อาจเป็นเพียง..เพราะสองเรา..คือเพื่อนกัน ความสัมพันธ์..ที่ก่อขึ้น..จึงอ่อนไหว หรือเป็นเพราะ..ฉันไม่เคย..คิดรักใคร ในหัวใจ..จึงไม่เคย..คิดรักเธอ ฉันขอโทษ..ที่เคยทำ..ให้เธอคิด เข้าใจผิด..ในรักลวง..ที่เพ้อเจ้อ ให้ความหวัง..เก็บไปฝัน..เฝ้าละเมอ เพราะฉันเผลอ..คิดไปว่า..เรารักกัน มันเป็นความ..รู้สึกผิด..ที่เผลอไผล มันหวามไหว..ใจวาบวิว..เลยหุนหัน กว่าจะรู้..เกือบถอนตัว..แทบไม่ทัน เธอกับฉัน..เป็นได้มาก..แค่เพื่อนกัน เธอคงโกรธ..ที่ตัวฉัน..ทำอย่างนี้ ไม่ใยดี..จะสานต่อ..ความสัมพันธ์ แต่ต่อไป..เธอคงต้อง..ขอบใจกัน ที่ตัวฉัน..ตัดรอนสิทธิ์..ความรักเธอ แล้ววันนึง..เธอจะรู้..รักฉันท์เพื่อน ไม่มีเกลื่อน..ให้เธอเก็บ..แบบฟุ้งเฟ้อ ต่างกับรัก..ที่เธอเอง..เคยพบเจอ มันเลิศเลอ..มากกว่ารัก..ของหญิงชาย
27 มกราคม 2545 22:05 น. - comment id 32443
อืม...ตอบเหมือนอันเดิมได้ป่าว ^-^
28 มกราคม 2545 03:37 น. - comment id 32465
เก่งจัง พัฒนาฝีมือซะ พี่ปลื่มใจเลย.... อีกหน่อย กลอนของเล่ หวานก็ต้องหวานซึ้งแน่ๆ เศร้า ก็คงจะเศร้ากินใจแน่ๆ เลย เก่งมากเลย เพราะติดตามเห็นการพัฒนามาตั้งแต่แรก.... พี่ชมด้วยความจริงใจ ขอให้พัฒนาตัวเองต่อไปจ๊ะ...