มือพ่อนั้นอบอุ่น.. อารมณ์ขุ่นก็จางหาย สอนรู้โลก..วุ่นวาย ค่าความหมาย..สื่อตัวตน อยากแกร่งให้เหมือนพ่อ สัญญารอเรียนรู้..คน แม้ทุกข์จะอดทน จะไม่บ่นให้..พ่อฟัง เหนื่อยหนักกายอ่อนล้า มุ่งฟันฝ่า..มิหยุดยั้ง คำพ่อที่ปลูกฝัง คือคำสั่งย้ำ..ใจตน.. สัมผัสดาวบนฟ้า.. บอกพ่อว่า.. จะอดทน ต่อนี้เลิกซุกซน.. จะมุ่งค้น..คนบนดิน.. ................ เรนจำได้.. ตอนนั้นเรนถูกรังแก ..เรนโทรฟ้องพ่อ .. อีกไม่นานพ่อก็มา.. เป็นสิ่งมหัศจรรย์.. สำหรับเรน.. มือพ่อที่ลูบผมเรน สัมผัสนั้น .. เรนรู้สึกปลอดภัย.. อบอุ่นด้วยดิคะ และเรนเก๊าะร้องไห้.. .. ขอบคุณพ่อ ..นะคะ ... และคืนนี้ .. อีกครั้งที่พ่อให้.. พี่ชายปกป้องเรน.. จากความรู้สึกท้อ เรนเหนื่อยจัง.. ในการเดินทางที่ไม่มีจุดสิ้นสุด.. ความเชื่อมั่นในอุดมการณ์.. กลายเป็นความไร้เดียงสา.. และความอ่อนหัดในสังคมภายนอก..จริงเหรอคะ ขอบคุณพี่ชาย.. ที่สอนเรนให้เรียนรู้ และสอนให้เรนรู้จักที่จะแก้ไขและปรับปรุงตัวเอง ..สอนเรนให้มีทัศนคติที่ดี..ต่อคนรอบข้าง.. ขอบคุณพ่อ.. ที่ให้พี่ชายเรน.. รักพ่อ.. รักพี่ชาย.. นะคะ ............................... ผนังนั้นว่างเปล่า ใคร ? มาเอาภาพพ่อไป ถามคำย้ำเหตุใด บอกได้มั้ย.. ใครที่ทำ ภาพนั้นมีคุณค่า เรนยิ้มร่าหัวเราะขำ.. ครอบครัวเป็นสุขล้ำ ความทรงจำภาพย้ำเตือน ดวงใจที่สัมผัส ภาพแจ่มชัดมิลบเลือน ความรักผ่านปีเดือน เอารักพ่อเติมต่อ..ประสบการณ์.. โปรดเถอะใครคนนั้น อย่าสำคัญมาประสาน รักพ่อ..ใช่ดักดาน ตราบนิรันดร์..นั้นมิลืม.. ....................
12 พฤศจิกายน 2549 10:51 น. - comment id 625901
ความทรงจำล้ำเลิศประเสริฐนัก รินหลั่งจากน้ำใจวิไลเหลือ ดั่งหยาดฟ้าชโลมดินแล้วรินเจือ ช่างเอื้อเฟื้อเมตตาธรรมสู่น้ำใจ. แก้วประเสริฐ.
12 พฤศจิกายน 2549 11:13 น. - comment id 625904
อบอุ่นเมื่ออยู่ใกล้ สัมพันธ์ได้อยู่เสมอ พ่อให้ลูกพบเจอ สิ่งเลิศเลอเสมอมา แถมรักก็ยิ่งใหญ่ เหมือนดวงใจที่ใฝ่หา รักพ่อทุกเวลา ลูกรักพ่อทุกนาที คุณพ่อจะอยู่ในความทรงจำของเราค่ะ พี่ว่าน้องเรนกำลังว้าวุ่นอยู่แน่เลย มาม๊ะจับมือพี่หญิง แล้วไปกินไอติมด้วยกัน ถ้วยแรกพี่หญิงเลี้ยง ส่วนถ้วยต่อไป จ่ายเองนะจ๊ะ อิอิ
12 พฤศจิกายน 2549 11:18 น. - comment id 625907
เรนขอโทษคุณลุงแก้วฯ..นะคะ กี้เรนหลุดโลก.... ขอบคุณมากมายสำหรับบทกลอนที่ให้เรน.... เด็กคนนั้น..มีรูปทรงที่คล้าย.. รูปละม้ายคล้ายพ่อเป็นหนักหนา.. คิ้วคางปากหน้าตา.. ใครๆว่า ..เรนเหมือนพ่อ.. อิอิอิ.. .. ภุมิใจที่สุดด้วยดิคะ..ที่เรนเหมือนพ่อ.. แต่กึ่งหนึ่งเรนก็เป็นของแม่.... และเรนเก๊าะรักแม่.. .. ..
12 พฤศจิกายน 2549 12:44 น. - comment id 625924
พี่กระต่ายเป็นคนที่ผูกพันธ์กับพ่อ... พ่อจากไปแล้วความทรงจำ เกี่ยวกับพ่ออยู่ในใจตลอดเวลา เรนเหมือนพี่กระต่ายตรงที่มีพี่ชายที่น่ารักค่ะ พี่กระต่ายชอบเรนเพราะเรนสดใสแล้วตัวเองไม่มีน้องผู้ด้วย รู้สึกว่า...เรน...ขี้อ้อนดีค่ะ....รักน่ะเด็กดื้อ...
12 พฤศจิกายน 2549 13:52 น. - comment id 625931
12 พฤศจิกายน 2549 15:17 น. - comment id 625949
พ่อแม่นั้น มีคุณ ค้ำจุนลูก อีกทั้งปลูก แหละฝัง ยังรักษา ลูกเติบใหญ่ เพราะพ่อแม่ ดูแลมา จะไปหา ผู้ใด ไม่เท่าทัน ท่านรักยิ่ง ชีวิต คิดดูเถิด เมื่อเราเกิด ท่านเป็นทุกข์ หรือสุขสันติ์ สิบเดือนที่ แม่เจ้า เฝ้าอุ้มครรภ์ มิมีวัน เลยแม่สุข ลุกนั่งเดิน
12 พฤศจิกายน 2549 15:57 น. - comment id 625960
เอาวิวสวยๆม่ฝากค่ะ..น้องเรน
12 พฤศจิกายน 2549 16:21 น. - comment id 625965
ยิ้มพ่อก็อบอุ่น ยามว้าวุ่นพ่อยิ้มใ้ห้ ต่อเติมเพิ่มแรงใจ เพียงสบยิ้มอิ่มใจแล้ว แจมค้าบ
12 พฤศจิกายน 2549 17:44 น. - comment id 625985
เก่งขึ้นน๊าเนี่ย
12 พฤศจิกายน 2549 18:16 น. - comment id 625998
มือพ่อ มือแม่ นั้นแล อ้อมอกแห่งความอบอุ่น
12 พฤศจิกายน 2549 18:34 น. - comment id 626007
เฌอก็คิดถึงความทรงจำดีๆที่มีต่อคุณพ่อเสมอค่ะ
12 พฤศจิกายน 2549 21:47 น. - comment id 626068
ใกล้จะถึงวันพ่อ... อ่านแล้วให้ความรู้สึกอบอุ่นในสายใยรัก สวัสดีจ้ะน้องเรนน้อย..
13 พฤศจิกายน 2549 05:19 น. - comment id 626114
แอบร้องไห้ เพราะใครคนนั้น...อยู่หรือเปล่า ลองเปิดใจ แล้วมองให้ดีสิจ๊ะ เขาทำเพราะอะไร... เมื่อผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ เราจะภูมิใจที่สุดเลยล่ะ
13 พฤศจิกายน 2549 06:14 น. - comment id 626115
พี่หญิงฯคะ.. ..พ่อ..และมี้คือสิ่งที่มีค่าที่สุดของเรน.. เรนขอบคุณพี่หญิงนนะคะ.... ตอนนี้แค่สับสน.. เก๊าะคนบางคน..เค้ามาใกล้.. อยากบอกให้รู้..แค่สื่อนัย สิ่งที่ ให้ ..เรนไม่อยากเอา..ซักกะหน่อย .. ก็ห้องนั้นเป็นของพ่อ.. ทุกครั้งที่ท้อเข้าไปบ่อย.. มองพ่อมองเราเรน..เฝ้าคอย.. แค่นิดหน่อยไม่เห็นจะเป็นอะไร. เนี่ยน๊า... ... เรนแค่หัดแต่งสัมผัส หาคำใหม่มาจัดเรียง ไม่ใช่จะมาเถียง (อิอิอิ ) ก็แค่เคลือบแคลง..สิ่งที่เค้าทำ.. ... น่า..นะ .. เรนขอบคุณพี่หญิงฯ นะคะที่ไม่ลืมเรน.. ..
13 พฤศจิกายน 2549 06:18 น. - comment id 626116
พี่กระต่ายคะ.. ใครๆก็บอกเรนแบบนั้น.. ทุกๆวันเค้าก็เบื่อ.. มามี้และเพื่อน..เค้าไม่เชื่อ.. เรนก็เล้ยยย เหลือ พี่ชายอยู่คนเดียว.. .. เรนขอบคุณพี่กระต่ายนะคะ .. เรนอยากบอกว่า เรนอยากเป็นผู้หญิงเก่งอย่างพี่กระต่ายนะคะ ..
13 พฤศจิกายน 2549 06:21 น. - comment id 626117
บัวคะ.. แค่เพียงยิ้มของบัว.. และหัวใจสีแดง ..ที่ให้เรน .. แค่นี้เรนเก๊าะปลื้ม ..ที่สุดแล้วคะ .. ขอบคุณบัว..ที่ไม่ลืมเรน.. คิดถึงบัวนะคะ ... .. ..
13 พฤศจิกายน 2549 06:26 น. - comment id 626120
พี่เบรฟฮาร์ทคะ.. เรนรู้คะว่ามี้ลำบากในการอุ้มท้องเรน.. มากมายในสมุดบันทึกของพ่อ .. เรนรักแม่.. แต่ทุกครั้งที่เราพบกัน .. เรนไม่รู้ว่า .. มีอะไรเกิดขึ้นในความรู้สึกอันนั้น .. เรนอยากให้ทุกอย่าง กลับมาเหมือนเดิม .. อาจเพราะ เรนโตแล้ว .. แบบที่ใครๆบอกเรน.. แต่เรนเก๊าะอยากให้แม่รู้.. เรนยังคง .. ต้องการแม่ .. .. เรนรักแม่.. ขอบคุณมากมายในบทกลอนที่ให้เรน..
13 พฤศจิกายน 2549 06:28 น. - comment id 626121
พี่กุหลาบขาวคะ.. เรนขอบคุณนะคะ .. ภาพให้ความรู้สึกดีจัง...
13 พฤศจิกายน 2549 06:37 น. - comment id 626124
พี่nigคะ.. เหมือนพ่ออยู่ใกล้.. ปกป้องภัยให้เรน..ทุกเช้าค่ำ ภาพนั้นใครห้ามลุกล้ำ.. คือสิ่งที่เรนจำ ..ติดตรึงตรา.. พ่อคือรักที่ยิ่งใหญ่.. ไม่มีใครลบเลือน..ห้วงเวลา คำสอนพ่อมีค่า..เรนจดจำ.. บ้านเรนมีรักมากมาย.. มีต้นไม้ของพ่อ..เป็นสื่อนำ. ภาพเขียนพ่อวาด..ใช่ขาวดำ เป็นสิ่งที่ย้ำ ทุกคำที่พ่อ..ให้เรน.. ตอนนี้มีย่าอยู่ด้วย.. คุณย่าช่วยตกแต่งห้อง.. เรนก็ช่วย.. .. ... บทกวีของพี่nig...สื่อความรู้สึกดีจัง..เรนขอบคุรนะคะ..
13 พฤศจิกายน 2549 06:39 น. - comment id 626126
พี่โคลอนคะ อิอิอิ .. เรนขอบคุณนะคะ .. ตอนนี้เรนยิ้ม..ปลื้มจัง.. .. .. แบบสามสิบสองซี่ด้วยดิคะ..
13 พฤศจิกายน 2549 06:44 น. - comment id 626127
ศืลป์กีรติ ว่าโร๊ะ .. เรนขอบคุณนะคะ..
13 พฤศจิกายน 2549 06:45 น. - comment id 626128
พี่เฌอคะ.... เรนขอบคุณนะคะ
13 พฤศจิกายน 2549 06:48 น. - comment id 626129
พี่ดอกแก้วคะ.. ..เรนกราบสวยๆพี่ดอกแก้วนะคะ.. แบบตอนนี้เรนคิดว่า พี่ดอกแก้วคงลืมเรนแล้วนะดิคะ.... มากมายในบทกลอนของพี่ดอกแก้ว .. เรนปริ้นเก็บในไดฯ ..ของเรนด้วยนะคะ.. อีกไม่นานเรนจะไปกราบสวยๆ..พี่ดอกแก้วนะคะ..
13 พฤศจิกายน 2549 06:58 น. - comment id 626130
แอบร้องไห้ เพราะใครคนนั้น...อยู่หรือเปล่า ลองเปิดใจ แล้วมองให้ดีสิจ๊ะ เขาทำเพราะอะไร... ... พี่นางฯคะ.. มัย? ..พี่นางรู้ว่าเรนแอบร้องไห้.. ไม่รู้ดิคะ.. บางสิ่งที่เรนเอง..ก็ไม่เข้าใจ.. ทุกครั้งที่มอง.. เรนรู้สึก .. สิ่งนั้นเหมือนเป็นตราบาปสำหรับเรน.. หากเรนอยู่ใกล้พ่อ .. ใครคนนั้นคงทำร้ายพ่อไม่ได้.. พ่อต้องไม่จากเรน .. เป็นเพราะเรน ... ความรู้สึกตรงนั้นทำร้ายเรน.. ขอบคุณมากมายสำหรับคำแนะนำที่มีค่ายิ่ง.. เรนฝากระลึกถึง ..พี่ชายสดายุด้วยนะคะ .. ตอนนี้เรนเป็นกาละแมกวน เรนก็เล้ยไม่กล้า.. โลกของเรนก็ยังคงเป็นโลกของเรน.. เรนขอบคุณพี่นางนะคะ .. ตอนนี้เรนกำลังอ่าน ..รอยอินทร์.. ไม่รู้ดิคะ .. มัย?เรนต้องอ่าน .. บทเพลงของพี่นางและพี่ชายสดายุ.. ทำให้เรนอยากจะอ่าน.. เรนขอบคุณนะคะ.... เรนอิจฉาพี่นาง... ซาแว้ปปป..
13 พฤศจิกายน 2549 07:18 น. - comment id 626133
ภาพในใจไม่มีใครหยิบยืมหรือลบเลือนได้เหมือนภาพที่หายไป เรนคงรักษาภาพนั้นไว้อย่างดี พี่เชื่อจ๊ะ :)
13 พฤศจิกายน 2549 08:22 น. - comment id 626157
ขอมือเธอหน่อยคอยจับยามเหงาใจ มือนี้อบอุ่นมิรู้คลาย
13 พฤศจิกายน 2549 08:53 น. - comment id 626179
คือความทรงจำที่ล้ำค่าค่ะ.. สบายดีนะคะน้องเรน
13 พฤศจิกายน 2549 09:14 น. - comment id 626192
สัมผัสแห่งดวงดาวสกาวแสง ไม่ร้อนแรงอ่อนนุ่มละมุนฝัน มือที่แกร่งโอบอุ้มอุ่นอกพลัน ให้เชื่อมั่นก้าวต่อมิท้อแท้ เป็นดังเกราะปกป้องยามอ่อนล้า เป็นชายคาพักพิงหนทางแก้ เป็นแดนดินแสนสงบไม่จอแจ เป็นรักแท้ปกปักรับขวัญเอย
13 พฤศจิกายน 2549 10:18 น. - comment id 626214
การได้มีใครจริงๆ สำคัญกว่าการรู้ว่าแค่มี แต่สัมผัสไม่ครบ.... โชคดีนักแล้ว
19 พฤศจิกายน 2549 14:55 น. - comment id 628436
พี่กุ้งคะ.... เรนขอบคุณนะคะ.. พี่รุ้งคะ.. นู๋เรนขอบคุณนะคะ.. พี่ผู้หญิงคะ.... เรนขอบคุณนะคะ.. เรนคิดถึงด้วยดิคะ.. กี้เรนแวะไปกระซิบบอก.. อิอิอิ พี่รองฯคะ.. ทุกครั้งที่เรนรูสึกไม่ปลอดภัย.. เรนจะคิดถึงพ่อ.. ขอบคุณบทกวีที่ให้เรนนะคะ.. พี่แทนคะ.... สัมผัสไม่ครบ ..เพราะเหตุใดหรอคะ.. หากพี่แทนตั้งใจเรนว่าทำได้นะคะ.. เรนว่า ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเราเองตะหากคะ.. ไม่มีสิ่งไหน.. ที่จะแยกความรู้สึกที่มีตรงนั้นได้.. .. เรนขอบคุณพี่แทนนะคะ.. นางฟ้าฯ.. เรนชอบภาพของพี่นางฟ้าจัง.. อบอุ่นในคอมเม้น..ที่ให้เรนด้วยดิคะ.. เรนชอบนางฟ้ามีปีกจัง.. เธอบินไปได้ทุกที่.. แม้เธอมีปีกบางๆ.. จะเก็บตะวันไม่ห่าง.. เอาปีกบางบินไปในท้องฟ้าที่เสรี.. ... เรนขอบคุณนางฟ้านะคะ..
20 พฤศจิกายน 2549 14:16 น. - comment id 628776
..ไม่ว่าจะผ่านไปนานเท่าไหร่ ที่นี่ก็ยังอบอุ่นเหมือนเดิม ไม่เปลี่ยนเลยนะเรนจัง .. ไม่เจอกันนาน เรนของเมย์เก่งขึ้นมากเลย ps. ไม่รู้อะไรดลใจให้เข้ามาที่นี่ ..ได้มาเจอเรนอีกครั้ง มันดีใจอย่างบอกไม่ถูกเชียวล่ะ ..เพราะ เรน ยังอยู่ในความทรงจำของ เมย์ เสมอ �
29 พฤศจิกายน 2549 14:31 น. - comment id 632167
ก็ไม่ทราบว่า ฤกษ์ ชัยพฤกษ์ ยังอยู่ในความทรงจำรึเปล่า อ่านกลอนกำแพงไม่เห็นตอบเม้นท์ใครก็เลยไม่ได้แจมไว้ ไม่ว่ากันนะ
1 ธันวาคม 2549 20:59 น. - comment id 633137
เมย์ของเรน.... รู้เปล่าน๊า .. ว่าเรนเก๊าะคิดถึง.. ดูดิ๊ค่ะตอนนี้เรนยิ้มด้วยดิคะ .. เมย์ของเรนจะรู้เปล่านะคะว่า ..มีเรื่องมากมายที่เกิดขึ้นกับเรน.. บางสิ่งที่ผ่านเข้ามา ..ทำให้เรนสับสน.. แต่เรนไม่แคร์ร้อกกก ในสิ่งที่เรนได้รับ.. เรนจะพยายามอยู่กับความรู้สึกตรงนั้นให้ได้.... ..เรนต้องทำได้.. เรนคิดถึงเมย์นะคะ.. .. ..
1 ธันวาคม 2549 21:14 น. - comment id 633152
พี่ฤกษ์คะ.. ความทรงจำที่เรนไม่ลืม..พี่ชายที่อารมณ์ดี..ของใครๆ.. ขอบคุณมากมาย..สำหรับสิ่งที่ให้เรน..