หากบทกวีไม่มีชื่อ ยังคงถือเป็นบทกวีไหม และหากว่าอันตรธานห้วงกาลไกล ทุกสิ่งเป็นไป-เป็นไม่มี นกมีสี่ขาน่าสงสัย น้ำไหลย้อนกลับ ทวนวิถี คางคกมีปีกท่องเมฆี ราตรีตะวันจ้าออกหากิน ลองทวนธารความคิด-ที่กำหนด ละเมิดกฎสังคมทุกพื้นถิ่น ละความเป็นอยู่อย่างเคยชิน พลิกแผ่นดินย้อนรอยลองสวนทาง เธอจะยังเขียนบทกวีไหม เพียงแต่ใครบางคนมาขีดขวาง โรมรันทับถม ปล่อยร้าง เห็นไหมความอ้างว้าง ทางกวี.
ต้นกล้า อันดามัน 11 พ.ย. 2549 23:31 น. - ID 94998 
1201
7
0
11 พฤศจิกายน 2549 23:52 น. - comment id 625829
๑ ๏ ใครจะอาจซื้อขายฟ้ามหาสมุทร แสนวิสุทธิ์โลกนี้ที่พระสร้าง สุดท้ายกายวิภาคจะจากวาง ไว้ระหว่างหล้าและฟ้าต่อกัน ๒ ๏ เรามิใช่เจ้าของฟ้าอวกาศ โลกธาตุทั่วสิ้นทุกสรวงสวรรค์ มนุษย์มิเคยนฤมิตตะวันจันทร์ แม่แต่เม็ดทรายนั้นสักธุลี ๓ ๏ แย่งแผ่นดินอำมหิตคิดแต่ฆ่า เพราะกิเลสบ้าหฤโหดสิงซากผี ลืมป่าช้าคุณธรรมความดี เสียศรีสวัสดิ์ค่าแท้วิญญาณ ๔ ๏ สภาวะสรรพสิ่งทุกส่วนโลกนี้ ควรที่สำนึกค่าทิพย์วิเศษวิศาล อนุรักษ์ดินน้ำฟ้าไว้ตลอดกาล เพื่อเหนือทิพยสถานวิมานแก้วไกวัล ๕ ๏ ทุ่งนาป่าชัฏช้าอรัญญิกาลัย เทือกผาใหญ่เสียดดาวดึงส์สวรรค์ เนื้อเบื้อเสือช้างลิงค่างนั้น มดแมลงนานพันธุ์ทั้งจักรวาล ๖ ๏ เสมอเสมือนเพื่อนสนิทมิตรสหาย เกิดร่วมสายเชี่ยววัฏฏะสังสาร ชีพหาค่าบ่มิได้นับกาลนาน หวานเสน่ห์ฟ้าหล้าดาราลัย ๗ ๏ ถึงใครเหาะเหินวิมุติสุดฝั่งฟ้า เดือนดาริกาเป็นมรคายิ่งใหญ่ แต่เราขอรักโลกนี้เสมอไป มอบใจแด่ปฐพีทุกชีวีวาย ๘ ๏ จะไม่ไปแม้แต่พระนิรพาน จะวนว่ายวัฏฏะสังสารหลากหลาย แปลค่าแท้ดาราจักรมากมาย ไว้เป็นบทกวีแด่จักรวาล ๙ ๏ เพื่อลบทุกข์โศก ณ โลกมนุษย์ ที่สุดสู่ยุคสุขเกษมศานต์ วานนั้นฉันจะป่นปนดินดาน เป็นฟอสซิลทรมานอยู่จ้องมอง ๑๐ ๏ สิ้นเสน่ห์วรรณศิลป์ชีวิตเสนอ ละเมอหาค่าทิพย์ไหนสนอง อเนจอนาถชีวีทุกธุลีละออง สยดสยองแก่ถ่านเถ้าเศร้าโศกนัก ๑๑ ๏ แล้งโลกกวีที่หล้าวูบฟ้าไหว จะไปรจนารุ้งมณีเกียรติศักดิ์ อำลาอาลัยมนุษย์ชาติน่ารัก จักมุ่งนฤมิตจิตรจักรวาล ๑๒ ๏ ให้ซึ้งซาบกาพย์กลอนโคลงฉันท์ ไปทุกชั้นอินทรพรหมพิมานสถาน สร้างสรรค์กุศลศิลป์ไว้อนันตกาล นานช้าอมตะอกาลิโก ๚๛ ( ปณิธานกวี - อังคาร กัลยาณพงศ์ )
11 พฤศจิกายน 2549 23:54 น. - comment id 625831
แม้นว่าบทกวีไม่มีชื่อ ก็ยังถือเป็นกวีชีวีฉัน แม้นมีเหตอันใดให้ร้างกัน แต่ไม่ทิ้งแน่ท่านบทกวีเพราะรักตัวอักษร จนยากจะถอนใจ
12 พฤศจิกายน 2549 00:34 น. - comment id 625839
หลังจากซีเรียสจากปัญหาสารพัน ก็ได้บทกวีนี่แหละ ผ่อนคลาย ได้เขียนมัน ได้อ่านมัน และซึมซับ คมปากกา ทุกขณะ จนยากที่จะถอนวุ่นกับคอมฯ ตั้งนาน อ่านงานพี่ต้นกล้าฯ หายเครียดทันทีเลยครับ
12 พฤศจิกายน 2549 17:06 น. - comment id 625973
ดีใจที่เห็แอบหวังได้ซองใหญ่ใจเปี่ยมฝัน เพราะเป็นซองสำคัญรอวันถึง ซองใดไม่ฉงนติดตราตรึง เท่าซองซึ่งส่งฝากจากบอกอ ไม่กล้าเปิดอ่านเพราะใจแอบหวัง จิตจ่อฝังเรื่องขียนเพียรส่งหนอ หวังให้บอกอแจ้งแกล้งหวังรอ ไม่อยากท้อผิดหวังดั่งเช่นเคย อยากมีเรื่องลงบ้างเพียงสักนิด สานความคิดที่ฝันอันเปิดเผย ร้อยเรื่องที่ส่งไปไม่ลงเอย กี่สิบเรื่องคงเชยไม่ผ่านตา ต้องกลับดูกี่เรื่องในซองขาว หลายเรื่องราวพินิจคิดค้นหา เพราะอะไรไม่ผ่านการพิจารณา ประจักษ์จริงเพราะว่า...ไม่กล้าติดแสตมป์.... ดีใจที่เห็นคุณอีกครั้งค่ะ
12 พฤศจิกายน 2549 17:24 น. - comment id 625981
ต่อให้วันหนึ่งน้ำท่วมหลังเป็ด พริกไร้รสเผ็ดไม่เข็ดขยาด หนึ่งในความคิดแม้ผิดและพลาด จะไม่ยอมคลาดร้างลาห่างไป ต่อให้วันหนึ่งไม่มีแม้ชื่อ ก็จะยึดถือเส้นทางฝันใฝ่ แม้ไม่ราบเรียบเหมือนเช่นใคร-ใคร ก็จะก้าวไปไม่หยุดแน่นอน
12 พฤศจิกายน 2549 21:51 น. - comment id 626069
หน้าส่วนตัว
**.. ผมชอบกลอนเรื่องนี้จังครับ
และเห็นด้วยกับแนวคิดกวีบทนี้
**.. ฟ้าอาจต่ำ น้ำอาจแห้ง ดินแล้งได้
เสียงต้นไม้ ร้องเพลง บรรเลงรื่น
ดวงอาทิตย์ ดื่มด่ำ ยามค่ำคืน
ฉันหยัดยืน คนเดียวนี้ ไม่มีใคร..
**.. สายรุ้ง ทุ่งธาร สะพานฝัน
โลกเฉิดฉันท์ งามแท้ มีแต่ให้
ก็เป็นเพียง โลกฝัน นิรันดร์ไป
โลกความจริง สวยหรือไม่ ไม่รู้เลย...
บทกวีสามารถสร้างจินตนาการได้ บางครั้งบางคนก็ยอมอยู่ในโลกแห่งกวีดีกว่าจะยอมรับโลกแห่งความเป็นจริงที่อาจขมขื่น 
ขอชื่นชมอีกครั้งครับ
12 พฤศจิกายน 2549 22:10 น. - comment id 626081
หากว่าบทกวีไม่มีชื่อ ยังคงถือเป็นบทกวีได้ และหากว่าอันตรธานเนิ่นนานไกล ทุกสิ่งเป็นไปได้อย่างแน่นอน ...แวะเข้ามาทักทายครับ...
13 พฤศจิกายน 2549 08:37 น. - comment id 626172
ถึงบทกวีจะไม่มีชื่อ นามไม่ลือระบือไกล แต่ทุกบทเขียนจากใจ ถึงแม้ใครไม่สนก็ช่างมัน
13 พฤศจิกายน 2549 10:15 น. - comment id 626212
บางคนว่าผมเป็นคนบ้า.... บางคนว่าสติไม่ค่อยดี... บางคนว่าที่เป็นเช่นนี้... เพราะผิดหวังจากสิ่งที่ตั้งใจ... เพี้ยนกับช่างคิด ต่างกันนิดเดียว................
13 พฤศจิกายน 2549 18:30 น. - comment id 626441
เบื้องบนเป็นแผ่นฟ้ากว้าง....
เบื้องล่างเป็นธารน้ำใส
ตัวฉันมีกาน้ำหนึ่งใบ
กับกองฟืน ที่วางอยู่เรียงราย . . .
มาร้องเพลงให้ ตันกล้าฟังนะ ...
13 พฤศจิกายน 2549 21:05 น. - comment id 626494
ขอขอบคุณทุกๆ คน นะครับ เราเข้าใจกันเสมอ และบทกวีจะไม่หายไป
19 พฤศจิกายน 2549 20:23 น. - comment id 628495
อยากร้องเพลงให้ต้นกล้าฟังมั๊ง หาฉันบิน บินได้ดังดังนก ฉันจะบิน บินลอยบนนภา หาลอยล่องลม เหนือฟากฟ้า ฉันจะมองลงมายังพื้นดิน
23 พฤศจิกายน 2549 01:37 น. - comment id 629876
23 พฤศจิกายน 2549 21:28 น. - comment id 630375
9 ธันวาคม 2549 18:59 น. - comment id 634796
เขียนดีมากๆ ชอบๆ รู้สึกดี เห็นด้วย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
