ปากเปิดอ้าว่า..อ้ำ..รับคำป้อน ค่อยเสือกช้อนแผ่วเบาเข้าปากพ่อ ผ้ารองรับซับน้ำลายหลายครารอ กลืนลงคอจ่อป้อนช้อนต่อไป มองพ่อคราเคี้ยวข้าวร้าวในอก เรี่ยวแรงตกเฒ่าชราน้ำตาไหล ยามเจ็บป่วยจะหันหน้าไปหาใคร ลูกอยู่ไกลเกินการณ์นานจึงมา นึกพ่อเคยป้อนข้าวคราวลูกเล็ก ประสาเด็กร้องอ้ำ..หม่ำภักษา เช้าวิ่งเล่นเย็นสนุกสุขอุรา ผู้บิดาอยู่ข้างไม่ห่างไกล มาบัดนี้เมื่อบิดาชราแล้ว คราวลูกแก้วคอยเฝ้าเอาใจใส่ ขอพ่อจงสุขกายสบายใจ.. ลูกขอใช้สองแขน..ทดแทนคุณ..
2 พฤศจิกายน 2549 15:38 น. - comment id 622683
1.....ค่ะ
2 พฤศจิกายน 2549 15:43 น. - comment id 622685
พ่อของฉัน..ลาลับไป..ในฟ้ากว้าง แสนอ้างว้าง..เดียวดาย..ใจหงอยเหงา ยามมีทุกข์..ไม่มีใคร..ปลอบใจเรา ทุกวันเฝ้า..มองแววตา..จากฟ้าไกล..
2 พฤศจิกายน 2549 15:46 น. - comment id 622687
คิดถึง.ครั้งหลังยังเด็ก คิดถึงภาพฉันขี่หลังพ่อเดินฝ่าทุ่งนา
2 พฤศจิกายน 2549 16:10 น. - comment id 622702
-คุณกุหลาบขาวครับ... ถึงวันนี้หรือวันไหนพ่อไม่อยู่ พ่อคงดูอยู่ไม่ไกลไม่แหนงหนี เพียงหวังให้ลูกตนเป็นคนดี พ่อคงมีความสุขทุกวารวัน.. -คุณศิลป์ครับ... ภาพของคุณตอนเด็กๆที่ขี่คอพ่อเดินผ่านทุ่งข้าวเขียวขจี..เป็นภาพที่งดงามในมโนสำนึกอีกภาพหนึ่ง..ไม่ลองถอดออกมาเป็นบทกลอนให้เพื่อนๆอ่านบ้างหรือครับ....
2 พฤศจิกายน 2549 16:17 น. - comment id 622707
พ่อมีกานต์ตอนพ่ออายุเยอะแล้ว เวลาพ่อไปโรงเรียนเพื่อนจะบอกว่า กานต์ คุณตาตัวมาแน่ะ กานต์ก็ยิ้ม บอกว่า พ่อเราเอง เพื่อนงงเลย อิอิ
2 พฤศจิกายน 2549 16:25 น. - comment id 622715
แม้มือของหนูจะเล็กๆเพราะเป็นเด็กน้อย แม้จะด้อยเรี่ยวแรงแสวงหา สิ่งอำนวยสุขใดใดให้พ่อได้พึ่งพา แต่จะขอเป็นมือน้อยที่มีค่าซับเหงื่อพ่อยามเหนื่อยล้า..กายและใจ ............. ......... คิดถึงตอนพ่อขี่จักรยานไปส่งกิมจิที่โรงเรียนอ่ะ พ่อน่ารักที่สุดเลยยยยย รักพ่อที่สุดจ้า
2 พฤศจิกายน 2549 16:25 น. - comment id 622716
-คุณเพียงพลิ้วครับ.. คุณก็คงเหมือนผมและลูกที่รักพ่อทุกๆคน..ตอนนี้ท่านยังอยุ่กับเรา..ทำอะไรให้ท่านได้ก็จงรีบทำให้ดีที่สุดนะครับ...เรามีพ่อเพียงคนเดียวเท่านั้น...หาที่ไหนในโลกไม่ได้อีกแล้ว. ให้ความรักเอาใจใส่ท่านมากๆเป็นดีที่สุด.. พ่อผมก็อายุมากแล้วครับ..ถ้ามีเวลาและโอกาสผมก้จะรีบไปหาพ่อให้ท่านได้อบอุ่นใจ พูดแล้วก็คิดถึงพ่อจังครับ...
2 พฤศจิกายน 2549 16:33 น. - comment id 622722
พ่อ สูงค่ากว่าคำใหน พ่อ ยิ่งใหญ่ เกิดกว่าเอ่ย ทดแทนคุณบ้างใหม หรือไม่เคย ปล่อยเวลาให้ล่วงเลย...คือบาปกรรม แด่แมวคราวผู้กตัญญู
2 พฤศจิกายน 2549 16:43 น. - comment id 622730
-ขอบคุณครับคุณใบคาน.. ผมก็ขอมอบบทกลอนนี้แด่ลูกที่มีจิตสำนึกที่ดีทุกคนเช่นกัน..อย่าลืมหาเวลาไปกอดพ่อกันนะครับ...แล้วแวะมาคุยกันใหม่นะครับ
2 พฤศจิกายน 2549 16:45 น. - comment id 622732
หวัดดีครับคุณกิมจิ...ภาพความหลังเกี่ยวกับพ่อของทุกคน..น่ารักทั้งนั้นเลยครับ... ดีใจที่ทุกคนก้รักและคิดถึงพ่อเช่นกันครับ
2 พฤศจิกายน 2549 16:59 น. - comment id 622746
กลับบ้านก่อนนะครับทุกคน..พรุ่งนี้พบกันใหม่ครับ..เดินทางโดยสวัสดิภาพทุกคนครับผม...บาย..
2 พฤศจิกายน 2549 18:30 น. - comment id 622781
งอนพ่ออยู่เลย... เอ้อ...
2 พฤศจิกายน 2549 19:35 น. - comment id 622799
แวะมาทักทายเป็นคนสุดท้ายครับ รักพ่อมากเช่นกัน
2 พฤศจิกายน 2549 19:47 น. - comment id 622805
คนสุดท้ายกว่าค่ะ ท้ายกว่าพี่บนเกาะ ไม่รู้จะมีใครมาท้ายอีกหรือเปล่านะ
2 พฤศจิกายน 2549 20:00 น. - comment id 622808
คนสุดท้ายกว่าสุดท้ายกว่าค่ะ คิดถึงพ่อค่ะ ตอนนี้ไม่มีพ่อให้ลูกอ้อนแล้ว ลูกจะเข้มแข็งให้เหมือนพ่อค่ะ
2 พฤศจิกายน 2549 23:07 น. - comment id 622891
..พ่อ...คีอ..วีรบุรุษ..ในดวงใจ ..พ่อ...คือ...นายทหารที่เก่งกล้า.... ..พ่อ...คือ..ดวงตาที่คอยห่วงใย.... ....คิดถึงพ่อ...และระลึกถึงทุกนาที...
3 พฤศจิกายน 2549 00:15 น. - comment id 622905
อ่านกลอนนี้แล้วทำให้ซึมนึกถึงคุณพ่อที่เรา เคยขี่คอบัดนี้หนอท่านลาลับมิกลับมา แก้วประเสริฐ.
3 พฤศจิกายน 2549 01:57 น. - comment id 622910
3 พฤศจิกายน 2549 11:04 น. - comment id 622949
ถือผ้าเช็ดหน้ามาหอบใหญ่.. หวัดดียามสายครับทุกคน...อ่ะ..พากันคิดถึงพ่อร้องไห้กระจองอแงกันหมดละ..แจกๆๆๆคนละผืนครับ..รวมทั้งของผมด้วย..วันนี้งานเยอะกันปล่าวครับ..ไงก็ดูแลสุขภาพด้วย..พรุ่งนี้จะได้พักผ่อนกันอีกแล้ว...เดี่ยวผมมาใหม่นะครับ.. ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนครับ..
3 พฤศจิกายน 2549 22:48 น. - comment id 623230
:) ตอนไม่สบาย พ่อจะให้อัลมิตราขี่หลัง เพื่อไปหาหมอ กระทั่งเข็มฉีดยา อัลมิตราก็เคยอาละวาด ทำแตกกระจายมาแล้ว รู้สึกงอแงมาก ๆ ตอนไม่สบาย แต่จะดีขึ้นนะ ถ้าขากลับจากไปหาหมอแล้วพ่อพาไปแวะซื้อขนม ตอนนี้ไม่สบาย พ่อก็ไปพักร้อนที่บนสวรรค์ ไม่ยอมกลับมาโอ๋อัลมิตราเหมือนก่อนซักที
4 พฤศจิกายน 2549 18:17 น. - comment id 623442
อ่านแล้วร้องไห้จริงๆด้วย
5 พฤศจิกายน 2549 12:32 น. - comment id 623631
9 พฤศจิกายน 2549 15:05 น. - comment id 624951
-คุณอัลมิตราครับ..ถึงตอนนี้พ่อจะไม่อยู่แล้ว..แต่ความรักของพ่อจะอยุ่กับคุณเสมอ.. ถ้าอยากกอดคุณพ่อ..ก็ไปกอดคุณแม่แทนนะครับ...คุณแม่เป็นคนที่คุณพ่อรัก..ท่านก็จะเป็นสุขใจ..เวลาผมคิดถึงแม่..ผมก็จะไปกอดพ่อดูแลพ่อ..แม่ของผมก็คงชื่นใจอยู่ณ.ที่ใดที่หนึ่งอันไกลโพ้นเช่นกันครับ... -คุณเพียงพรรณครับ...น้ำตาแห่งความกตัญูรุ้คุณนั้น..ไม่เคยสูญเปล่า..ผมดีใจ..ที่มีคนที่รักและห่วงใยพ่อแม่เหมือนกับคุณและคนอื่นๆนะครับ..ว่างๆมาคุยกันใหม่นะครับ -คุณโคลอนครับ..คุยกันบ้างจิ..อะไรก็ได้..และขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะครับ..
10 พฤศจิกายน 2549 18:33 น. - comment id 625272
หวัดดีจ้า พอดีตอนอ่านกำลังระลึกภาพความหลังอยู่น่ะ
21 พฤษภาคม 2555 14:51 น. - comment id 1234280
ขอเรียนมิตรรักนักกลอนให้ทราบว่า นามปากกาแถก ดิกดิก และแมวคราวนี้ ข้าพเจ้าเลิกใช้ไปแล้ว หากมีผู้ใช้ซ้ำอีกก็ไม่ใช่ข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้าได้ไปเขียนในเวปใหม่ ในนามแฝงใหม่มาได้ประมาณสามปีกว่าแล้ว หากคิดถึงกันก็เมล์คุยกันได้ที่ meawkrown@hotmail.com ตัวจริงเสียงจริงไม่เคยเปลี่ยนเมล์..อิๆๆ