ฉัน รัก ฤดู ที่ แสน หนาว ลมที่พัดกรูกราวราวสั่นไหว สั่นกระดิ่งกริ๊งกริ๊งที่หัวใจ ร่วงใบไม้เริงระบำรำคะนอง ฉัน รัก ฤดู ที่ แสน หนาว มีเรื่องราวคนเคียงเพียงปกป้อง โอบอุ่นอ้อมกอดรักจักประคอง เพลินเสียงร้องเพลงรักจากห้วงใน ฉัน รัก ฤดู ที่ แสน หนาว หมอกขาวขาวบางบางบังฟ้าใส น้ำค้างนิ่งสะเก็ดแก้วแวววับไว รับแสงไฟเปลวแดดสีแสดทอง ฉัน รัก ฤดู ที่ แสน หนาว ทุกค่ำคราวราตรีไม่มีหมอง อุ่นภายใต้ไฟรักจักเรืองรอง ราวแสงส่องหัวใจใต้แสงเดือน ฉัน รัก ฤดู ที่ แสน หนาว เธอ ... คือดาวกระจ่างใจใครจักเหมือน อ้อมแขนอุ่นกอดเกยเย้ยแสงเยือน ลมหนาวเคลื่อนคราวนี้ ... ฉัน มี เธอ
7 พฤศจิกายน 2549 19:23 น. - comment id 624439
ฉันรักฤดูที่แสนหนาว รักแสงดาวให้ฟ้าวันฟ้าหม่น รักไอลมที่พัดผ่านกมล ถึงจะหนาวก้อจะทน.....รอคนรัก มาเยี่ยมพี่แดดคับ
7 พฤศจิกายน 2549 19:35 น. - comment id 624441
แม้จะหนาวคราวครั้งต้องลาจาก แม้การพลัดพรากจากไปไม่อาจหวน แม้ไม่อาจมีเวลากลับมาทบทวน เพราะความรักมักสวนทาง...ในความเป็นจริง .............. มาเยี่ยมจ้า เอาอารมณ์เศร้ามาฝากอ่ะ หุหุ
8 พฤศจิกายน 2549 12:32 น. - comment id 624550
พริ้วหอมดอมดอกแก้ว.......ยามหนาว หอมฝากฟ้าอีกคราว...........เปลี่ยวซึ้ง ความมืดปกคลุมยาว...........ว้าเหว่ ครวญคิดจากก้นบึ้ง............รวดร้าวหนาวนัก เหม่อมองหมองเมฆฟ้า.......คราเหงา ขื่นขมจมขื่นเขลา................ห่วงน้อง หดหู่ห่อนบรรเทา...............หทัยหม่น ยิ่งดึกลมหนาวต้อง..............เยือกเนื้อมาเยือน
8 พฤศจิกายน 2549 21:58 น. - comment id 624791
มานั่งเป็นเพื่อนนะค่ะ คงพอหายหนาวบ้าง ไม่มากก็น้อยล่ะค่ะ
11 พฤศจิกายน 2549 23:53 น. - comment id 625830
สอบเสร็จแล้ว มาป่วนปกติได้แล้วรึ แม่นาง