋งได๋ ม่วนบ่ ข้าน้อย"
พระเจ้าปเสนทิโกศล ได้ตรัสตอบว่า "เออ พอฟังอยู่"
นางจึงได้เป่าถวายซ้ำอีกหลายเพลง ตามท่วงทำนองเลียนเสียงนกกรวิกนั้น เมื่อจบถึง เพลงสุดท้าย พระเจ้าปเสนทิโกศล ได้ทรงตรัสว่า "เทื่อนี่ แคนแด่" (ครั้งนี้ ดีขึ้นหน่อย)
หญิงหม้าย เจ้าของเครื่องดนตรี จึงทูลถามว่า "เครื่องดนตรีอันนี่ ควรสิเอิ้นว่าจั่งได๋ ข้าน้อย" (เครื่องดนตรีนี้ ควรจะเรียกว่าอย่างไร พระเจ้าข้า)
พระเจ้าปเสนทิโกศล ทรงตรัสว่า "สูจงเอิ้นดนตรีนี้ว่า "แคน" ตามคำเว้าของเฮา อันท้ายนี้ สืบไปเมื่อหน้าเทอญ" (เจ้าจงเรียกดนตรีนี้ว่า "แคน" ตามคำพูดของเราตอนท้ายนี้ ต่อไปภายหน้าเถิด)
ด้วยเหตุนี้ เครื่องดนตรีที่หญิงหม้ายประดิษฐ์ขึ้นโดยใช้ไม้ไผ่น้อยมาติดกันใช้ปากเป่า จึงได้ชื่อว่า "แคน" มาตราบเท่าทุกวันนี้
นี่เป็นเพียงนิทานปรัมปราที่เล่าสืบต่อกันมา ไม่มีหลักฐานยืนยันแน่นอน
บางท่านก็สันนิษฐานว่า คำว่า "แคน" คงจะเรียกตามเสียงเครื่องดนตรีที่ดังออกมาว่า "แคนแล่นแคน แล่นแคน แล่นแคน" ซึ่งเป็นเสียงที่ดังออกมาจากการเป่าเครื่องดนตรีชนิดนี้ แต่ บางคนก็มีความเห็นว่า คำว่า "แคน" คงเรียกตามไม้ที่ใช้ทำเต้าแคน กล่าวคือ ไม้ที่นำมาเจาะใช้ ทำเต้าแคนรวมเสียงจากไม้ไผ่น้อยหลาย ๆ ลำนั้น เขานิยมใช้ไม้ตะเคียน ซึ่งภาษาท้องถิ่นทางภาค อีสานเรียกว่า "ไม้แคน" แต่บางท่านก็ให้ความเห็นที่แตกต่างกันออกไป

ต้นกล้า อันดามัน

16 พฤศจิกายน 2549 12:55 น. - comment id 627451
```
แคนที่คม
คมเสียงแคน แม่นแน่แท้
```

พงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร

16 พฤศจิกายน 2549 13:18 น. - comment id 627458

ใช้เสียงแคนแทนใจบอกว่ารัก
ใช้แคนทักทายใจยามเงียบเหงา
ใช้แคนร้องทำนองแทนใจเรา
ใช้แคนเป่าลวดลายคล้ายมนต์ดำ

White roses

16 พฤศจิกายน 2549 15:02 น. - comment id 627489

ข้อยเข้ามาฟังเสียงแคน..นำแหน่...

โคลอน

16 พฤศจิกายน 2549 16:32 น. - comment id 627526

อ่า...โดนคมแคนบาดจนเลือดไหลซิบๆเลย

เพียงพลิ้ว

17 พฤศจิกายน 2549 08:23 น. - comment id 627673



สวัสดีค่ะคุณต้นกล้า อันดามัน

ขอบคุณค่ะที่แวะมาฟังเสียงแคน




สวัสดีค่ะคุณพงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร

คล้ายๆจะเป็นแบบนั้นค่ะ
ฟังแล้วคิดถึงบ้านค่ะ

ขอบคุณค่ะ



สวัสดีค่ะคุณกุหลาบขาว

อิอิ ท่าเต้นน่ารักเชียวค่ะ

ขอบคุณค่ะ




สวัสดีค่ะคุณโคลอน

บาดใจเลือดสาดเลยค่ะ อิอิ

ขอบคุณค่ะ

แก้วประเสริฐ

17 พฤศจิกายน 2549 08:29 น. - comment id 627677



      สายลมผ่านซ่านแคนช่างแสนเสนาะ
สำเนียงฉอเลาะเคล้าซึงที่ตรึงหวาน
ไหซองสนองปองอยู่เข้าสู่นงคราญ
กำซาบซ่านผ่านฤดีสุดพลีใจ.

         แก้วประเสริฐ.

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

17 พฤศจิกายน 2549 14:40 น. - comment id 627882

เหมือนลูกไก่พลัดหลงจากอกแม่
เที่ยววิ่งแร่ไปทั่วจนหัวหมุน
แท้ความจริงในจิตคิดถึงคุณ
อยากกลับมานอนหนุนที่ตักงาม

คงคิดถึงความหลังที่เราจะแจกการ์ดอยู่รอมมะล่อแล้ว อิอิ

เพียงพลิ้ว

18 พฤศจิกายน 2549 07:47 น. - comment id 628092


สวัสดีค่ะคุณลุงแก้วประเสริฐ

ถิ่นอีสานตำนานทองมีของแท้
คือบทแหล่ลำกลอนล่องสนุกแสน
โอละหนอ  แล้วบัดนี้มีทั่วแดน
พรมเสียงแคนลอยล่องท่องลำเนา 

ขอบคุณค่ะ




สวัสดีค่ะคุณฤกษ์ ชัยพฤกษ์

เสียใจด้วยหากคุณหวังหนุนตัก
ใช่ที่พักชั่วคราวให้กล่าวหา
เคยส่งใจไปเห่หมดเวลา
เชิญคุณคว้าที่หมายใหม่ให้สุขเทอญ

สมแล้วที่เป็นจอมรื้อฟื้อ อิอิ
บางอย่างก็ควรจะเป็นแค่ความหลังจริงๆนะคะ อิอิ

ขอบคุณค่ะ