แล้วเราก็ได้พบกัน คนที่ฉันนั้นคิดว่าเธอคงใช่ คนที่ดีคนที่อาทรคนที่ห่วงใย คนที่ฉันคิดไว้ว่าฟ้าคงส่งมาให้อยู่คู่เคียง และคิดว่าเราคงใจตรงกัน แต่ความจริงนั้นเหมือนดั่งเป็นแค่ทางเบี่ยง เพราะเธอเดินเข้ามาคล้ายจะก้าวไปแต่ก็เพียง ก้าวไม่กี่ก้าวแล้วก็เลี่ยง..เหมือนเส้นทางนั้นเสี่ยงเกินไป สุดท้ายคำรักที่เธอเคยกล่าวออกมา ก็ต้องเปลี่ยนเป็นคำลา...เพียงเพราะเธอต้องการคบใครคนใหม่ ซึ่งก็ไม่นึกไม่ฝัน...ว่าจะมีวันที่เราต้องจากกันไกลแสนไกล แต่ก็ไม่เป็นไร...หากเธอต้องการจะไป...ฉันก็ยินดี เพราะฉันสำนึกอยู่เสมอ...สำหรับเรื่องความรัก หากเขาไม่จริงใจมากนัก...และพร้อมต้องการจะหลีกหนี ไม่ต้องรั้งไว้...เพราะมันจะไม่มีอะไร...ที่ทำให้ชีวิตที่เรามี ได้เจอความสุข...ได้เจอความเปรมปรีดิ์...จึงควรยินดีกับการจากลา ยิ่งไปกว่านั้น...เมื่อมาถึงซึ่งวันนี้ ต้องขอบคุณเธอนะ..คนที่ฉันเคยรู้สึกดี...คนที่ฉันเคยห่วงหา เพราะทำให้ฉันได้พบใครอีกคน..คนที่ร่วมสุข..ร่วมทุกข์ล้นตลอดเวลา และทำให้ฉันได้รู้ว่า...ชีวิตฉันไม่ได้ไร้ค่า..เมื่อขาดเธอ
ผู้หญิงไร้เงา 14 พ.ย. 2549 20:19 น. - ID 95111 
1904
13
0
14 พฤศจิกายน 2549 20:36 น. - comment id 626787
เมื่อมีรัก..แล้วใย..ให้มีร้าง ใจแสนบาง..แทบแยก..แตกสลาย รักแล้วลา..ปวดร้าว..เศร้าทรวงใน เกิดแผลใจ..ไข้หนัก..เพราะรักลา..
14 พฤศจิกายน 2549 21:13 น. - comment id 626807
การเดินทางของหัวใจมาสิ้นสุด คล้ายโลกหยุดเมื่อได้เจอเธอคนนี้ เพราะเธอนั้นช่างดูเหมือนแสนดี จนฉันมอบใจที่มีให้หมดใจ ................. แม้รู้ว่าสักวันนั้นต้องจาก แม้รู้ว่าต้องพรากไปไหนๆ แม้รู้ว่ารักเราอาจไม่ยาวไกล แต่ก็พอใจที่ได้รัก..ภักดิ์เพียงเธอ ................. ขอเป็นเพียงคนที่รักเธอ แม้ไม่ใช่คนที่เธอพร่ำเพ้อหลงไหล แม้ไม่ใช่คนที่เธอรักปักใจ แต่ไม่ว่าจะยังงัยก็ขอเป็นคนที่รักเธอก็พอ
14 พฤศจิกายน 2549 21:15 น. - comment id 626810
นี่แหละความรักค่ะ
14 พฤศจิกายน 2549 21:29 น. - comment id 626825
หน้าส่วนตัว
คนที่พบ..อาจจะเป็นคนที่ใช่
คนที่คบ...อาจเป็นคนของหัวใจ
คนที่ใช่...อาจจะมีใจตรงกัน
แต่เมื่อใดที่ไม่ใช่...ชีวิตของฉันก็ยังดำเนินต่อไป และได้พบกับความสุข ที่ยังมีคนคอยห่วงใยฉันมากมาย...
14 พฤศจิกายน 2549 21:38 น. - comment id 626829
สวัสดีครับ มาช้าอีกแล้ว
14 พฤศจิกายน 2549 22:50 น. - comment id 626851
อ่านแล้วขำครับ...ซะงั้น ...ยังไงก็ขอให้รักกันนานๆนะครับ...
14 พฤศจิกายน 2549 23:16 น. - comment id 626867
คนเก่าจากไปแป๊บเดียว เจอคนใหม่อีกแระ เร็วดีจัง หัวกะไดไม่แห้งเลยสินะ อิอิ ลูกสาวบ้านนี้เนื้อหอมจังเลย.....
15 พฤศจิกายน 2549 02:02 น. - comment id 626920
ขอให้รักสมดั่งใจนะคะ...เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์จ๊ะ...
15 พฤศจิกายน 2549 03:56 น. - comment id 626924
ความรักมักลงตัวเสมอเมื่อถึงเวลาของมัน ความรักมักมลายเสมอเมื่อถึงเวลาของมัน วันนี้กลอนตูนสไตล์ หลากหลายขึ้นนะคับ
15 พฤศจิกายน 2549 07:38 น. - comment id 626942
มาฝากไว้ตรงนี้......
15 พฤศจิกายน 2549 08:22 น. - comment id 626962
ไม่มีสิ่ง ใดหนา มาขวางกั้น รักคงดั้น ด้นไป หากใฝ่หา ต้องประสบ พบพาน แม้นานนา เมื่อถูกตา ต้องใจ ให้รักกัน
15 พฤศจิกายน 2549 08:32 น. - comment id 626973
.. งานคุณแปลกไปนะคะ แต่ให้ความรู้สึกได้ดีจัง.. ชอบ.. สบายดีนะคะ.. คิดถึงคุณ
15 พฤศจิกายน 2549 09:16 น. - comment id 627007
เมื่อใช่จริงๆ ก็สุขล้น
15 พฤศจิกายน 2549 09:36 น. - comment id 627017
คำว่ารักมันมีคุณค่าอยู่ในตัวเองเสมอ จะสมหวังหรือผิดหวัง แม้มีใจที่ตรงกันแต่เมื่อไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ ดอกบัวเชื่อว่าเส้นทางได้กำหนดมาแล้ว รักมากแค่ไหนเมื่อมะใช่คู่กันก็ต้องจากกันไป แต่ถ้าใช่ถึงอย่างไรก็ต้องมาอยู่ด้วยกัน อาจจะเป็นเพราะเราสร้างร่วมกันมา ดอกบัวขอให้ พี่หญิงไร้เงา สมหวัง กับคนนี้ที่ใช่นะค่ะ เพราะนี้มันคือคู่แท้มะใช่ว่าเราเสน่ห์แรงอะไรค่ะ คิดถึงเป็นห่วงมอบให้ด้วยใจค่ะ
15 พฤศจิกายน 2549 10:06 น. - comment id 627029
ขอบคุณที่ได้รู้จัก ขอบคุณรักที่มอบให้ ชอบคุณที่ทำให้อุ่นใจ ขอบคุณเยือใยใส่ให้กัน
15 พฤศจิกายน 2549 10:25 น. - comment id 627036
15 พฤศจิกายน 2549 11:14 น. - comment id 627058
เมื่อเตรียมพร้อมยอมรับกับรักนี้ อย่างไม่มีเงื่อนไขไร้ปัญหา ไม่มีการตั้งกฎและสัญญา คือความรักที่มีค่ากว่าครอบครอง เมื่อได้รักแล้วรักเลิกถักสาน ก็ยังมีวันหวานที่ไร้หมอง ก็ยังเคยมีสุขให้ครอบครอง เพราะไม่จองขังใจใครให้ตรม เมื่อเลิกรักครั้งเก่าไม่เศร้านัก เพราะรู้รักมีหวานมีขื่นขม เมื่อยามรักความหวานนั้นคือลม เมื่อเลิกรักความขมนั้นคือยา สวัสดีค่ะน้องตูนคนงาม ...จะมีใครหรือไม่มีใคร ชีวิตของเราก็ไม่เคยไร้ค่า ถ้ารู้จักใช้ให้เป็น มีความสุขมากๆนะคะ
15 พฤศจิกายน 2549 12:12 น. - comment id 627077
มาบอกว่า คิดถึงพี่หญิงม๊ากมากค่ะ
15 พฤศจิกายน 2549 13:03 น. - comment id 627088
สวัสดีค่ะเอา
15 พฤศจิกายน 2549 13:30 น. - comment id 627093
แล้วเราก็ต้องเลิกกัน แล้วเราก็ต้องจากกัน คนที่ฉันนั้นเคยพร่ำรำพันหา คนที่ดีคนที่เคยห่วงใยคอยนำพา คนที่คิดว่าเวลา ..จะไม่ทำให้เปลี่ยนไป และไม่เคยคิดเตรียมใจเอาไว้ก่อน ว่ารักจะถูกเธอถอน เพราะมันมีค่าไม่ อยากจะถามเธอ อยากรู้เผื่อเธอจะเหลือเยื่อใย แต่สุดท้าย ที่เธอทิ้งไว้คำแก้ตัวใด ๆ ก็ไม่มี เธอเองโทษว่าเป็นเพราะทางเบี่ยง โทษว่าฉันกลัวเสี่ยงจึงทิ้ง จึงหลบหนี หากบอกแบบนี้จะทำให้เธอสุขในฤดี ฉันคนนี้ ก้อไม่ขอแก้คำกล่าวหาจากใคร ๆ เพราะฉันสำนึกอยู่เสมอ เรื่องความรัก หากเขาไม่จริงใจมากนัก จะไปฉุดรั้งก็ไม่ไหว หากเธอต้องการจาก ไม่ว่าเป็นเพราะเหตุผลใด ฉันจะยอมเข้าใจ และไม่กล่าวว่าใด ๆ ไม่ต้องกังวล ยิ่งค้นยิ่งหา ยิ่งรู้สึกท้อ ฉันจึงขอพอกับรัก ที่มีแต่ความหมองหม่น ต่อแต่นี้ขอรักเพียงตัว ไม่ขอรักใครให้ทุกข์ทน และฉันไม่สนว่าใครจะมองฉันกระไร ... อีกต่อไป
15 พฤศจิกายน 2549 14:39 น. - comment id 627116
15 พฤศจิกายน 2549 16:28 น. - comment id 627182
ดีใจด้วยนะค่ะ
15 พฤศจิกายน 2549 18:19 น. - comment id 627206
ความรักที่แท้จริง . . . ห่างกันเพียงไหนก็ต้องได้เจอ ไม่ต้องดิ้นร้นค้นหา เดี๋ยวมันก็มาหาเอง . . จบแบบมีความสุข ดีใจจัง . .
คิดถึงนะคะ . . . ห่างหายไปนาน
16 พฤศจิกายน 2549 11:58 น. - comment id 627434
สวัสดีครับ
16 พฤศจิกายน 2549 19:04 น. - comment id 627578
ก่อนที่เราจะรู้ว่าใครเป็นยังไงเราก็ต้องมีคนมาให้เปรียบเทียบก่อนไงเนาะถึงจะเห็นภาพชัด
16 พฤศจิกายน 2549 22:48 น. - comment id 627602
ถึง คุณWhite roses
17 พฤศจิกายน 2549 09:12 น. - comment id 627703
ยังมีคนอีกมากที่ร่วมทาง พร้อมจะสร้างชีวีให้สุขสันต์ ยังมีคนที่พร้อมจะแบ่งปัน ให้สุขนั้นเพิ่มพูลคูณเท่าตัวขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
17 พฤศจิกายน 2549 17:40 น. - comment id 627936
คิดถึงน๊า...
17 พฤศจิกายน 2549 18:16 น. - comment id 627939
อย่าบอกมาเลยว่าเป็นคำออกมาจากใจ เธอเคยแคร์ความรู้สึกฉันบ้างไหม .. ถามใจเธอดูเถอะหนา จากวันก่อนที่เคยเฝ้า เคยห่วงใยกัน ตลอดมา แต่ตอนนี้ฉันนั้นมีค่า แค่เพื่อนยา.. คนนึงของเธอ หากไม่รัก ไม่ต้องมาเฝ้าห่วงใย แต่แล้วเธอทำไปทำไม .. ในสิ่งที่เคยเสนอ ไหนเคยพร่ำคำนั้น .. ว่ามันมีค่าสำหรับเธอ ขอให้ฉันเคียงข้างเสมอ ... ฉันเลยเพ้อไปคนเดียว อยากจะบอกเธอให้รู้ ไรบ้างอย่าง การทิ้งขว้าง การตีห่าง ใช่ทุกข์แค่โดดเดี่ยว แต่ยิ่งเป็นการตอกย้ำ .. ว่าฉันไร้ค่า อย่างไรเชียว กระแสน้ำไหลเชี่ยว ฉันเคยเกี่ยวลงไปลอยคอดู แต่ดันมีคนเข้ามาพบเห็นเขา แล้วนั่งเฝ้า ไม่ให้ฉัน เกรงว่าฉันจะหดหู่ ทำไมต้องมารั้งให้ฉัน ต้องทนเหงาอาดูร ฉันไม่รู้ ว่าฉันจะอยู่ต่อไป ... เพื่ออันใด ไม่ต้องบอกอะไรอีก หรือปลอบใจฉันหรอกหนา อย่ามาเสียเวลา กับคนไร้ค่า อีกได้ไหม ฉันจะมีชีวิตอยู่ หรือฉันจะสิ้นชีวิตไป ไม่ต้องมาใส่ใจ .. เพราะมันไม่มีความหมายใด ๆ สำหรับเธอ
18 พฤศจิกายน 2549 12:49 น. - comment id 628197
ถึง คุณพงษ์ศักดิ์ สิงห์ขจร
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
